Φάρος Ακρωτηρίου Λευκάτα

Στο νοτιότερο άκρο της Λευκάδας, στο ακρωτήρι του Λευκάτα (ή αλλιώς Κάβο Δουκάτο ή Νιράς), βρίσκεται ένας εντυπωσιακός φάρος που από το 1890 στέκεται αγέρωχος και φωτίζει με το παρήγορο φως του το πηχτό σκοτάδι, προσφέροντας ασφάλεια και ελπίδα στους ναυτικούς.

Οι θρύλοι και οι ιστορίες που συνδέονται με αυτό το μέρος ανάγονται στην αρχαιότητα. Ακόμη και η προέλευση του ονόματος της ευρύτερης περιοχής του Λευκάτα παραμένει ένα μυστήριο. Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, η περιοχή φέρει το όνομά της από την ομηρική ''Λευκάς πέτρη'', από το λευκό χρώμα των βράχων του Ακρωτηρίου δηλαδή. Η δεύτερη εκδοχή θέλει ο Λευκάτας (και η Λευκάδα κατ' επέκταση) να έχει πάρει το όνομά του από τον Ζακυνθινό σύντροφο του Οδυσσέα, Λεύκο.

Στο σημείο αυτό έκαναν εξιλαστήριες ανθρωποθυσίες για να εξευμενίσουν το φοβερό πνεύμα της Τρικυμίας, το αιώνιο πρόβλημα των απανταχού θαλασσινών και να μπορέσουν να πλεύσουν τα πλοία τους με ασφάλεια στη θάλασσα.

Από αυτό το σημείο φέρεται να πήδησε και η γνωστότερη λυρική ποιήτρια της αρχαιότητας, Σαπφώ για να απαλλάξει την ψυχή της από την οδύνη του ανεκπλήρωτου έρωτά της για τον Φάωνα. Εξού και η ονομασία ''Πήδημα της Κυράς΄΄ ή κατ' άλλους ''Κάβος της Κυράς''.