ΟΙΩΝΟΣ 2ΤΠ - ΔΥΣΟΙΩΝΟΣ

Показать описание

ΟΙ2ΤΡΟΠΟΙ 2020
Raps : Οιωνός
Prod: Nosfer
Record,Mix, Master, Video edit : Mandrake @ ONIMOD STUDIO

Όσο ζητάν συγχωροχάρτι ο χάρτης καίγεται.
Βλέπεις τα μάτια που αγαπάς να ψεύδονται και πιο συχνά τα συναντάς, μα τα δικά σου κάπως έτσι εκπαιδεύονται..
Εύχονται να γίνεις στόχος για να χαίρονται, μα έτσι κάποιοι δένονται μονάχα.
Μετά από αυτή το χάσμα,
κ' εγώ συνάμα να' μαι μέσα του νεκρός,
ενώ ο σφυγμός παλμογραφεί δύστυχα βράδια.
Ένα βήμα πίσω και ένα εμπρός,
λένε γυρίζει ο τροχός μα όταν γύρνα για εσένα θα είναι πια γκρεμός.
Είναι γυαλί που σπάει ο άνθρωπος,
μένει το ψέμα και ο απροσάρμοστος
μα αν σπάσεις μοναχός τον πάγο δε θα είσαι ευάλωτος.
Εδώ δε ρίχνει χιόνι καν κ εσύ μοιάζεις χιονάνθρωπος.
Με ένα μυαλό υπό εξάλειψη γυρνώ, πεινά η κατάθλιψη
ποια προκατάληψη κοιτάς όταν πονά η εγκατάλειψη;
Βαριά κατάληξη να γράφω κατά λέξη
ότι η έλξη δε μας έφερε ως έκπληξη, καθώς έφευγε η άνοιξη.
Όποιος δεν έχει αυτιά σέρνει τα πόδια,
όσο ένα δάχτυλο σε δείχνει κρύβε λόγια.
Απόψε έγινα δίκλινος όσο έκλεινες την πόρτα.
Και ήταν τα τότε γεγονότα στην εξώπορτα να κάτσω να σε μάθω εγώ πρώτα.
Ψυχή και σώμα στο χειμώνα ένα κουβάρι τυλιγμένα,
μικρά κομμάτια εγωισμού ριζώνουν ψέμα.
Όταν όλα μοιάζουν τόσο μπερδεμένα
κρίνε εσένα,
αν πιο πολύ στο πρόβλημα σταθείς στη λύση είσαι κανένας.
Δυο δαίμονας και μια πατέρας,
κόμπος στέκει στο λαιμό με τέρμα φρένα.
Στην αποσύνδεση για εμάς έγινα αέρας,
δύσκολα τα βγάζεις πέρα
όσο η μέρα σε κοιτά πλέον σαν τέρας.
Κάποτε θύμιζα να μοιάζω οιωνός
κ'ήρθε ο καιρός που νιώθω πια ένας δυσοίωνος,
μα πως γύρω από εμένα τώρα πια να κρατηθώ κάποιος ευοίωνος;
Θα μείνεις μόνος αν κλειστείς, μα ο μόνος τρόπος είναι αυτός να μείνεις ήσυχος..
Και πιο κοντά δεν είναι πάντα αυτός δίνεται,
μονάχα ένας που ενδίδεται για σένα ενώ σε ανέχεται.
'Εσβησα το φως που τότε σε έκανε να ντρέπεσαι.
Σηκώνεις κεφάλι ενώ στα μάτια μόνο πάτωμα θα φαίνεται.
Είδα το ψέμα πως συνδέεται, ώστε να μη πονά ο διπλανός που μόνος στέκεται.
Καρδιά πυράντοχη με βάθος την αγάπη,ένα για εσένα ένα για μένα έμειναν λάθη.
Το πιο βαρύ φορτίο ρίξτο πάνω μου, αντάλλαξα λουλούδι με αγκάθι.
Εδώ σιγά σιγά κρυφοκοιτάς, να μη σε δω πως με κοιτάς,
κοιτά ψηλά να δεις, ο ήλιος κρύφτηκε για εμάς, ξεκίνα πάλι.
Όσο ζητάν συγχωροχάρτι ο χάρτης καίγεται και έμεινε μόνο στάχτη.