Πένθος στα Παιδιά

Πένθος στα Παιδιά

«Οι πεθαμένοι μπορούν να ξαναγίνουν ζωντανοί;»
«Θα πεθάνω κι εγώ;»
«Γιατί πεθαίνουν οι άνθρωποι; Έκαναν κάτι κακό;»
«Κρυώνουν μες στο χώμα οι πεθαμένοι;»

Τα παιδιά μεγαλώνοντας κατακτούν σταδιακά αυτό που οι Speece & Brent αποκαλούν «επιμέρους διαστάσεις της έννοιας του θανάτου». Ποιές είναι αυτές;

1)Το μη αναστρέψιμο του θανάτου και η οριστική παύση των ζωτικών λειτουργιών. Στην προσχολική ηλικία τα παιδιά δεν κατανοούν την οριστικότητα του θανάτου. Εξαιτίας της μαγικής σκέψης θεωρούν, ότι αυτός που πέθανε µπορεί να γυρίσει ή ότι εξακολουθεί να ζει κάπου αλλού.

2)Την αιτιότητα τα εξωτερικά και εσωτερικά δηλαδή αίτια που προκαλούν τον θάνατο.

3) Την καθολικότητα, ότι θα συμβεί σε όλους μας. Τα παιδιά σχολικής ηλικίας κατανοούν ότι ο θάνατος είναι µη αναστρέψιμος, αλλά πιστεύουν ότι δεν θα τους συμβεί.

Τα παιδιά ως την εφηβεία έχουν κατακτήσει σταδιακά τις επιμέρους διαστάσεις της έννοιας του θανάτου ως καθολικό, οριστικό και αμετάκλητο γεγονός και έχουν πλέον υπαρξιακά ερωτήματα σχετικά με τη ζωή και τον θάνατο.

Ο θρήνος των παιδιών διαφέρει από των ενηλίκων. Θρηνούν κατά διαστήματα, έμμεσα και συμβολικά, και ξανά σε κάθε νέο εξελικτικό στάδιο.

Πώς ενημερώνουμε το παιδί ;
Λέμε την αλήθεια. Η απόκρυψη Όταν κρύβουμε την αλήθεια ή λέμε ψέμματα στα παιδιά, εκείνα αισθάνονται μόνα και κάνουν δικά τους σενάρια, συχνά πιο τρομακτικά ακόμη και από την ίδια την πραγματικότητα.

Χρησιμοποιούμε τις κατάλληλες λέξεις, χωρίς υπεκφυγές. Προτιμάμε να λέμε «πέθανε» ή «θάνατος» παρά «χάθηκε» ή «έφυγε», ώστε στο παιδί να είναι σαφές το αμετάκλητο του θανάτου. Εξηγούμε με λόγια απλά αλλά ξεκάθαρα τι συμβαίνει με τον θάνατο «η καρδιά του δεν χτυπάει πια, δεν σκέπτεται, δεν αισθάνεται, τον βάζουμε στο φέρετρο και το θάβουμε στη γη, στο νεκροταφείο». Μόνο αν μας ρωτήσει το παιδί τι συμβαίνει μετά το θάνατο θα του μιλήσουμε για τις θρησκευτικές μας πεποιθήσεις.

Τόσο όσο. Δεν χρειάζεται αν βομβαρδίσουμε το παιδί με ένα σωρό πληροφορίες. Ακούμε προσεκτικά τα συναισθήματά του, απαντάμε στις ερωτήσεις του με λόγια απλά.

Δε φταις εσύ. Επειδή ένα από τα χαρακτηριστικά της προσχολικής ηλικίας είναι ο εγωκεντρισμός, το παιδί μπορεί αν φανταστεί ότι φταίει (αταξίες κλπ) οπότε χρειάζεται να το επιβεβαιώσουμε προκαταβολικά ότι δεν ευθύνεται για τον θάνατο του αγαπημένου του προσώπου.

Προβλεψιμότητα. Ενημερώνουμε το παιδί για το ποιες ρουτίνες θα παραμείνουν οι ίδιες και για το πώς θα είναι οι συνήθειες που θα αλλάξουν για το παιδί και την οικογένεια, ώστε να νιώσει ασφαλές.

Ανοιχτό κανάλι επικοινωνίας. Τονίζουμε στο παιδί πως ό,τι και αν αισθάνεται είναι OK, ακόμη κι αν το παιδί αισθάνεται θυμωμένο ή μπερδεμένο. Επίσης, δεν κουραζόμαστε να απαντάμε σε ερωτήσεις και να επανερχόμαστε στο θέμα του θανάτου όσες φορές μας το ζητήσει.

Πώς βοηθάμε το παιδί να διατηρήσει την ανάμνηση ενός αγαπημένου του προσώπου που πέθανε;

• Επιτρέπουμε στο παιδί να συμμετέχει στο πένθος και στις σχετικές εκδηλώσεις (κηδεία, μνημόσυνο κλπ) εφόσον το θέλει και το ίδιο. Φυσικά, το ενημερώνουμε από πριν πώς περίπου θα είναι η διαδικασία και του δίνουμε την επιλογή να αποχωρήσει όποτε το θελήσει.

• Φωτογραφίες και αντικείμενα: επιτρέπουμε στο παιδί να ανατρέχει σε φωτογραφίες ή αντικείμενα που του θυμίζουν το πρόσωπο που έχει πεθάνει.

• Αναμνήσεις: ανταλλάσσουμε και μοιραζόμαστε με το παιδί τις αναμνήσεις από τον εκλιπόντα, όμορφες ή άσχημες, χωρίς να τον εξιδανικεύουμε. Προσοχή όμως: Δεν χρειάζεται να κρυβόμαστε για να κλάψουμε όταν τον θυμόμαστε γιατί έτσι θα περάσουμε στο παιδί το μήνυμα ότι δεν είναι αποδεχτός ο πόνος.

• Και φυσικά δεν ξεχνάμε ότι όπως και αν τα έχει φέρει η ζωή, τα παιδιά δικαιούνται να είναι παιδιά και όχι να αναλάβουν να καλύψουν στο σπίτι ή στη ζωή μας τη θέση του ενήλικα που πέθανε.
.
#mourning #grief #loss #death #grieving #love #griefjourney #bereavement #griefsupport #griefandloss #lifeafterloss #healing #hope #griefawareness #family #grievingprocess #bereaved #lossofalovedone #sad #kids #toddlers #adolescents #parentscounseling #onlinecounseling #tiktokvideo #mariamanganari

[ΒασιλικήΖαβού-ξχ]

Ευχαριστω παρα πολλυ αυτη την ωρα εφυγαι ο αντρας μου εχει 3 μηνες και τωρα εχουν ερθει τα εγκωνια μου και μειλαμαι καπειες φορες για τον παππου τους πολλυ με βοειθισαται