jakuzi - koca bir saçmalık şarkısının sözleri.

lana del rey mevsimine ufak bir ara verelim. ultraviolence dönemine gireceğiz yavaş yavaş, soluklanmak gerek.

***
sözleri;

[Verse 1]
Nasıl birisin
Beni böyle üzebilirsin
Sanki her şeyi denedin
Kalabilirsin
Pekâlâ gidebilirsin
Daha değersiz hissettiremezdin

[Nakarat]
Çünkü ben ne zaman bir şey istesem
Bana verilen koca bir saçmalık
Bilirsem hata nerde bilirsem
Hiç şaşırmam kafanı şişirmem

[Verse 1]
Nasıl birisin
Beni böyle üzebilirsin
Sanki her şeyi denedin
Kalabilirsin
Pekâlâ gidebilirsin
Daha değersiz hissettiremezdin

[Nakarat]
Çünkü ben ne zaman bir şey istesem
Bana verilen koca bir saçmalık
Bilirsem hata nerde bilirsem
Hiç şaşırmam kafanı şişirmem

[Nobodygirl]

Herkes şarkıyı sevdiği birine ithaf etmiş, bende Kıbrıs'tan Adıyaman'a voleybol şampiyonası için giden ve ölen arkadaşlarıma, öğretmenlerime ithaf ediyorum.

[nisan]

ben bu şarkıyı aileme ithaf ediyorum. teşekkür ederim en değersiz siz hissettirdiğiniz ve artık hiç bir yerde değerli hissedemediğim için. çünkü ben ne zaman bir şey istesem, bana verilen koca bir saçmalık :)

[natalie]

Ne arkadaşım kaldı ne sevdiğim ne başarım kaldı ne mutluluğum ne hevesim kaldı ne aşkım ne gözyaşım kaldı ne sabrım ne sen kaldin

[hayat]

Artık mutsuz bile değilim, hiçbir şey hissetmiyorum...

[Evraaa]

Türkiye'de sıradan bir Genci anlatan mükemmel bir şarkı

[bardie]

kırık kalplerin başa sarıp sarıp dinlediği kadim şarkılardan durduk yere kırılan onca kalp hayal kırıklıkları jakuzi cok iyi yorumlamış aşk pismanliktir arkadaşlar

[sevimlacin]

Ben bu şarkıyı babama ve sevdiğim çocuğa ithaf ediyorum.

Ben küçüklüğümden beri annemin nasıl dayak yediğini, babamın dışarıya ne gözle baktığını, babamın sırf anneme vuramadi diye bana vurmasını asla unutmam. Daha ilkokula bile başlamıştım sabah 7 sulariydi. Babamın telefonunu koltuğun üstünde gormemle alıp çizgi film izlemiştim. o sırada babam uyanıp telefonun bende olduğunu gördüğünde telefonu alıp bana tokat atmıştı. Sırf telefonunu aldığım içindi bu tokat. Acaba ne sakliyodunda bana tokat atmıştın?

Gecen günlerde yine annem ile babam kavga ediyordu. Bi' süre sonra kavga fazlasıyla büyümüştü, babam yine anneme gitmesini yoksa onu oldurecegini falan söylüyordu. Annem alışmıştı ve bizde alışmıştık. Artık annemi koruyabilirdik, babamı durdurabilirdik. Daha sonrasında kavganın içine şiddet eklendi, babam annemin tişörtünü yirtmisti ve ona vurmaya başlamıştı. Ben annemin önüne geçmiştim, ablamlar ise annemi kaldırıp götürmeye çalışıyordu. Babam bana sinirlenip gozume çok sert bir şekilde vurmuştu. Benim gözüm hafiften şişmiş ve kanlanmisti. O gece saat 2/3 gibi uyumustum. Ama o an annemin yerde kalışı, babamin bana vuruşunu, ablamlara bagirisini, kolumu sıkmasini asla unutmam.

Babam her zaman ailesine yaranmaya çalışırdı. Küçüklüğünden beri kendi ailesinden sevgi görmemiş, her zaman geri atılmıştı. Fakat 40 yaşına gelmesine rağmen ailesinin ne halt olduğunu anlayamiyor. Bize ailesinin atmadığı iftira, yapmadığı büyü kalmamıştı. Bunlara rağmen babam bizi suçlu görüyor. Kendisi kaza geçirdiğinde annesi veya babası yoktu onun yanında, biz vardık. Butun bu fedakarlıkları görmezden gelip bize "ben olmasam siz genel eve girersiniz." dedi. Sen hangi hakla kızlarına hadi onu geçtim eşine or*spu diyebiliyorsun? Sen kimsin ya, bu hak sana nerden geliyor? Sen her zaman baskalarinin eşine ve çocuğuna değer veriyordun. Beni ve ablalarimi baba sevgisinden, annemi eş sevgisinden, sevkatinden mahrum biraktin. Sen hiçbir şekilde annemin gece döktüğü gözyaslarinin hesabını veremeyeceksin. Peki ya bizimki? Bizim gözyaşlarımın hesabını verebileceğini mi saniyosun? Asla veremezsin. Vermeyi düşünme bile. Bizim sana yaptığımız iyiliklerin karsiligini verebilir misin? Cehennemde kaç yıl kalırsan kal hiçbir zaman hakkımızı sana helal etmeyeceğiz.
Gerçekten bu kadar değersiz hissettiremezdin baba.

2021-2022 yılında ben 7. Sınıfa gidiyordum. İlkokulu ve ortaokulu aynı yerde okuduğumuz bir çocuk vardı. Çok saygılı ve efendi bir çocuktu. Ben bundan hoşlanmaya başlamıştım okulun başlarında. Onu görmek için koridora falan çıkıyordum. Arkadaşlarıma falan hep ondan bahsediyorum. Bi' ara bizim sınıf ve bunlarin sınıfı ayni ders disardaydi ve ben çantamı sahnenin kenerina koymuştum. Bu çocuk ve arkadaşları sahnenin orda oturmuşlardi. Ama benim sevdiğim çocuk benim çantama kafasını koyup uzanmıştı. Onun çantama basını koyduğunu gormemle hem çok sevinmiş hem de çantamı daha çok sevmeye başlamıştım. Onun her halini, dağınık saçlarını, taranmış saçlarını, şapşal halini, düzenli halini, mutlu gözlerini, uykulu halini, en çok ben severdim ve en çok ben tanirdim. Ama onun gülüşü kalbimi söker alırdı. Arkadaşlarının yanında biraz küfürbaz fakat büyüklerinin yanında efendi bir çocuk olmasını en çok ben tanirdim ve en çok ben bilirdim. Birisi şu an çıkıp bana onu neden sevdiğimi, onu neden bu kadar abarttigimi sorsa yapabileceğim eşi benzeri olmayan betimlemelerle anlatırım. O gerçekten bir şaheserdi. Yani benim için öyleydi. Onun sınıfında bir tane kız vardi ve kız güzeldi. Ben kendi içimde onları yakistirmaya başlamıştım. Çünkü o çok güzel ve o çocukla gercekten yakisiyorlardi. Arkadaşlarım bile benimle onun yakışmadığını ve benim onun yanında sönük kaldığımı, çirkin olduğumu soyluyorlardi.
Haklilardi.
Daha sonra bu çocuğun o kızdan hoşlandığını duydum. Kendi içimde o kızı kiskanmaya ve ona karşı nefret beslemeye başlamıştım. Hem o benden kat kat daha iyiydi. Babası iyi biriydi, üstünde aile baskısı yoktu, o çocukla bulunuyordu, ona benden daha yakındı, derslerinde çok başarılıydı, daha zayifti, ince belliydi saçı düzdü, parlaktı ve en önemlisi benden çok daha güzeldi...

Ama ondan iyi olduğum tek birşey vardi. O çocuğu ondan çok daha iyi tanıyordum. Doğum tarihini, ne sevdiğini ne sevmediğini, en sevdiği rengi, burcunu, ailesini, ailesinin ne işle uğraştığını, hangi takımı tuttuğunu ve daha fazlası.

Bunlari biliyordum ta ki onun arkadas ortamında sadece alay konusu olduğumu, beni sadece arkadaş olarak gordunu ogrenene kadar. Ama ben bunu da biliyorum ki o beni arkadaş olarak bile görmüyordu. O beni hiçbir şekilde bilmiyordu, o beni benim onu tanıdığım kadar tanımıyordu. Onun sayesinde kendimi bulduğunu, ve onun doğru kişi olduğunu dusundugumu bile bilmiyordu. Onun bu düşüncelerinden sonra onu asla tanımadığımi anladim. Bir insanı tanımak onun adını soyadını bilmekle, hangi rengi sevdiğini, hangi takımı tuttugunu bilmekle olmuyormuş. Onun sayesinde kendi arkadas grubumda, sınıfında bile alay konusu oldum. Sınıfın ortasında onun yüzünden agladigiim için kendimden nefet ediyorum. Onun yüzünden en ufacık bir temasta bile heycanlanmaktan nefret ediyorum. Hocalarının bu olayı bölmesinde nefret ediyorum. Senden nefret ediyorum. Keşke seni görmeseydim, keşke arkadaşlarıma senden bahsetmeseydim, keşke seni gördüğümde kalbime soz gecirebilseydim, keşke her evinin önünden gectigimde seni görmeye calismasaydim, keşke bütün dinlediğim şarkılari sana armağan etmeseydim, keşke seni rüyamda görecek, seninle hayaller kuracak kadar seni sevmeyeseydim. Keşke senin yüzünden kendimi aç bırakmaya calismasaydim. Keske o kiza benzemek için cabalamasaydim. Keşke kendimden nefret etmeseydim.

Babamdan bir farkın yok. İkimizde bu kadar degersiz hissettiremezdiniz.

[sudenaz]

bu sarki sanki hislerimi tercume etmemde yardimci oluyor, hayata karsi nasil durdugumu anlatiyor gibi hissediyorum ve agliyorum

[rabianurhaliloglu]

Doğru insan tarafından terk edilmiş hissi ile birlikte bu şarkı 🥲💔

[merwww]

ben bu şarkıyı çok çabalamasına rağmen mezuna kalan kendime ithaf ediyorum hâlâ çabaladığını biliyorum 6 ay sonra bütün emeklerinin karşılığını alacağına ve çok mutlu olacağına inanıyorum biraz da sabırr..

[bocekkk]

Bişiler gerçekten geri alinamicak kadar acı verici

[gece]

Hiç aşık oldum diyebilecek kadar birini sevmedim, sevemedim de zaten...her zaman sevmekten, sevilmekten korktum ben.her daim geleceğim için çalıştım.sevgiden iyileşen kim vardı ki etrafımda zaten. aşık olmak benim için bile bile lades demekti. sanırım hala daha öyle... bir gün karşıma biri çıkar mı bilmiyorum yada ben duvarlarımı yıkabilir miyim bilmiyorum.tek bildiğim ve istediğim hayatımı başkasının ellerine bırakmamak.

[ecemgencc]

bu şarkı bana bi dönem beni daha önce hiç hissetmediğim kadar iyi hissettiren bana çok benzeyen ve hayatımda en cok etki bırakan hoşlandığım çocugu hatırlatıyor. bu sevgi bir çılgınlık yapmama vesile olmustu ve ben asla yapmam dediğim şu açılmayı yapmıştım. çocukla 3 ay konusmustuk hep bir belirsizlik içinde ama ben her gün daha da umutlanırken 2 gün konuştuğu kızla sevgili olmustu ve dönem bitene kadar gözümün önünde birbirlerini sevmelerini izlemiştim.

o zamanlar aynı dershaneye gidiyorduk zaten okuldan arkadastık tesadüfende aynı sınıfa düşmüştük. çok acıtıyordu onu başkasını severken görmek. her gün aynıydı çok fazla ağladığımı bilirim.

tabi lise son sınıftık. hiçbir şeye odaklanamıyordum. tek düşünebildiğim o kadar ay onunla konusup ona bir şey hissettirememiş olmam, 2 gündür tanıdığı kızla da sevgili olacak kadar yakınlaşmasıydı. çok üzülüyordum ama şuan bosuna üzüldüğümü fark ettim. kafamda öyle bir konumlandırmıstım ki çocugu... aslında ona değil kafamda kurduğum haline aşıktım. bunu anladım en son. ama bana hissettirdiği hisler çok güzeldi muhtemelen onun bana hissettirdiklerine de asık olmus olabilirim.

şuan bir şey hissetmiyorum çok şükür zaten kaç ay oldu bi daha birbirimizi görmedik her şey gelip geçiyor...

[zehradogankaya]

hayatta en çok insana kabullenmek koyuyormuş. seni değersiz hissettiren insanları kabullendiğinde bitiyor her şey

[asyaaege]

Jakuzi'nin kalbimi bıraktığım şarkılarından biri, teşekkür ederim Gizem !

[SonbaharYaz]

Keşke ilk dinlediğim o Nisan aylarında buraya bir yorum bıraksaymışım. Bu şarkı mükemmel hissettiriyor. O zamanlara dönmek istiyorum...
Şimdi berbat bir hayatım var.
Ama hala acı bir şekilde gülümsüyorum...
(:

[ipke]

bu sarkının hayatımdaki yeri o kadsr büyük ki hislerimin karşılığı cidden daha değersiz hissettiremezdin.

[tellmemore]

beni yurtta hayatta tutan nadide şarkılardan birisiydi :')

[silanurkarakaya]

"çok yorgunum." Diyebileceğim tek şey bu...

[Benbenisevio]

Böylesine önemli bir dönemde onlarca potansiyel aday arasından kaybedebilecek tek adaydı. Şaşırtmadı ve kaybetti. Biz de kaybettik. Ben bu şarkıyı Kemal Kılıçdaroğluna ithaf ediyorum.