'ΑκροΧ - Βυθός

Παραγωγη/μιξη : 'ΑκροΧ

ολα ειναι τοσο καθαρα δεν με γλιτωνετε

τραβαω απ´το τετραδιο φυλλα να με σκοτωνετε αφου , αρκεστηκα στο να αγαπω οτι στα αληθεια με σκοτωνει ,ειναι η φιγουρα της θολη για να τη φτασω απ´το μπαλκονι

ειναι σπανια πετρα που χαραζει το γυαλι και ειναι προστατης μου τα βραδυα που βαρεθηκα τη γη

ειναι στο σωμα μου σημαδια που γιατρευουν την πληγη που μου αφησαν οι ρουφιανοι και οι τρελοι

τρελη με τα δικα μου κομματια θελει να χει τους στιχους πρωτη μαλλον ξερω τι θα νιωσει ευαλωτη ξαφνικα και ..

μου λεει πως θα πει οτι σκεφτει λογικα

μα που θα βρει την λογικη μες στην καρδια ; Φωτια στα κειμενα τα απαισιοδοξα που με επνιγαν παλια και στις απατες που με προδωσαν πικρα , μικρα

τα δυο της χερια που με αφηνουνε αναισθητο συχνα μερα κυλα μερα περνα κατι λειπει

βραδυ διχως εσενα κανενα

λογια μου πεταμενα στα αστερια χαμενα

σκεπαζω τον βυθο μου με ενα πεπλο απαλο για οταν θα ρθεις

περασε ο χειμωνας ελα να βρεις τι ψαχνεις

στο υποσχομαι ,αν και σιχαινομαι να υποσχομαι παρα ολα αυτα τα νευρα με κατεστησαν τυφλο

κι ισως να χαθηκα στην διαδρομη μου να αφησα συντριμμια θα το χτισω απ´την αρχη ηδη κανω το βημα Δεν ειμαι εγω

παραμονο μια εκδοχη του εαυτου μου που αδυνατω να κρατω καποιες φορες που θολωνω

Δεν εισαι εσυ ,εισαι κατι παραπανω απο εσυ το πιο ομορφο ειναι πως δεν το χεις καταλαβει

Μου ειχες πει μακαρι να γραφες μουσικη η ποιηματα και ποσο ωραιο ειναι οταν γραφω

υπαρχουν ωρες που το βλεμμα ειναι ποιημα τα αξημερωτα

αν ισχυει ,τοτε μαλλον εσυ γραφεις υπεροχα

τοτε μαλλον εσυ γραφεις υπεροχα

βραδυ διχως εσενα κανενα

λογια μου πεταμενα στα αστερια χαμενα

σκεπαζω τον βυθο μου με ενα πεπλο απαλο για οταν θα ρθεις

περασε ο χειμωνας ελα να βρεις τι ψαχνεις