Γιώργος Αραπάκης Η μοναξιά είναι γυναίκα (HQ Official Audio Video)

Γιώργος Αραπάκης Η μοναξιά είναι γυναίκα (HQ Official Audio Video)
Στίχοι Ιωάννα Κολλινιάτη / Μουσική Γιώργος Αραπάκης
από το βιβλίο CD "Η Μοναξιά είναι γυναίκα"

Giorgos Arapakis Doron Adoron
lyrics by Ioanna Kolliniati / music by Giorgos Arapakis
from the release "I Monaxia Einai Gynaika"

Κιθάρα Γιώργος Αραπάκης

Links
♬♪♫♬

♬♪♫♬

Extra Links
▶facebook @musicmirrorgr

Φωτογραφία εξωφύλλου: Στράτος Σαφιολέας

Η «Μοναξιά είναι Γυναίκα» είναι ένας κύκλος 16 τραγουδιών με κύριο θέμα την μοναξιά της εποχής μας αλλά και την μοναχικότητα, είτε ως στάση ζωής, είτε ως αναγκαιότητα, (Η Μοναξιά είναι γυναίκα, το Σαλιγκάρι, Την έχω κόρη, Άκληρη κόρη) κυρίως όπως αυτή βιώνεται μέσα στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης, γεμάτη από τις εικόνες του σήμερα, όπου κυριαρχούν η έλλειψη του νοήματος και της πίστης (Αφορισμός) το προσωρινά απαγορευμένο των ονείρων αλλά και αδυναμία δημιουργίας στενότερων σχέσεων, καθώς αυτές δυσκολεύονται πια να ανθίσουν μπαίνοντας σε δεύτερη μοίρα μπροστά στην αβεβαιότητα και τον αγώνα της επιβίωσης (Νέον Πινακίδα), οι εικόνες των εξαθλιωμένων, μεταναστών και μη (Κόκκινα κύματα) και της Ελλάδας που ξεπουλιέται με συνοπτικές διαδικασίες, την ώρα που εμείς παρακολουθούμε όλο αυτό που συμβαίνει γύρω μας αδύναμοι πια και κουρασμένοι να αντιδράσουμε (Η ξενάγηση ήταν για χθές). Μόνες πινελιές αισιοδοξίας μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό, παραμένουν ο Έρωτας (Το τρένο πάει, Νέον Πινακίδα, Σώματα διαμελισμένα, Monachous-Monachous, Πρώτη βροχή, Σπάνιο τοπίο, Μια γυναίκα της άμμου) που δεν θα πάψει ποτέ να αποτελεί την τελευταία των ψευδαισθήσεων μπροστά στο αναπόφευκτο του θανάτου, και η Ορμή νεαρών αγοριών και κοριτσιών, που συνεχίζουν να βγαίνουν στους δρόμους και να αγωνίζονται, παραβλέποντας τον κίνδυνο μπροστά στο όραμα για μια καλύτερη ζωή με το οποίο δικαιούνται να μεγαλώνουν, συνεχίζοντας (αέναα και ευτυχώς) να πιστεύουν πως το να πολεμάς ποτέ δεν ήταν Δώρον Άδωρον.
Η δουλειά αυτή γεννήθηκε από την όχι και τόσο τυχαία συνάντηση δύο αρκετά μοναχικών ανθρώπων, της στιχουργού (και δικηγόρου) Ιωάννας Κολλινιάτη και του μουσικού, συνθέτη και εξαιρετικού ερμηνευτή Γιώργου Αραπάκη, σε έναν υπέροχο και φιλόξενο κήπο πάνω στη θάλασσα τον Αύγουστο του 2016 στην Νεράντζα Κορινθίας.

Ιωάννα Κολλινιάτη

Η μοναξιά είναι γυναίκα

Η μοναξιά είναι γυναίκα-
Πολλά φθινόπωρα
Πάντα κλεισμένη στην κουζίνα
Ζυμώνει πρόσφορα

Στέκει όταν βρέχει στο παράθυρο
Κοιτάει το δρόμο
Που δεν της φέρνει επισκέπτη
ή ταχυδρόμο

Η μοναξιά φοράει ρόμπα
Σέρνει παντόφλες
Και μπαινοβγαίνει στην κουζίνα
Κλείνει διακόπτες

Έχει στους ώμους που κυρτώνουν
ριχτή ζακέτα
Και καθαρίζει τα κρεμμύδια
Με την φαλτσέτα

Η μοναξιά φοράει φουστάνι,
κι ένα μαντήλι
Μισοσβησμένο κοκκινάδι
Εχει στα χείλη

Είναι και πόρνη και Αγία
Μιλάει στα ίσα
Μαζί βουνό, μαζί βοριάς
Και πελαγίσια

Πότε να σώζει ναυτικούς
Ποτέ να πνίγει
Κι όταν ανοίγει τους ασκούς
Να στέλνει ρίγη

Ιωάννα Κολλινιάτη, 13.12.2015

[chrysopigilazarakou]

Εξαιρετικό κομμάτι! Συγχαρητήρια στούς δημιουργούς και τούς ερμηνευτές! Το πιό περιγραφικό κι εκφραστικό τραγούδι τής σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας!