ΕΤΣΙ ΜΑΡΙΚΑ ΔΕΧΟΜΑΙ, 1935, ΡΟΖΑ ΕΣΚΕΝΑΖΥ

Показать описание

ETSI MARIKA DECHOME, DIMITRIS SEMSIS, ROZA ESKENAZI

Δυο σπιτάκια, βρε Μαρίκα
μου ’πανε πως παίρνεις προίκα

το ’να είναι εις στο Θησείο
τ’ άλλο στο Μεταξουργείο

μα ο μπάρμπας σου ο Γιάννης
πρώτα συ αν δε πεθάνεις

να μη μείνεις πια στο ράφι
θα σου δώσει ένα χωράφι

ααχ, κι έτσι, Μαρίκα, δέχομαι μαζί σου να πεθάνω
αλλιώς δεν παραδέχομαι γυναίκα να σε κάνω

αλλιώς δεν παραδέχομαι γυναίκα να σε κάνω

-Γεια σου Ρόζα μου, γεια σου παιδί μου!

στα Σεπόλια λέμε όλοι
πο’ ’χεις κάποιο περιβόλι

νόστιμα που κάνει σύκα
σαν τα χείλη σου Μαρίκα

να ’χεις, φως μου, την υγειά σου
να σου δώσει κι η γιαγιά σου

στο Παγκράτι ένα σπίτι
του παππού του μακαρίτη

ααχ, κι έτσι, Μαρίκα, δέχομαι μαζί σου να πεθάνω
αλλιώς δεν παραδέχομαι γυναίκα να σε κάνω

αλλιώς δεν παραδέχομαι γυναίκα να σε κάνω

-Γεια σου Σαλονικιέ μου, γεια σου παιδί μου!
-Ωωχ! Αμάν! Γιάλα, γιάλα!
-Ωωχ, ώπα! Ώπλες, ούπλες, ούπλες…!
-Αχ αχ αχ αχ αχ!