Βικτώρια -Βασίλης Παπακωνσταντίνου-Θέατρο Πέτρας 24/06/2015

Показать описание

ΔΕΝ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΜΕ ! Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και ο Χρήστος Θηβαίος σμίγουν μουσικές, μνήμες και «ηλεκτρικές» διαθέσεις σε μια συναυλία στο Θέατρο Πέτρας. Ένα μουσικό παιχνίδι με τραγούδια – σταθμούς της προσωπικής τους δισκογραφίας αλλά και απρόβλεπτες επιλογές.
Τους συνοδεύουν οι μουσικοί:
Πιάνο: Ανδρέας Αποστόλου, Μάξιμος Δράκος
Drums : Στέφανος Δημητρίου
Ηλεκτρικό Μπάσο: Βαγγέλης Πατεράκης
Βιολί – τραγούδι: Μαίρη Μπρόζη
Κιθάρες –πνευστά: Γιάννης Αυγέρης
Επιμέλεια ήχου: Αλέξανδρος Μπίτος
Επιμέλεια φώτων: Γιάννης Δίπλας
Ενορχήστρωση : Αντρέας Αποστόλου

Στίχοι:Άλκης Αλκαίος
Μουσική:Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία:Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Κάνει μια ψύχρα απόψε που με αρρωσταίνει
κι έχω χαθεί στης πολιτείας τα στενά,
εσύ κοιμάσαι σε μια θάλασσα αφρισμένη
κι εγώ βουλιάζω κάθε νύχτα στη στεριά.

"Αυτή η άνοιξη καθόλου δε μ’ αγγίζει"
μου λεγες πέρσι τέτοιο βράδυ σκεφτική
ύστερα άρχισε η ματιά σου να ραγίζει
και σαν τρελός σε κυνηγούσα στη βροχή.

Στη Λεωφόρο σε ζητώ και στη Βικτώρια
κι από το στέκι μας περνάω το παλιό,
ξέρεις καλά πως πια δεν έχω περιθώρια,
ξέρω καλά πως θα σαλτάρω αν δε σε βρω.

Σ’ ένα μπαράκι με προκάει ενας πιωμένος,
μου λέει πως ψάχνει από κάπου να πιαστεί
κι εγώ ξεκάρφωτος μαζί και καρφωμένος
του λέω με στυλ, πως είναι όμορφη η ζωή.

Μια πεταλούδα στη γωνιά χαμογελάει,
κερνάει τσιγάρο μα πουλάει τη φωτιά.
Ο αστυφύλακας ταυτότητα ζητάει,
μα εγώ την ψάχνω απ’ τα δεκαεννιά.

Τώρα γυρίζω σε μια στέπα χιονισμένη,
ένας ροζ πάνθηρας που τρέμει και πεινά.
Ένα σου γέλιο με χτυπάει και μ’ ανασταίνει
κι όλα τα δίνω για να σμίξουμε ξανά.

Κάνει μια ψύχρα που τρυπάει και αρρωσταίνει,
έξω η νύχτα με τραβάει απ’ τα μαλλιά.
Εσύ κοιμάσαι σε μια θάλασσα αφρισμένη,
κι εγώ βουλιάζω κάθε νύχτα στη στεριά.

Κάνει μια ψύχρα απόψε που με αρρωσταίνει.