ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΧΕΡΙΑ (C) 2014

Ερμηνεία: Ιώ Νικολάου
Στίχοι: Χρυσούλα Μολογιάννη
Μουσική: Μιχάλης Σγούρος

ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΧΕΡΙΑ

Τους κοιτούσα σε μιαν άκρη
μου είπαν: "θα 'ρθει η στιγμή που θα ζήσεις,
φως μας, δεν αργεί...".

Κι είχα εντός μου μιαν ελπίδα
σα λεπίδα
αχ να κρατάς κάθε μέρα
τ' άδεια μου τα χέρια,
έλα.

Έλα κράτα και στη μπόρα μείνε
πια παιδί δεν είμαι
μόλις σε αγγίζω
τον λυγμό, το γκρίζο
να γιατρεύω ξέρω μόνο εγώ.
Έλα φύσα στην πνοή μου χρόνο
κόντρα πάω στο δρόμο
αν γελάσεις μόνο
και να πέσει η πόλη
παραδίνονται όλοι, όχι εγώ.

Τους ζητούσα στο σκοτάδι, μωρό τους ήμουν,
και φώναζα μες στο βράδυ:
"άναψε το φως".

Από τότε είχα μάθει
το φως του κόσμου
πως δεν τ' ανάβουν τ' αστέρια
μα ανθρώπων χέρια,
έλα.

Έλα κράτα και στη μπόρα μείνε
πια παιδί δεν είμαι
μόλις σε αγγίζω
τον λυγμό, το γκρίζο
να γιατρεύω ξέρω μόνο εγώ.
Έλα φύσα στην πνοή μου χρόνο
κόντρα πάω στο δρόμο
αν γελάσεις μόνο
και να πέσει η πόλη
παραδίνονται όλοι, όχι εγώ.