8. The Bad Poetry Social Club – Τύφλωση

preview_player
Показать описание
SUBSCRIBE:
The Bad Poetry Social Club



SETTA

The Bad Poetry Social Club – Τύφλωση

Στίχοι / Ερμηνεία - Βίνα Σέργη, MFS, Fâné, Π.Ι.Ε.Β, Α. Επίθετη
Μουσική σύνθεση / Ηχογράφηση οργάνων / Ενορχήστρωση – Βίκτωρας Φορλίδας
Φωνητικά – Β. Σέργη, Δ. Φραγκούλης
Προγραμματισμός – Βίκτωρας Φορλίδας, Π.Ι.Ε.Β., Β. Σέργη
Ηχογράφηση / Μίξη / Master – Sativa at Black Spot Studio



Σκηνοθεσία – Α. Επίθετη, Π.Ι.Ε.Β., MFS
Επεξεργασία / Χρώμα – Έβαν Κακούρης



Artwork – Α. Τσοπαναργιά, Omeeros
Γραφιστική επιμέλεια – Emarty
Φωτογραφίες – Ελένη Σπαθή
Typography – Carlos Tuver

Παραγωγή – The Bad Poetry Social Club
Special thanks στον κύριο Γιώργο για την φιλοξενία.



LINKS:

The Bad Poetry Social Club

Βίκτωρας Φορλίδας

Α. Επίθετη

Π.Ι.Ε.Β.

Fâné

Βίνα Σέργη

Παναγιώτης Φίκαρης (MFS)

Sativa

Δημήτρης Φραγκούλης

Μαρία Καρέτσου

Aθανασία Τσοπαναργιά

Omeeros

Emarty

Ελένη Σπαθή

Carlos Tuver

Black Spot Studio


#setta #badpoetry #tyflosi
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

ΣΤΙΧΟΙ

P.I.E.V.:

Σ' αγαπώ,
γιατί ξέρω πως αν αύριο τυφλωθώ,
δεν θα ξεχάσω ποτέ την εικόνα μου,
στα μάτια σου.
Ότι στα μάτια σου έβλεπα έναν άνθρωπο
που θα μπορούσα να αγαπώ.
Μα πως γίνεται αυτό
ενώ ξέρω πως δεν με συμπαθώ καν;
Και εκείνοι και εκείνες με λάτρεψαν
από μια εικόνα που κράτησαν από τα κείμενα.
Μα εσύ είδες πίσω από αυτά.
Δεν διάβασες τις λέξεις,
μα την δύναμη να αντέξεις
να τις λες σε μια σκηνή δυνατά.
Δεν διάβασες τις λέξεις,
μα το μέλλον,
που σε περιμένει αν πιστέψεις,
πως όλα θα πάνε γιατί το οφείλουν καλά.
Σ' ευχαριστώ που με κατάλαβες
και ας μην κατάλαβα εγώ
την αξία του να είμαι ικανός να μιλώ,
να αναπνέω, να ζω.
Την αξία μια ήρεμης βραδιάς με σειρά, ντελίβερι, τσιγάρα και παγωτό.
Σ' ευχαριστώ που τώρα πια μπορώ,
όταν νιώθω να τα χάνω,
να φέρνω στο μυαλό μου τα μάτια σου,
που είδαν σε εμένα κάτι όμορφο και μεγάλο.
Που με κοίταξαν όπως δεν κοίταξαν ποτέ κανένα άλλο,
Που ξέρω πως ακόμη και αν έφυγες,
όταν σε χρειαστώ θα είσαι εδώ,
με το πρώτο αεροπλάνο.
Είναι ανακουφιστικο, καταπραϋντικό, είναι υπέροχο, είναι κάτι που δεν μπορώ να εξηγήσω και πολύ παραπάνω.

Fâné:

Και με φίλησες
και γω πάγωσα
γιατί ήξερα πως εκρήξεις συμβαίνουν μόνο στον ουρανό
και όχι σε μπαλκόνια.
Διάβασα πως αν βρεθείς κοντά σε μία μπορεί να χάσεις την όραση
ή και την ακοή σου
και εγώ από τότε ούτε σε είδα
ούτε σε άκουσα ξανά.
Μια φορά μόνο σε πέτυχα τυχαία να ψωνίζουμε στο ίδιο σούπερ μάρκετ
και δε σου μίλησα,
φοβήθηκα πως αν ανοίξω το στόμα μου όλα τα απομεινάρια από εκείνο το "μπαμ" που ακόμα κατοικούν μέσα μου θα βγουν έξω
και γω δε θα μπορώ πια να σου κρυφτώ
ούτε στο ίδιο μου το σώμα.

ΡΕΦΡΑΙΝ:

Πώς δεν το 'χα δει;
ήσουνα τυφλή,
φοβόσουν το μαζί.
Πώς δεν το 'χα δει;

ΜFS:

Θέλω το τρίτο μου μάτι πίσω
κι ας είμαι τυφλός από τ’ αλλά δύο.
να μπορώ ξανά να σε αντικρίσω
χωρίς να σε μισήσω.
Θέλω να σε προσεγγισω
χωρίς να σε ακουμπήσω

Θέλω να ζήσω.

Θα σε αφήσω πίσω
μαζί με τα χαμένα μου άκρα,
όμως δεν πειράζει.
Έστω τυφλός κι δυσκίνητος
Προέχει να ζήσω.

Προέχει να ζήσω.


Vina Sergi:

Πώς δεν το ‘χα δει
Δεν ήταν ερωτας
Με τύφλωσαν τα φώτα που άνοιξες
όταν μπήκες απ’ την πόρτα
Και σου έχω πει δεν μπορώ τόσο φως
Εσύ δεν με άκουσες
Και τώρα σκοτείνιασα κι εγώ
Σταμάτα να κλαις γιατί το ακούω μέχρι εδώ
Εσύ είσαι γέρο αγόρι
Αυτό έδειχνες τόσο καιρό
Δεν φταίω εγώ
Δεν φταίω ποτέ εγώ
Υπήρξαν σίγουρα καλές στιγμές
Και δεν μετανιώνω
Με τύφλωσες σίγουρα όμως
Με τύφλωσες γιατί πίστεψα ότι ήσουν κι εσύ το ίδιο τυφλός
Κι εσύ απλά είχες ανοίξει ένα φως


ΡΕΦΡΑΙΝ:

Πώς δεν το 'χα δει;
ήσουνα τυφλή,
φοβόσουν το μαζί.
Πως δεν το 'χα δει;

Δεν μπορούσα αλλιώς.
Ήμουνα τυφλός.
Μόνος δίχως φως.
Δεν μπορούσα αλλιώς.

Alexandra Epitheti:

τυφλώθηκα μωρό μου.
δεν το είδες
στον τρόπο που έκλεινα τα μάτια μου
όταν σε φιλούσα;

τυφλώθηκα μωρό μου,
και ξέρω το πρόσωπο σου πια
μόνο απ’ την αφή.
αν ποτέ σε πετύχω τυχαία στον δρόμο,
δεν θα σε αναγνωρίσω
ανάμεσα σε χίλιους
άλλους ξένους.

το φως σου μωρό μου,
με άφησε τυφλή,
κι ο αέρας
φέρνει σκουπίδια στα μάτια μου
γι’ αυτό κλαίω συνέχεια πια.

με τύφλωσες,
με τύφλωσες μαλάκα.
άνοιξες διάπλατα τα χέρια σου
κι από μέσα χύθηκε φως.
έριξες τον ήλιο στα μάτια μου,
και μετά με κλείδωσες στο υπόγειο.

οπότε δεν σας είδα μωρό μου,
να περπατάτε μαζί.
στο είπα
εσύ
με άφησες τυφλή.

thebadpoetrysocialclub