Chrysler building New York Κτίριο Κράισλερ Greek narration English subtitles

Το Chrysler building είναι ένας από τους πιο εμβληματικούς ουρανοξύστες της νέας Υόρκης και βρίσκεται στην καρδιά του mid Μανχάταν, στην γωνία της Lexington avenue και των 42 ανατολικών δρόμων πολύ κοντά στον εξίσου εμβληματικό grand central station.
Ξεκίνησε να χτίζεται το 1928 από τον αρχιτέκτονα Γουίλιαμ Βαν Άλεν με την χρηματοδότηση του Γουόλτερ Κράισλερ ως επένδυση γης, αλλά και επίδειξη της οικονομικής επιφάνειας του.
Περίπου για ένα χρόνο το εντυπωσιακό κτίριο των 77 ορόφων ήταν το ψηλότερο κτίριο του κόσμου, ενώ σήμερα έχοντας ύψος 319 μέτρα, παρόλο που έχει περάσει σχεδόν ένας αιώνας από την κατασκευή του , βρίσκεται στην 13η θέση των ψηλότερων κτιρίων της νέας Υόρκης.
Η αρχιτεκτονική του εξωτερικά, χαρακτηρίζεται από την καλαίσθητη λεπτή σιλουέτα του, που μοιάζει να αναδύεται από τα χαμηλότερα διαφορετικά επίπεδα όπως όριζε η νομοθεσία της εποχής, μέχρι την βάση του, με τις χαρακτηριστικές εσοχές, που καταλαμβάνει όλη την οικοδομήσιμη έκταση που προέβλεπαν τα σχέδια.
Τα υλικά της πρόσοψης περιλαμβάνουν μαύρο γρανίτη στην βάση, λευκής και γκρίζας απόχρωσης τούβλα που σχηματίζουν ζιγκ ζαγκ και αλλά σχέδια, όπως Ρόδες αυτοκινήτων, λευκό μάρμαρο , μεταλλικά πλαίσια στα 3.862 παράθυρα του, και φυσικά το σήμα κατατεθέν του κτιρίου, το γυαλιστερό ατσάλι.
Αξιοποιώντας στο έπακρο την Αρτ ντεκό τάση της εποχής τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά όπως θα δούμε, ο Βαν Άλεν κατασκεύασε απο χρώμιο 50 εντυπωσιακά γκαρκόϊλς με σχήματα κεφαλών αετών, φτερών, φυτών, και άλλων παρόμοιων διακοσμητικών, που προσομοιάζουν με τα ανάγλυφα διακοσμητικά των καπό των αυτοκινήτων, ακολουθώντας από την μια φυσικά την επιθυμία του ιδιοκτήτη αλλά από την άλλη δίνοντας στο κτίριο την μοναδική απόκοσμη ομορφιά του.
Το πιο ξεχωριστό σημείο του εξωτερικού του κτιρίου φυσικά είναι η γυαλιστερή ατσάλινη κορυφή του , με τα εφτά τοξωτά επίπεδα και τα τριγωνικά παράθυρα που θυμίζουν ακίδες γραναζιών τα οποία ακολουθώντας ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο και στις τέσσερις πλευρές του θόλου καταλήγουν στην μυτερή ακίδα των 38 μέτρων.
Το κτίριο έχει τρεις εισόδους με τις δύο από αυτές να φτάνουν τα δέκα μέτρα ύψος διακοσμημένες από ένα πολυγωνικό πλαίσιο από μαύρο γρανίτη καθώς και μια τρίτη μικρότερη, όπου όλες οδηγούν στο τριγωνικό λόμπυ του ισογείου.
Το δάπεδο είναι καλυμμένο από γυαλιστερό μάρμαρο τραβερτίνης σε κιτρινωπή απόχρωση με την τοποθέτηση των πλακών να έχει γίνει με τέτοιο τρόπο, ώστε να φαίνονται σαν διάδρομοι που οδηγούν στα ασανσέρ.
Οι κολώνες και οι τοίχοι είναι καλυμμένοι με ορθομαρμαρώσεις από μαροκινό γρανίτη, σε κοκκινωπές αποχρώσεις με εντυπωσιακά νερά που δημιουργούν ένα απόκοσμο αλλά αισθητικά εξαιρετικό αποτέλεσμα.
Την Αρτ ντεκό αισθητική συμπληρώνουν οι
πόρτες των 32 ασανσέρ με τα φυτικά μοτίβα επικαλυμμένες από γυαλισμένη εξωτική ξυλεία οι μεταλλικές πόρτες με τις διακοσμητικές χρωμιωμενες λεπτομέρειες, οι φωτιστικές απλίκες, καθώς και τα μεγάλα πάνελ των φωτιστικών σε γεωμετρικά σχήματα του λόμπι, που επιλέχθηκε να τοποθετηθούν στους τοίχους, ώστε να αφήσουν ελεύθερη την οροφή.
Ο καλλιτέχνης Έντουαρντ Τράμπουλ, με μια εξειδικευμένη τεχνική που συνδυάζει την ζωγραφική με την εφαρμογή των υλικών, φιλοτέχνησε μια τεράστια σύνθεση που καλύπτει όλη την οροφή με κεντρική θεματολογία τις μεταφορές και τα ανθρώπινα επιτεύγματα.
Οι παραπάνω από 50 ανθρώπινες μορφές του χαρακτηριστικού ύφους ζωγραφικής τεχνοτροπίας του καλλιτέχνη, αποτυπώνουν σκηνές από διάφορους παραγωγικούς τομείς της ζωής της εποχής, με εργάτες να εργάζονται στην βιομηχανία, αλλά και σε οικοδομικές εργασίες, τιμώντας τους εργάτες που εργάστηκαν στην κατασκευή του κτιρίου αλλά και της αυτοκινητοβιομηχανίας.
Ταυτόχρονα απεικονίζονται και άλλα ανθρώπινα επιτεύγματα, όπως αεροπλάνα και μηχανές, με σαφή αναφορά στην χρυσή εποχή της κατάκτησης των αιθέρων, αφού απεικονίζεται το μονοθέσιο Spirit of saint Luis, το πρώτο αεροπλάνο που κατάφερε να επιτύχει υπερατλαντική πτήση το 1927, αλλά και της τεχνολογικής ανάπτυξης της βιομηχανίας, καθώς και της εκρηκτικής οικιστικής ανάπτυξης, αφού αυτή την εποχή, όλοι συναγωνίζονταν για το ποιος θα κατασκευάσει τον ψηλότερο ουρανοξύστη.

Το λόμπυ είναι επισκέψιμο για το κοινό, και παρόλο που δεν επιτρέπεται η βιντεοσκόπηση, με λίγο διακριτικότητα θα μπορέσετε να περιηγηθείτε στους χώρους του, και να αποτυπώσετε την μοναδική ομορφιά του, σαν να κάνετε ένα ταξίδι στον χρόνο, εκατό χρόνια πριν, όταν οι χώροι του έσφυζαν από λαμπρότητα και καλαισθησία.
Ο εμβληματικός ουρανοξύστης που είχε καθιερωθεί σαν κτίριο γραφείων από την αρχή της κατασκευής του, άλλαξε πολλούς ιδιοκτήτες στην πολύχρονη ιστορία του, που σεβάστηκαν και διατήρησαν την αυθεντική μοναδική διακόσμηση του, και σήμερα ανήκει στην πολυεθνική αυστριακή εταιρεία διαχείρισης ακινήτων Σίνια, και παρόλο που δεν διαθέτει το κλασσικό παρατηρητήριο που έχουν άλλοι ουρανοξύστες της νέας Υόρκης, γίνεται πόλος έλξης από χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο.