«ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει... 2017»: Βαγγέλης Παππάς «Ακρόπολη: Αλήθεια και ψέματα»

«Ακρόπολη: Αλήθεια και ψέματα».
Η περίπτωση του σπουδαιότερου μνημείου ανά τον κόσμο, είναι μια μακριά κι άκρως ενδιαφέρουσα ιστορία 2.500 χρόνων. Κι αν η απαρχή του έργου αυτού μας προκαλεί δέος, ίσως θα έπρεπε να ταξιδέψουμε λίγο στον χρόνο και να αναζητήσουμε τη μοίρα του μέσα από την βαρβαρότητα, τη συμπόνια, τις αλήθειες και τα ψέματα. Ποιος κατέστρεψε το μοναδικό αυτό μνημείο; Γιατί άραγε η προπαγάνδα έχει έναν και μόνο θύτη;
Την παρουσίαση έκανε ο Βαγγέλης Παππάς, Εικαστικός, συγγραφέας και πτυχιούχος της Σχολής Καλών Τεχνών στα πλαίσια του προγράμματος «Ενορία εν δράσει» την Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2017.

[MaryMary-hunz]

Χιλιάδες ευχαριστώ κ ας πέρασαν χρόνια να γνωρίσω το έργο σας κύριε Παππά.

[annitapitsidianaki]

Εξαιρετικός ο παρουσιαστής κ. Βαγγέλης Παπάς!!!

[ΧρύσανθοςΜυλωνάς]

Τελικά όσο το ψάχνουμε, επιβεβαιώνεται ότι "οι χειρότεροι εχθροί μας, είναι οι λεγόμενοι σύμμαχοί μας!!!

[ballakxylo]

Μείνετε στην ουσία..όπως λέει ο ομιλητής, τι δημιούργησαν τότε υπολογίζοντας τα πάντα, χωρίς υποτίθεται την σημερινή τεχνολογία..και καλό είναι να αρχίσουμε να μαθαίνουμε τεχνικές λεπτομέρειες και ας μην είμαστε αρχιτέκτονες για να καταλάβουμε το μεγαλείο

[Stelios.Posantzis]

2:18:38 Πολύ σωστά κάνει που το λέει αυτό ο ομιλητής. Δεν καταλαβαίνω τους συμπατριώτες μας οι οποίοι όταν επισκέπτονται το Λοδνίνο, επισκέπτονται, σχεδόν θεωρούν επιβεβλημένο να επισκεφθούν τα γλυπτά του Παρθενώνα. Ντρέπομαι πολύ γι' αυτούς. Θεωρούν ίσως ότι πρέπει να δουν μία φορά στην ζωή τους αυτά τα θαυμάσια έργα τέχνης των προγόνων μας. Νομίζω ότι οι περίσσότεροι δεν συνειδητοποιούν την σημασία της πράξης τους αυτής. Ο συλλογισμός μου είναι απλός. ΄Όπως δεν θα καταδεχόμουν ποτέ να πάω να επισκεφθώ και να θαυμάσω έκθεση όσων έκλεψε κάποιος από το σπίτ μου, έτσι δεν θα πήγαινα να δω ούτε κι αυτά.. Όχι να πληρώσω για να τα δω, ούτε δωρεάν, ούτε καν εάν με πλήρωνε για να πάω να τα δω. Δεν υπάρχει άλλη έκφραση δουλικότητας και αναξιοπρέπειας πέραν απ' αυτήν, κι ας μη έχω την δυνατότητα ποτέ να τα δω.
Αυτή βέβαια η στάση δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι τους αιώνες που παέμειναν τα γλυπτά αυτά στο Βρεττανικό Μουσείο δεν προστατεύθηκαν πιθανώς από πολύ χειρότερη κατάληξη. Άλλο το ένα πράγμα, άλλο το άλλο. Αλλά αυτό, ακόμα κι αν είναι ένα ίσως ευτύχημα, δεν τους δίνει κανένα ηθικό πλεονέκτημα που να τους επιτρέπει να τα θεωρούν από τότε και στο εξής ως κτήμα τους: δεν διασώζεις την περιουσία του γείτονά σου από την (δυνητική) φθορά ή καταστροφή για να την κρατάς μετά εσύ στο διηνεκές. Αλλά πριν από οποιαδήποτε εκστρατεία για την παράδοή τους στην χώρα μας, ώστε να είμαστε εμείς πλέον φύλακές τους, ας φροντίσουμε πρώτα να μάθουμε πολύ καλά πως να τα εκτιμήσουμε γι' αυτό που είναι, για το τι συμβολίζουν τα ίδια κι όχι για το τι θεωρούμε εμείς ότι συμβολίζουν αυτά για εμάς τους ίδιους σήμερα. Όσοι τα θεωρούν ως κάποιου είδους τρόπαιο, δεν αντιλαμβάνοννται όιτ είναι μεγάλα έργα τέχνης κι επομένως, ως προϊόντα διανόησης δεν φυλακίζονται, αλλά και ότι επιπλέον αποτελούν μέρος ναπόσπαστο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, όπως και κάθε άλλο αρχαίο ελληνικό κειμήλιο, δηλαδή ανήκουν ως δημιούργημα του πνεύματοςστους πνευματικούς φορείς τους.

[ΣημείαΣήματα]

Εἶναι στὸ σύνολό της ἡ διάλεξη θαυμάσια. Θαυμάσια!
Εἰδικὰ πάντως στὸ τμῆμα 1.34΄58΄΄- 2.17΄56΄΄, ὅπου ὁ εἰσηγητής, μὲ προσέγγιση νηφάλια καὶ συνάμα ἐξονυχιστικὰ τεκμηριωμένη, ἀνατρέπει τὴν μεγάλη (ἀντιχριστιανική) διαβολὴ σχετικὰ μὲ τὴν ἱστορία τῶν καταστροφῶν τοῦ μνημείου, παρακολουθοῦμε ἕναν ἀληθινὰ  σ υ γ κ λ ο ν ι σ τ ι κ ὸ  Βαγγέλη Παππᾶ.