Η ΔΙΩΓΜΕΝΗ ΜΗΤΕΡΑ

Показать описание

Η πιο σωστή επιλογή

Ο Βαγγέλης και η Σοφία, μετά από αυτό το κήρυγμα, αποφάσισαν από κοινού να διαλέξουν τον πρώτο δρόμο και να ζήσουν και οι δυο τους σαν μωρά στην αγκαλιά του αγαπημένου τους Θεού. Βέβαια, αυτό προϋπόθετε να αφήσουν τις ψυχές τους με απόλυτη εμπιστοσύνη στα χέρια του Θεού Πατέρα τους και σαν τα νεογέννητα θηλάζοντα μωρά να απολαμβάνουν την απόλυτη στοργή και τρυφερή μητρική Του αγάπη. Μπορεί αυτό για τους περισσοτέρους ανθρώπους να μην είναι και τόσο κατανοητό, αλλά γι’ αυτούς που το όνειρο τους είναι να ζουν αγγελικά στη γη, είναι ό,τι πιο ωραίο θα μπορούσαν να αποφασίσουν.

Τον τρόπο αυτό ζωής, το να ζεις δηλαδή πνευματικά σαν μωρό στην αγκαλιά του Θεού, ο άγιος αυτός ιεροκήρυκας τον ονόμασε «δρόμο της πνευματικής νηπιότητας», και υποστήριξε πως είναι ο πιο σύντομος δρόμος για να φθάσει κάποιος στο ουράνιο Βασίλειο και στην αγκαλιά του Θεού.

Τόνισε, όμως, με ιδιαίτερη έμφαση πως, για να ακολουθήσεις αυτόν τον δρόμο πρέπει αφ’ ενός να πολεμάς διαρκώς κάθε εγωιστική επιθυμία που σε κάνει μεγάλο παιδί και αφ’ ετέρου να αφήσεις με απόλυτη εμπιστοσύνη κάθε πρόβλημα και γεγονός της ζωής σου στη σοφή πρόνοια του Θεού.

Στο δρόμο «της πνευματικής νηπιότητας» δεν σου ζητά ο Θεός να κοπιάσεις πολύ ή να κάνεις μεγάλες πράξεις θυσίας και ασκήσεις για να του αποδείξεις πως τον αγαπάς αλλά μόνο να τον εμπιστεύεσαι απόλυτα, όπως ακριβώς το μωρό τη μαμά του. Ποια μάνα εξάλλου ζητά από το μωρό της να κάνει κάποια θυσία για να της αποδείξει πως την αγαπά; Γι’ αυτήν είναι αρκετό που το μωρό της την λατρεύει και την κοιτά στα μάτια με απόλυτη αγάπη και εμπιστοσύνη. Η μεγαλύτερη χαρά για κάθε μαμά είναι να νιώθει πως το παιδί της την αγαπά, την σέβεται, την εμπιστεύεται απόλυτα και είναι πάντα πρόθυμο να κάνει ό,τι με αγάπη αυτή του ζητάει.

Το ίδιο ακριβώς πράγμα ζητά και ο Ουράνιος Πατέρας από όλους εμάς. Για τον Θεό η μεγαλύτερη θυσία που μπορεί ένας άνθρωπος να του προσφέρει είναι να Τον αγαπά, να Τον υπακούει και να Τον εμπιστεύεται, όπως ένα μωρό τη μαμά του.

Δεν θέλει να τον πιστεύουμε απλά σαν Θεό Δημιουργό μας, αλλά να τον εμπιστευθούμε απόλυτα σαν Θεό Πατέρα και Μάνα της ψυχής μας. Να εμπιστευτούμε την άπειρη μητρική αγάπη που έχει για μας. Όπως για μια μάνα το μωρό της είναι ο θησαυρός της το οποίο δεν ανταλλάσει με τίποτε άλλο εδώ στη γη, έτσι και για τον επουράνιο Θεό Πατέρα μας όλοι εμείς είμαστε τα σπλάχνα Του, οι ανεκτίμητοι θησαυροί Του, τα μωρά της καρδιάς Του. Όσοι από μας το πιστέψουν αυτό και θελήσουν να παραμείνουν τα μωρά της καρδιάς Του, του δίνουμε το δικαίωμα να μας σκεπάζει με τη μητρική Του αγάπη, να μας προστατεύει με τη Πατρική του δύναμη και να μας πλημμυρίζει με τα χαρίσματα του αγίου Του Πνεύματος.

Τα λόγια αυτά του ιεροκήρυκα συγκίνησαν πολύ τις ευγενικές καρδιές του Βαγγέλη και της γυναίκας του Σοφίας, οι οποίοι αποφάσισαν να ακολουθήσουν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους τον υπέροχο αυτό δρόμο της πνευματικής νηπιότητας.