Μίκης Θεοδωράκης - Στο περιγιάλι (live, 1992)

[ΙσήγοροςΙσονόμος]

Δεν μπόρεσα ποτέ να κατανοήσω γιατί ο αγαπητός μας Μίκης, επιμένει διαχρονικά να γίνεται η ερμηνεία στο εξαιρετικά ωραίο ποίημα «Άρνηση» του Γιώργου Σεφέρη, στην τρίτη του στροφή και στον τρίτο του στίχο με διαφορετική σύνταξη απ’ αυτή που το έγραψε ο ποιητής. Όταν το 1962 ο Μίκης με ενθουσιασμό παρουσίασε στον Γιώργο Σεφέρη μελοποιημένο το ποίημά του, ο ποιητής έμεινε ιδιαίτερα ικανοποιημένος, αλλά του έκανε όμως μια παρατήρηση.
-Μίκη στον τρίτο στίχο της τρίτης στροφής, έχω γράψει : ‘’ πήραμε τη ζωή μας∙’’, βάζω άνω τελεία και μετά γράφω ‘’λάθος’’. Σε παρακαλώ πολύ μην μου τρως την άνω τελεία διότι μου αλλοιώνεις το νόημα του ποιήματός μου.
Αυτό όμως δεν εισακούστηκε ποτέ από τον Μίκη και το τραγούδι καθιερώθηκε χωρίς την άνω τελεία. Έτσι η άποψη του μουσικού υπερίσχυσε της άποψης του ποιητού και έτσι μάθαμε όλοι μας να το τραγουδάμε το μελωδικό αυτό τραγούδι. Ποτέ όμως δεν ακούσαμε την δικαιολογία του συνθέτη ως προς την άνω τελεία του ποιήματος.