Χοροί των Ελλήνων Παφραίων - Τρύφωνας ή Τυφρών - Polatidis

Χοροί των Ελλήνων της Πάφρας του Πόντου (υπό του κ Γιώργου Θ. Αντωνιάδη). Οι χοροί και τα έθιμα της Πάφρας του Πόντου διασώθηκαν στην εποχή μας μέσα από τις προσπάθειες, τις ενέργειες και την έρευνα του αγαπητού μας κ Γιώργου Αντωνιάδη εκπαιδευτικού, από τη Νέα Μπάφρα Σερρών. Η γνωριμία μας ήταν τυχαία σε μια εκδήλωση σχετική με τον Πόντο μάλλον το 2006-2007 στη Θεσσαλονίκη. Είχα ακούσει τόσα πολλά γι’ αυτόν τον άνθρωπο και ήταν πόθος μου να τον γνωρίσω. Κατά τη συνάντηση και γνωριμία μας, διαπίστωσα ότι επρόκειτο για ένα γλυκύτατο άνθρωπο πολύ καταδεκτικό, μορφωμένο αλλά και πληγωμένο για το ζήτημα της αναγνώρισης της γενοκτονίας των προγόνων μας, αλλά και της αρνητικής διάθεσης που είχαν απέναντι στους Παφρινούς οι υπόλοιποι Έλληνες Ποντιακής καταγωγής, ιδιαιτέρως τις πρώτες δεκαετίες μετά τον ξεριζωμό και την εγκατάσταση τους στη μητέρα Ελλάδα (η οποία επίσης, ως επίσημη πολιτεία δεν τους συμπεριφέρθηκε επάξια). Με τον κύριο Αντωνιάδη είχαμε μια σύντομη συνομιλία η οποία επαρκώς μου άφησε την καλύτερη εντύπωση για το πνευματικό ανάστημα του ανδρός αυτού. Λόγω της ενασχόλησης μου με τη Λαογραφία σε ερευνητικό επίπεδο, τον παρακάλεσα εάν έχει καταγεγραμμένο υλικό για τους χορούς, τα έθιμα, τα τραγούδια κτλ των Ελλήνων της Αμισού και της Πάφρας, κι εάν θα είχε την ευγενική καλοσύνη να μου τα εμπιστευθεί. Η θετική του ανταπόκριση ήταν άμεση. Σε λίγες ημέρες, με δική του οικονομική επιβάρυνση, μου απέστειλε σε φωτοτυπίες όλη την εργασία του για το παραπάνω υλικό καθώς και το ηχητικό υλικό σε κασέτες ήχου, συνοδευόμενα όλα αυτά με ιδιόχειρη επιστολή του προς εμένα όπου μεταξύ άλλων γράφει :
Προς τον κύριο Πολατίδη Βασίλειο – Χοροδιδάσκαλο Ελευθερίου Κορδελιού
Από Γεώργιο Θ. Αντωνιάδη – Νέα Μπάφρα – Τηλ ……..
Αποστολή Λαογραφικού Υλικού – Ιστορικού και Χορευτικού
Σημείωση :
Αγαπητέ μου Βασίλη,
Είμαι ήδη 80-81 χρόνων, σε σας τους νέους εναπόκειται πλέον να σηκώσετε το μεγάλο βάρος της παράδοσης και της κληρονομιάς μας. Σταθείτε όρθιοι και συνεχίστε την ωραία μας κληρονομιά, να μην την σπαταλήσουμε, αλλά να την αξιοποιήσουμε.
Με εκτίμηση Γιώργος Αντωνιάδης

Στην επιστολή του ο κ Αντωνιάδης, περιγράφει συνοπτικά αλλά με περισσή επιμέλεια το υλικό που μου στέλνει και σας το μεταφέρω ακριβώς όπως τα γράφει ο ίδιος, τότε :
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΧΟΡΟΙ ΠΑΦΡΑΙΩΝ ΠΟΝΤΟΥ – Ιστορία Χορών
1. Πρώτος χορός ΜΑΥΡΗ ΒΡΥΣΗ – Καρά Πουνάρ
2. Δεύτερος χορός ΣΤΕΝΑ ΔΡΟΜΑΚΙΑ – Ταρατσού Σοκακλάρ
3. Τρίτος χορός ΤΡΥΦΩΝΑΣ ή ΤΥΡΦΩΝ
4. Τέταρτος χορός ΣΑΒΒΑΣ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
5. Πέμπτος χορός ΣΑΡΟΥ ΚΟΥΖ – Ξανθή κοπέλα
6. Έκτος χορός ΜΟΝΟΣ ή ΤΕΚ ΓΚΑΪΤΕ (Αντάρτικος χορός)
7. Έβδομος χορός ΧΟΡΟΣ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ
8. Όγδοος χορός ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ-ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ (αναπαράσταση)

Ο κ Γεώργιος Αντωνιάδης ήταν μια σημαντική και πολυσχιδής προσωπικότητα του Ποντιακού Ελληνισμού. Αποβίωσε στις 26 Απριλίου 2014 στη Θεσσαλονίκη. Γεννήθηκε το 1926 στη Νέα Μπάφρα Σερρών και οι γονείς του Θεόδωρος και Γεσθημανή ήταν πρόσφυγες από την περιοχή της Πάφρας του Πόντου. Ήταν ο άνθρωπος που έφερε στην επιφάνεια το ζήτημα των ομαδικών τάφων των εκτελεσμένων συμπατριωτών μας στα γεγονότα της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού καθώς και το αντάρτικο στον Πόντο. Μεταξύ των βιβλίων που έγραψε είναι το «Αντάρτικο στον Πόντο» (με τον αείμνηστο Παναγιώτη Τανιμανίδη), «Οι Γενναίοι του Βορρά», «Οι Άγιοι της Πάφρας του Πόντου», «Γυναίκες καπετάνισσες στο Αντάρτικο τούτου σπουδές στη Δράμα διέκοψε το 1940 ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος. Με την εισβολή των Βουλγάρων στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη το 1941 κατέφυγε με τον πατέρα του και άλλους συγχωριανούς του στο βουνό. Συμμετείχε ενεργά στην αντίσταση ενάντια στον Βούλγαρο κατακτητή. Με τη λήξη του πολέμου συνεχίζει τις γυμνασιακές σπουδές του στη Δράμα και στη συνέχεια εγγράφεται στην Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης. Το 1948 διορίστηκε δάσκαλος, αρχικά στη Δράμα και έπειτα στη Νέα Μπάφρα έως το 1952. Στο στρατό υπηρέτησε ως έφεδρος αξιωματικός. Μετά το στρατό δίνει εξετάσεις και περνά στην σχολή οικονομικών και νομικών επιστημών του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από την οποία αποφοιτά. Το 1961 νυμφεύεται την Άννα Σαράφογλου και αποκτά δύο παιδιά, τη Σεβαστή και τον Θεόδωρο. Στο μεταξύ έχει λάβει και το πτυχίο της Νομικής και μετά την άσκηση σε νομικό γραφείο εισέρχεται στο δημοσιοϋπαλληλικό χώρο. Το 1971 προάγεται σε διευθυντή ΟΑΕΔ νομού Θεσσαλονίκης και το 1975 σε περιφερειακό διευθυντή ΟΑΕΔ Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, ενώ το 1978 μετατίθεται στην περιφερειακή διεύθυνση ΟΑΕΔ Κεντρικής Ελλάδος στη Λάρισα. Μετά τη συνταξιοδότησή του το 1986 εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στη Θεσσαλονίκη. Από το 1948 ασχολήθηκε με την ιστορία, τη λαογραφία και τον πολιτισμό του Πόντου ιδιαιτέρως δε του λησμονημένου Δυτικού Πόντου.