filmov
tv
Χαΐνηδες-Το καπηλειό,''Αναιρέσεις 2013''

Показать описание
Κυριακή 9 Ιουνίου 2013
''Στρατόπεδο Παύλου Μελά'',Θεσσαλονίκη
Απο την εμφάνιση των Χαΐνηδων στο φεστιβάλ των ''Αναιρέσεων 2013'' στη Θεσσαλονίκη.
Οι Χαΐνηδες είναι οι:
Δημήτρης Αποστολάκης - Λύρα, φωνή
Δημήτρης Ζαχαριουδάκης - Ακουστική κιθάρα, φωνή
Μαρία Κώτη - Φωνή
Αλέξης Νόνης - Νταούλι, νταρμπούκα, νταφ, καχάν
Δημήτρης Μπρέντας - Πλήκτρα, καβάλι, κλαρίνο, γκάιντα
Αντώνης Σκαμνάκης - Μπάσο
Μιχάλης Νικόπουλος - Μπουζούκι, Μαντολίνο, Λαούτο, Φωνή
Τάκης Κανέλλος - Ντραμς
Κλέων Αντωνίου - Ηλεκτρική κιθάρα
Το καπηλειό
Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης
Μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
Ήτανε όμορφο θαρρώ
εκείνο τον παλιό καιρό
το καπηλειό μου
γιαλός, καημός και τσικουδιά
βαρμένα μέσα στην καρδιά
με τ' όνειρό μου.
Και κάθε μέρα από βραδύς
ντουγιουρντισμένος ο Βαρδής
με το λαούτο
με το κρασί του στον οντά
στον αμανέ του να κεντά
τον κόσμο τούτο.
Κι ο Σταύρος πέρα στη γωνιά
που για δυο χείλια βυσσινιά
τα σιγοπίνει
παίρνει νερό σαν τραγουδεί
που το λαούτο του Βαρδή
τον πόνο σβήνει.
Κι ο Μύρος πιάνει το χορό
το χώμα μόνο έχει οχτρό
χρυσά παλάτια
σε κάποια θάλασσα πλατιά
θυμάται, κόκκινα φωτιά
τα δυο του μάτια.
Θυμούμαι κάθε χαραυγή
πού `λεγα ο ήλιος να μη βγει
στην αγκαλιά σου
όνειρο βάρκα με πανιά
να σεργιανίζω το ντουνιά
με τα φιλιά σου.
Αργό το ζάλο μου, βαρύ
ήτανε ψεύτικος μπορεί
ο έρωτάς σου
ρωτώ διαβάτες στα στενά
αν είδαν μάτια καστανά
σαν τα δικά σου.
Πως να δικάσω μια ζωή
κι ένα αστέρι το πρωί
που τρεμοσβήνει
στο ερειπωμένο καπηλειό
ένα μου όνειρο παλιό
έχει `πομείνει.
''Στρατόπεδο Παύλου Μελά'',Θεσσαλονίκη
Απο την εμφάνιση των Χαΐνηδων στο φεστιβάλ των ''Αναιρέσεων 2013'' στη Θεσσαλονίκη.
Οι Χαΐνηδες είναι οι:
Δημήτρης Αποστολάκης - Λύρα, φωνή
Δημήτρης Ζαχαριουδάκης - Ακουστική κιθάρα, φωνή
Μαρία Κώτη - Φωνή
Αλέξης Νόνης - Νταούλι, νταρμπούκα, νταφ, καχάν
Δημήτρης Μπρέντας - Πλήκτρα, καβάλι, κλαρίνο, γκάιντα
Αντώνης Σκαμνάκης - Μπάσο
Μιχάλης Νικόπουλος - Μπουζούκι, Μαντολίνο, Λαούτο, Φωνή
Τάκης Κανέλλος - Ντραμς
Κλέων Αντωνίου - Ηλεκτρική κιθάρα
Το καπηλειό
Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης
Μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
Ήτανε όμορφο θαρρώ
εκείνο τον παλιό καιρό
το καπηλειό μου
γιαλός, καημός και τσικουδιά
βαρμένα μέσα στην καρδιά
με τ' όνειρό μου.
Και κάθε μέρα από βραδύς
ντουγιουρντισμένος ο Βαρδής
με το λαούτο
με το κρασί του στον οντά
στον αμανέ του να κεντά
τον κόσμο τούτο.
Κι ο Σταύρος πέρα στη γωνιά
που για δυο χείλια βυσσινιά
τα σιγοπίνει
παίρνει νερό σαν τραγουδεί
που το λαούτο του Βαρδή
τον πόνο σβήνει.
Κι ο Μύρος πιάνει το χορό
το χώμα μόνο έχει οχτρό
χρυσά παλάτια
σε κάποια θάλασσα πλατιά
θυμάται, κόκκινα φωτιά
τα δυο του μάτια.
Θυμούμαι κάθε χαραυγή
πού `λεγα ο ήλιος να μη βγει
στην αγκαλιά σου
όνειρο βάρκα με πανιά
να σεργιανίζω το ντουνιά
με τα φιλιά σου.
Αργό το ζάλο μου, βαρύ
ήτανε ψεύτικος μπορεί
ο έρωτάς σου
ρωτώ διαβάτες στα στενά
αν είδαν μάτια καστανά
σαν τα δικά σου.
Πως να δικάσω μια ζωή
κι ένα αστέρι το πρωί
που τρεμοσβήνει
στο ερειπωμένο καπηλειό
ένα μου όνειρο παλιό
έχει `πομείνει.