'Οι τέσσερις εποχές' του Πίτερ Μπρίγκελ του νεότερου στο Εθνικό Μουσείο Τέχνης της Ρουμανίας

Η σειρά The Four Seasons του Πίτερ Μπρίγκελ του νεότερου (Pieter Brueghel the Younger, 1564 – 1638), αποτελείται από τέσσερις μικρούς πίνακες (λάδι σε ξύλο, διαστάσεων περίπου 43 Χ 59 εκ.), με τα ονόματα των 4 εποχών, τα οποία δημιουργήθηκαν στο εξαιρετικά προσοδοφόρο στούντιο που είχε κληρονομήσει ο καλλιτέχνης από τον διάσημο πατέρα του, Πίτερ Μπρίγκελ τον Πρεσβύτερο. Η σειρά εικονογραφεί υπαινικτικά το πέρασμα του χρόνου και τον κύκλο της ζωής.
Η Άνοιξη θέτει το σκηνικό για την εποχιακή ιστορία, καθώς δραστηριότητες που συνήθως συνδέονται με τον Μάρτιο, τον Απρίλιο και τον Μάιο ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια μας σε διαδοχικά επίπεδα εικόνας. Πολλοί υπηρέτες τείνουν σε έναν περίτεχνο κήπο, κουρεύουν τα πρόβατα, κόβουν το κλήμα και τα τριαντάφυλλα κάτω από τα άγρυπνα μάτια των καλοντυμένων δασκάλων. Θαυμάσιο μακρινό τοπίο στο βάθος, με εύθυμους χωρικούς που εξισορροπούν όλη τη σκληρή δουλειά με έναν χορό στο τοπικό πανδοχείο.
Το Καλοκαίρι είναι η εποχή της συγκομιδής. Η συλλογή φρούτων (τα λαχταριστά κόκκινα κεράσια μεταφέρονται από τη γυναίκα που έρχεται από τα δεξιά της εικόνας) και η συλλογή σιταριού συμπληρώνονται με το μάζεμα του σανού σε στοίβες: μικρές πυραμίδες διακοσμούνται στο μπλε φόντο. Οι πολυάσχολοι άνθρωποι δείχνουν ότι υπάρχει μια δουλειά εκεί έξω για κάθε μέλος της κοινότητας, άνδρα ή γυναίκα, νεαρό ή μεγάλο.
Το Φθινόπωρο επικεντρώνεται κυρίως στη σφαγή χοίρων και στη φροντίδα συντήρησης του κρέατος, που καταλαμβάνουν ολόκληρο το προσκήνιο. Το μάζεμα των σταφυλιών και η οινοποίηση απεικονίζονται με λεπτό τρόπο στη μέση, όπου οι άνθρωποι πατούν τα σταφύλια σε μια χαμηλή ξύλινη δεξαμενή, ενώ το χωριό φαίνεται να ξεθωριάζει μακριά.
Ο Χειμώνας αφηγείται την ιστορία μιας μεγάλης γιορτής στην οποία συμμετέχουν όλοι, ανεξαρτήτως κοινωνικής θέσης. Ο ζωγράφος με θαυμασμό βλέπει τους ανθρώπους να επιδίδονται στις απολαύσεις του πατινάζ κατά μήκος των παγωμένων καναλιών, της πτώσης, το σπάσιμο του πάγου, το ζέσταμα στην τοπική παμπ.
Στη αυτή τη σειρά των τεσσάρων πινάκων βλέπουμε με κάθε λεπτομέρεια να σχηματίζεται μια υπέροχη οπτική αφήγηση της καθημερινής ζωής στη Φλάνδρα του δέκατου έκτου αιώνα. Ο καλλιτέχνης καλεί όλους να καθίσουν στο μπροστινό κάθισμα και να παρακολουθήσουν τον κόσμο να περνάει.