Η σταύρωση του Ιησού συνέβη στην Ιουδαία τον 1ο αιώνα μ.Χ., κάπου το 30 ή το 33 μ.Χ.

Σύμφωνα με τις περιγραφές της Καινής Διαθήκης, ο Ιησούς Χριστός  Υιός του Θεού αλλά και ο Μεσσίας συνελήφθη, καταδικάστηκε από τον Πόντιο Πιλάτο για να μαστιγωθεί και τελικά να σταυρωθεί. 
Συλλογικά αποκαλούμενα ως τα πάθη, ο πόνος και λυτρωτικός θάνατος του Ιησού είναι η κύρια διάσταση της χριστιανικής Θεολογίας που αφορά στο δόγμα της σωτηρίας και του εξιλασμού.

Η σταύρωση του Ιησού περιγράφεται στα Ευαγγέλια, αναφέρεται στις αποστολικές επιστολές, επιβεβαιώνεται από άλλες αρχαίες πηγές και γενικά θεωρείται ως ένα πραγματικό γεγονός επιβεβαιωμένο και από μη χριστιανικές πηγές, αν και δεν υπάρχει γενική συναίνεση στις πηγές αυτές ως προς τις ακριβείς λεπτομέρειες του τι ακριβώς συνέβη.

Στις μέρες μας η Βάπτιση αλλά και η Σταύρωση του Ιησού θεωρούνται ως δύο βέβαια, ιστορικά γεγονότα.Η Σταύρωση του Ιησού αναφέρεται και στα τέσσερα Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης αλλά και επιβεβαιώνεται από σύγχρονους ιστορικούς του 1ου και 2ου αιώνα.

Ο Ιώσηπος Φλάβιος αναφέρει στο διασωζόμενο έργο του Ιουδαϊκή Αρχαιολογία (Antiquitates Iudaicae) (93 μ.Χ.) πως ο Πόντιος Πιλάτος "μετά από πρόταση που του έκαναν οι εξέχοντες άντρες μεταξύ μας, καταδίκασε [τον Ιησού] στον σταυρό". 
Ο Γάιος Κορνήλιος Τάκιτος στο έργο του Χρονικά (Annales) (116 μ.Χ.) γράφει πως ο Χριστός "θανατώθηκε επί της βασιλείας του Τιβέριου, όταν Επίτροπος ήταν ο Πόντιος Πιλάτος.
"Ο Λουκιανός, στο έργο του Περί της Περεγρίνου τελευτής τον 2ο αιώνα μ.Χ., επισημαίνει πως ο Ιησούς σταυρώθηκε.

Η αρχαιολογική ανακάλυψη του 1968 στα βορειοανατολικά της Ιερουσαλήμ του σώματος ενός σταυρωμένου άνδρα που χρονολογείται από τον 1ο αιώνα παρέχει αρκετά αποδεικτικά στοιχεία ότι σταυρώσεις όντως συνέβαιναν κατά την ρωμαϊκή περίοδο με τον ίδιο τρόπο που περιγράφεται και η σταύρωση του Ιησού στα Ευαγγέλια.

Η ημέρα της Μεγάλης Παρασκευής είναι συγκλονιστική, διότι κατ’ αυτήν ο Θεάνθρωπος Κύριος βρίσκεται επί του Σταυρού και σ’ αυτό το γεγονός κρύβεται όλη η αγάπη και ο πόνος του Θεού για τον άνθρωπο.
Μέσα στους λίγους λόγους που απηύθυνε από τον Σταυρό ήταν και η λέξη «διψώ». Ο άνθρωπος που ομολογεί ότι διψά φανερώνει ότι υπάρχει φλόγα εντός του που τον κατακαίει και ζητεί να την κατασβέσει με το νερό. 

Ως άνθρωπος υφίστατο ένα φοβερό μαρτύριο, με συνέπεια να αισθάνεται έντονη φλόγα, την οποία θέλησε να κατευνάσει ζητώντας νερό. Ως Θεός όμως, «απαθής ών», δεν εφλέγετο από το μαρτύριο του Σταυρού, αλλά από την αγάπη Του για τον άνθρωπο. 

Κατά τον Ιερό Καβάσιλα ήταν γεμάτος από τον μανικό έρωτα για το πλάσμα του, τον άνθρωπο.

Έτσι, το «διψώ» του Θεού Ιησού υπερβαίνει τον συγκεκριμένο χρόνο της Σταυρικής Του θυσίας και απευθύνεται ανά τους αιώνες στον κάθε άνθρωπο και στη σωτηρία του, συνοψιζόμενο στον Ε΄ Μακαρισμό της Μ. Πέμπτης:

"Ἐσταυρώθης δι᾽ ἐμέ, ἵνα ἐμοί πηγάσης τήν ἄφεσιν· ἐκεντήθης τήν πλευράν, ἵνα κρουνούς ζωῆς ἀναβλύσῃς μοι".

Σταυρώθηκες γιά μένα, γιά νά γίνεις πηγή, ἀπό τήν ὁποία θά ἀναβλύσει ἡ ἄφεση· κεντήθηκες τήν πλευρά, γιά νά τρέξουν γιά μένα κρουνοί πνευματικῆς ζωῆς· ἔχεις καρφωθεῖ μέ καρφιά, ὥστε ἐγώ, βλέποντας τό βάθος τῶν παθημάτων σου, νά βεβαιωθῶ γιά τό ὕψος τοῦ κράτους σου, καί νά σοῦ φωνάζω:
Χριστέ, σύ πού δίνεις ζωή, δόξα στό σταυρό καί τό πάθος σου.🌹🌿

[ZwhMixalopoulou]

Κάθε χρόνο αυτές τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας Μ Πέμπτη και Μ Παρασκευή κλαίω Κατερινάκι μου έτσι μου βγαίνει από μέσα μου.Δοξασμενο το Όνομα Του.Καλησπερα Κατερίνα μου

[gpp]

Χίλες δόξες να έχεις Χριστέ μου. 🕯️🙏❤️