Άκου Ανθρωπάκο - Βίλχεμ Ράιχ ( φραγκμέντα) / Γιάννης Μιχαήλ

Показать описание

"Άκου Ανθρωπάκο "

Κείμενο : Βίλχελμ Ράιχ
( αποσπάσματα από
το έργο "Άκου Ανθρωπάκο")

Ερμηνεία : Γιάννης Μιχαήλ

Μουσική : Χρήστος Ατζέμης

Πλήκτρα : Παναγιώτης

Φλάουτο : Χρήστος

Φωνητικά : Γιάννης Μιχαήλ

Σκηνοθεσία, Σκηνογραφία,
Μίξη, Λήψη : Γιάννης Μιχαήλ

( Εργαστηριακό μεταθέατρο :
μια πρώτη απόπειρα,
one take )

Διαβάστε αποσπάσματα από το «Άκου Ανθρωπάκο»:
(...)
Στο είπαν ωμά και ειλικρινά : Είσαι κατώτερο και ανεύθυνο ον, και το ίδιο θα είσαι πάντα.
Και εσύ τους αποκαλείς «σωτήρες» και τους ζητωκραυγάζεις !
Για το λόγο αυτό σε φοβάμαι, ανθρωπάκο, σε φοβάμαι μέχρι θανάτου.
Γιατί η μοίρα της ανθρωπότητας εξαρτάται από σένα.
Σε φοβάμαι γιατί τίποτα δεν προσπαθείς να αποφύγεις περισσότερο από τον εαυτό σου.
Είσαι άρρωστος, πολύ άρρωστος ανθρωπάκο.
Δεν φταις εσύ για αυτό, αλλά την ευθύνη της απαλλαγής απ’ αυτήν την αρρώστια την φέρεις εσύ.
Θα είχες από καιρό πετάξει από πάνω σου τους πραγματικούς καταπιεστές, αν δεν είχες δείξει ανεκτικότητα στην καταπίεση
και αν, συχνά, δεν την είχες υποστηρίξει.
Άρχισα να καταλαβαίνω ότι αυτό που συνεχώς σε καταπιέζει είναι η δική σου βαριά ψυχική αρρώστια, και όχι κάποια έξωθεν ωμή βία, ακόμα και όταν λείπει ο οποιοσδήποτε εξωτερικός καταναγκασμός.
Θα είχες από καιρό αποτινάξει τους τυρράνους, αν ήσουνα ψυχικά ζωντανός κι ο νους σου ήταν υγιής.
Κανένα αισθητήριο όργανο δεν σε βοηθάει να διακρίνεις τον πραγματικά σπουδαίο άνθρωπο.
Ο τρόπος ζωής του, ο πόνος του, οι επιθυμίες του, ο θυμός του, ο αγώνας του για σένα, σου είναι άγνωστα και μακρινά πράγματα.
Δεν μπορείς να καταλάβεις ότι υπάρχουν άντρες και γυναίκες που δεν μπορούν να σε καταπιέσουν και να σε εκμεταλλευτούν και που θέλουν να είσαι ελεύθερος, ειλικρινής και τίμιος.
Δεν αγαπάς αυτούς τους άντρες και αυτές τις γυναίκες γιατί δεν είναι συμβατοί με την ύπαρξή σου.
Είναι απλοί και ειλικρινείς.
Γι’ αυτούς η αλήθεια είναι ό,τι είναι για σένα η πονηριά.
Τους αποδέχεσαι, ανθρωπάκο, μόνο όταν τα άλλα ανθρωπάκια σου πουν ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι σπουδαίοι.
Γιατί είσαι ο «λαός», η «κοινή γνώμη», η «κοινωνική συνείδηση».
Αυτό είσαι ανθρωπάκο.
Ποτέ δεν αναρωτήθηκες αν σκέφτεσαι σωστά.
Το μόνο που σε νοιάζει είναι το τι θα πει ο γείτονάς σου ή πόσο θα σου κοστίσει η τιμιότητά σου.
(...)
Θα σου πω κάτι ανθρωπάκο. Έχασες την αίσθηση για ότι ανώτερο υπάρχει μέσα σου. Το έπνιξες μέσα σου και το δολοφονείς κάθε φορά που το συναντάς στους άλλους, στα παιδιά σου, στη γυναίκα σου, στον άντρα σου, στον πατέρα σου, στην μητέρα σου.
Είσαι μικρός και θέλεις να παραμείνεις μικρός ανθρωπάκο.....

Αφιερωμένο στην Επιστήμη ( για την γιορτή της ) και στην Νικολέτα.