filmov
tv
Χαΐνηδες-Καλαματιανό του δειλινού & Η ανεράιδα,''Βαρβάρα 2013''

Показать описание
Πέμπτη 1 Αυγούστου 2013
''15ο Φεστιβάλ Βαρβάρας''-Ορεινή Χαλκιδική,Βαρβάρα
Οι Χαΐνηδες ανοίγουν την αυλαία του ''15ου Φεστιβάλ Βαρβάρας'' μέσα σ' ένα πανέμορφο δάσος απο οξιές!
Οι Χαΐνηδες είναι οι:
Δημήτρης Αποστολάκης -- Λύρα, φωνή
Δημήτρης Ζαχαριουδάκης -- Ακουστική κιθάρα, φωνή
Μαρία Κώτη -- Φωνή
Αλέξης Νόνης -- Νταούλι, νταρμπούκα, νταφ, καχάν
Δημήτρης Μπρέντας -- Πλήκτρα, καβάλι, κλαρίνο, γκάιντα
Αντώνης Σκαμνάκης -- Μπάσο
Μιχάλης Νικόπουλος -- Μπουζούκι, Μαντολίνο, Λαούτο, Φωνή
Τάκης Κανέλλος -- Ντραμς
Κλέων Αντωνίου -- Ηλεκτρική κιθάρα
Καλαματιανό του δειλινού
Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης
Μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
Η αγάπη είναι μαχαίρι
μια τσιγγάνα μου `χε πει
κι όποιος με μαχαίρια παίζει
κάποια μέρα θα κοπεί.
Φύτεψα ένα δειλινό
ροδαριά στον ουρανό.
Η πληγή μου αίμα τρέχει
και ποτέ δε σταματά
πάρε βάψε τα μαλλιά σου
και τα φρύδια τα σμιχτά.
Χάθηκε το δειλινό
μες στη νύχτα και πονώ.
Στης καρδιάς τα μονοπάτια
δεν υπάρχει επιστροφή
τα όνειρά μας δεν πεθαίνουν
μόνο αλλάζουνε μορφή.
Θα γενώ ψηλό βουνό
να φιλώ το δειλινό.
Η ανεράιδα
Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης
Μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
Μιαν ανεράιδα αγάπησα μια νύχτα στ' όνειρό μου
και ξύπνησα και βρέθηκε η κόρη στο πλευρό μου
Είχε δυο χείλια βυσσινιά, μαλλιά σαν το μετάξι
κι επαρακάλουν τ' όνειρο μια ζήση να βαστάξει
Ποιος την είδε την αγάπη πού `χα μια φορά
Σύννεφο θαρρώ πως είναι στην ανατολή
κι ώρες ώρες ψιχαλίζει, για να μου μιλεί
Κι όπως επέφταν τα μαλλιά στα φιλντισένια στήθια
τη ρώτησα αν ήτανε όνειρο ή αλήθεια
Γέλασ' η κόρη κι έφυγε τη νύχτα στο σκοτάδι
κι άδικα την περίμενα ξάγρυπνος κάθε βράδυ
Ποιος την είδε την αγάπη πού `χα μια φορά
έγινε δεντρί κι αέρι κι απ' τα δυο φωνή
και κακή πληγή που κάθε βράδυ με πονεί
Τίνος να πω τον πόνο μου και ποιος να το πιστέψει
πως τ' όνειρο μιας χαραυγής μου μάτωσε τη σκέψη
Μού `πε μια μάισσα, της καρδιάς που γιάτρευε τον πόνο
πως ξωτικά υπάρχουνε σαν τα πιστεύεις μόνο
Ποιος την είδε την αγάπη πού `χα μια φορά
Το στρατί στρατί θα πάρω και φιλώ σταυρό
όνειρό μου και αλήθεια θά `ρθω να σε βρώ
''15ο Φεστιβάλ Βαρβάρας''-Ορεινή Χαλκιδική,Βαρβάρα
Οι Χαΐνηδες ανοίγουν την αυλαία του ''15ου Φεστιβάλ Βαρβάρας'' μέσα σ' ένα πανέμορφο δάσος απο οξιές!
Οι Χαΐνηδες είναι οι:
Δημήτρης Αποστολάκης -- Λύρα, φωνή
Δημήτρης Ζαχαριουδάκης -- Ακουστική κιθάρα, φωνή
Μαρία Κώτη -- Φωνή
Αλέξης Νόνης -- Νταούλι, νταρμπούκα, νταφ, καχάν
Δημήτρης Μπρέντας -- Πλήκτρα, καβάλι, κλαρίνο, γκάιντα
Αντώνης Σκαμνάκης -- Μπάσο
Μιχάλης Νικόπουλος -- Μπουζούκι, Μαντολίνο, Λαούτο, Φωνή
Τάκης Κανέλλος -- Ντραμς
Κλέων Αντωνίου -- Ηλεκτρική κιθάρα
Καλαματιανό του δειλινού
Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης
Μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
Η αγάπη είναι μαχαίρι
μια τσιγγάνα μου `χε πει
κι όποιος με μαχαίρια παίζει
κάποια μέρα θα κοπεί.
Φύτεψα ένα δειλινό
ροδαριά στον ουρανό.
Η πληγή μου αίμα τρέχει
και ποτέ δε σταματά
πάρε βάψε τα μαλλιά σου
και τα φρύδια τα σμιχτά.
Χάθηκε το δειλινό
μες στη νύχτα και πονώ.
Στης καρδιάς τα μονοπάτια
δεν υπάρχει επιστροφή
τα όνειρά μας δεν πεθαίνουν
μόνο αλλάζουνε μορφή.
Θα γενώ ψηλό βουνό
να φιλώ το δειλινό.
Η ανεράιδα
Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης
Μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
Μιαν ανεράιδα αγάπησα μια νύχτα στ' όνειρό μου
και ξύπνησα και βρέθηκε η κόρη στο πλευρό μου
Είχε δυο χείλια βυσσινιά, μαλλιά σαν το μετάξι
κι επαρακάλουν τ' όνειρο μια ζήση να βαστάξει
Ποιος την είδε την αγάπη πού `χα μια φορά
Σύννεφο θαρρώ πως είναι στην ανατολή
κι ώρες ώρες ψιχαλίζει, για να μου μιλεί
Κι όπως επέφταν τα μαλλιά στα φιλντισένια στήθια
τη ρώτησα αν ήτανε όνειρο ή αλήθεια
Γέλασ' η κόρη κι έφυγε τη νύχτα στο σκοτάδι
κι άδικα την περίμενα ξάγρυπνος κάθε βράδυ
Ποιος την είδε την αγάπη πού `χα μια φορά
έγινε δεντρί κι αέρι κι απ' τα δυο φωνή
και κακή πληγή που κάθε βράδυ με πονεί
Τίνος να πω τον πόνο μου και ποιος να το πιστέψει
πως τ' όνειρο μιας χαραυγής μου μάτωσε τη σκέψη
Μού `πε μια μάισσα, της καρδιάς που γιάτρευε τον πόνο
πως ξωτικά υπάρχουνε σαν τα πιστεύεις μόνο
Ποιος την είδε την αγάπη πού `χα μια φορά
Το στρατί στρατί θα πάρω και φιλώ σταυρό
όνειρό μου και αλήθεια θά `ρθω να σε βρώ