Διάσχιση του φαραγγιού του Λούσιου, από Στεμνίτσα στη Δημητσάνα

Μια από τις αγαπημένες μου διασχίσεις φαραγγιών είναι αυτή του Λούσιου ποταμού στην Αρκαδία. Συνήθως ξεκινούσα από Δημητσάνα και έβγαινα στο Ελληνικό. Φέτος αποφάσισα να το κάνω ανάποδα, ξεκινώντας από τη Στεμνίτσα και τερματίζοντας στη Δημητσάνα.
Πληροφοριακά, ο Λούσιος είναι ένας μικρός ποταμός, μήκους 23 χιλιομέτρων, στην Αρκαδία, με πηγές στο οροπέδιο της Καρκαλού και εκβολές στην περιοχή Καρύταινα. Η φύση όμως, και το περιβάλλον κατά μήκος του, συνθέτουν εικόνες εξαιρετικής ομορφιάς και γαλήνης.
Σύμφωνα με την παράδοση πήρε το όνομα αυτό επειδή στα νερά του, έλουσαν τον νεογέννητο Δία οι νύμφες Νέδα, Αγνώ και Θεισόα.
Στο μεγαλύτερο μέρος του ποταμού οι όχθες του «ορφονώνονται» από κοφτερούς βράχους, που δεν επιτρέπουν τη μετάβαση μεταξύ τους. Έτσι δημιουργήθηκε το πανέμορφο φαράγγι του, το οποίο προστατεύεται ως «περιοχή ενιαίου αρχαιολογικού χώρου», με τη χλωρίδα και την πανίδα να συνυπάρχουν αρμονικά.
Στις δύο πλευρές του βρίσκονται οι δύο ιστορικές μονές: η Μονή Φιλοσόφου και η Μονή Προδρόμου.
Όπως και να διασχίσεις το φαράγγι, όποια εποχή και να διαλέξεις (εκτός του Χειμώνα), είναι υπέροχη πεζοπορία. Για τα 14,2 χλμ της διαδρομής, χρειάστηκα 5:30 ώρες. Η σημερινή μαρτιάτικη λιακάδα και άπνοια, έκαναν την διάσχιση μοναδική εμπειρία.