Κωνσταντίνος Καβάφης - Ιθάκη

Τα Ευαίσθητα Εκτάκια διαβάζουν την "Ιθάκη" του Καβάφη.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ (1863-1933)
Ο Κωνσταντίνος Καβάφης είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές των αρχών του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε στις 29 Απριλίου 1863 στην Αλεξάνδρεια, όπου οι γονείς του εγκαταστάθηκαν εγκαταλείποντας την Κωνσταντινούπολη το 1840. O Kαβάφης διδάχτηκε αγγλικά, γαλλικά και ελληνικά με οικοδιδάσκαλο και συμπλήρωσε τη μόρφωση του για ένα-δύο χρόνια στο Ελληνικό Εκπαιδευτήριο της Αλεξάνδρειας. Έζησε επίσης για τρία χρόνια στην Πόλη (1882-84). Το 1897 ταξίδεψε στο Παρίσι και το 1903 στην Αθήνα, χωρίς από τότε να μετακινηθεί από την Αλεξάνδρεια για τριάντα ολόκληρα χρόνια. Επαγγελματικά, ο Καβάφης δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί. Ύστερα από πρόχειρες απασχολήσεις σε χρηματιστηριακές επιχειρήσεις, αποφάσισε να γίνει δημόσιος υπάλληλος και διορίστηκε σε ηλικία 26 χρονών στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων, όπου έμεινε έως τον Μάρτιο τού 1932. Από το 1886 άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα επηρεασμένα από τους αθηναίους ποιητές του καιρού του. Από το 1900 όμως, εγκαινίασε την δική του προσωπική ποίηση, που έφερε έναν καινούριο τόνο στα ελληνικά γράμματα. Το 1932, ο Καβάφης, άρρωστος από καρκίνο, πήγε για θεραπεία στην Αθήνα, όπου παρέμεινε αρκετό διάστημα, γνωρίζοντας μια θερμότατη συμπάθεια από πλήθος θαυμαστών του. Επιστρέφοντας όμως στην Αλεξάνδρεια, η κατάστασή του χειροτέρεψε. Μπήκε στο Νοσοκομείο της Ελληνικής Κοινότητας, όπου και πέθανε στις 29 Απριλίου τού 1933. Σήμερα η ποίησή του όχι μόνο έχει επιβληθεί στην Ελλάδα, αλλά και έχει μία εξέχουσα θέση στην παγκόσμια ποίηση, ύστερα από τις μεταφράσεις των ποιημάτων του στα γαλλικά, αγγλικά και γερμανικά. Ο Καβάφης έγραψε 154 ποιήματα, καθώς και γύρω στα είκοσι νεανικά, σε ρομαντική καθαρεύουσα, που αργότερα αποκήρυξε. Η ποίησή του είναι εμπνευσμένη από παραλληλισμούς μεταξύ της εποχής του και των ελληνιστικών και ελληνο-ρωμαϊκών περιόδων. Πολιτική, ιστορία, ερωτισμός, τέχνη και αγάπη παραμένουν τα θέματα μιας πολύ ιδιαίτερης ποιητικής φωνής. Ο ποιητής επεξεργάζονταν επίμονα κάθε στίχο, κάποτε για χρόνια ολόκληρα, προτού τον δώσει στην δημοσιότητα. Τα πιο χαρακτηριστικά από τα ποιήματά του είναι τα: Τα τείχη, Τα παράθυρα, Τρώες, Κεριά, Περιμένοντας τους βαρβάρους, Ιθάκη, Θερμοπύλες, Φωνές και Απολείπειν ο θεός Αντώνιον.

Με αγάπη...
από τα παιδιά της Έκτης Τάξης
του 56ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών
2015-2016

Μουσική: Νίκος Συμεωνίδης, "Ταξίδι" για πιάνο, έγχορδα και φλάουτο

Το βίντεο αυτό απευθύνεται σε παιδιά. Τα σχόλια θα δημοσιεύονται μετά από έλεγχο.

[mariosz.]

Μπράβο κύριε Νίκο πολύ ωραίες οι φωνές των παιδιών! Και πολύ συναισθηματικό ποίημα!

[mariosz.]

Καλή τύχη στα επόμενα βιντεάκια σας που περιμένουμε με ανυπομονησία!

[o]

Το 142ο Σχολείο σας ΠαρακολουθείΜπράβο!