Γιώργος Αραπάκης Την έχω κόρη (HQ Official Audio Video)

preview_player
Показать описание
Γιώργος Αραπάκης Την έχω κόρη (HQ Official Audio Video)
Στίχοι Ιωάννα Κολλινιάτη / Μουσική Γιώργος Αραπάκης
από το βιβλίο CD "Η Μοναξιά είναι γυναίκα"

Giorgos Arapakis Tin Eho Kori
lyrics by Ioanna Kolliniati / music by Giorgos Arapakis
from the release "I Monaxia Einai Gynaika"

Κιθάρα Γιώργος Αραπάκης

Links
♬♪♫♬

♬♪♫♬

Extra Links
▶facebook @musicmirrorgr

Φωτογραφία εξωφύλλου: Στράτος Σαφιολέας

Η «Μοναξιά είναι Γυναίκα» είναι ένας κύκλος 16 τραγουδιών με κύριο θέμα την μοναξιά της εποχής μας αλλά και την μοναχικότητα, είτε ως στάση ζωής, είτε ως αναγκαιότητα, (Η Μοναξιά είναι γυναίκα, το Σαλιγκάρι, Την έχω κόρη, Άκληρη κόρη) κυρίως όπως αυτή βιώνεται μέσα στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης, γεμάτη από τις εικόνες του σήμερα, όπου κυριαρχούν η έλλειψη του νοήματος και της πίστης (Αφορισμός) το προσωρινά απαγορευμένο των ονείρων αλλά και αδυναμία δημιουργίας στενότερων σχέσεων, καθώς αυτές δυσκολεύονται πια να ανθίσουν μπαίνοντας σε δεύτερη μοίρα μπροστά στην αβεβαιότητα και τον αγώνα της επιβίωσης (Νέον Πινακίδα), οι εικόνες των εξαθλιωμένων, μεταναστών και μη (Κόκκινα κύματα) και της Ελλάδας που ξεπουλιέται με συνοπτικές διαδικασίες, την ώρα που εμείς παρακολουθούμε όλο αυτό που συμβαίνει γύρω μας αδύναμοι πια και κουρασμένοι να αντιδράσουμε (Η ξενάγηση ήταν για χθές). Μόνες πινελιές αισιοδοξίας μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό, παραμένουν ο Έρωτας (Το τρένο πάει, Νέον Πινακίδα, Σώματα διαμελισμένα, Monachous-Monachous, Πρώτη βροχή, Σπάνιο τοπίο, Μια γυναίκα της άμμου) που δεν θα πάψει ποτέ να αποτελεί την τελευταία των ψευδαισθήσεων μπροστά στο αναπόφευκτο του θανάτου, και η Ορμή νεαρών αγοριών και κοριτσιών, που συνεχίζουν να βγαίνουν στους δρόμους και να αγωνίζονται, παραβλέποντας τον κίνδυνο μπροστά στο όραμα για μια καλύτερη ζωή με το οποίο δικαιούνται να μεγαλώνουν, συνεχίζοντας (αέναα και ευτυχώς) να πιστεύουν πως το να πολεμάς ποτέ δεν ήταν Δώρον Άδωρον.
Η δουλειά αυτή γεννήθηκε από την όχι και τόσο τυχαία συνάντηση δύο αρκετά μοναχικών ανθρώπων, της στιχουργού (και δικηγόρου) Ιωάννας Κολλινιάτη και του μουσικού, συνθέτη και εξαιρετικού ερμηνευτή Γιώργου Αραπάκη, σε έναν υπέροχο και φιλόξενο κήπο πάνω στη θάλασσα τον Αύγουστο του 2016 στην Νεράντζα Κορινθίας.

Ιωάννα Κολλινιάτη

Την έχω κόρη

Αυτό που βλέπεις είναι μόνο το παλτό μου
Κι ίσως τ’ αχνάρια, αν το χιόνι είναι νωπό
Δεν το κουνάω τώρα πια απ’ το βουνό μου
Έχω εθιστεί στο δάσος και στον ποταμό

Εχω μια σκύλα, που με βρήκε κάποιο Μάρτη
ήταν χαμένη, όπως ήμουνα κι εγώ
Τώρα πηγαίνουμε μαζί στον καταρράκτη
μ’ έχει πατέρα, και την έχω κόρη εγώ

Κι όταν νυχτώνει, κοιτάζω τα άστρα, κι αυτή κοιμάται μπρος στη φωτιά
Ο ένας στον άλλον δίνει αγάπη, κι έχουμε σπίτι μας τα βουνά

Aυτό που βλέπεις είναι μόνο το απέξω
Το μέσα ήτανε παλιά σκούρο, μαβί
Μα τώρα ξέφωτα τριγύρω και λιακάδες,
Που ‘χουν το χρώμα, τ’ ουρανού, το θαλασσί

Κι αυτό που ακούς είναι η ανάσα μου που αχνίζει
όταν χορταίνω κρύο οξυγόνο απ’ το βουνό
και της σφυρίζω, κι αυτή πίσω μου τρέχει
είναι για μένα, και για εκείνην είμαι εγώ

Αυτό που βρήκα είναι άδολη αγάπη
που στους ανθρώπους δεν την έβρισκα συχνά
και μου αρκεί που πάνω μου έρχεται τρεχάτη
όλο ζωντάνια και γεμάτη ξεγνοισιά

Εχω μια σκύλα, που με βρήκε κάποιο Μάρτη
ήταν χαμένη, όπως ήμουνα κι εγώ
Τώρα πηγαίνουμε μαζί στον καταρράκτη
μ’ έχει πατέρα, και την έχω κόρη εγώ

Ιωάννα Κολλινιάτη, 16.10.2017
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Ο μουσικος-τραγουδοποιος που προσφερει ενα ξεχωριστο υφος και μια ποιοτητα που σπανιζει σημερα.Γιωργο να εισαι παντα καλα και να μας χαριζεις αγαπημενες νοτες! Ενα μεγαλο μπραβο στην στιχουργο για αυτην την δημιουργια!!

tsipis
visit shbcf.ru