Κυρίως Θεοτόκον καὶ Μεγαλυνάρια της Παναγίας - Frederic Vellas

Κυρίως Θεοτόκον σέ ομολογούμεν οι διά σού σεσωσμένοι, παρθένε αγνή, σύν ασωμάτων χορείαις σέ μεγαλύνοντες

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς

Ροήν μου των δακρύων μή αποποιήσης, η τόν παντός εκ προσώπου πάν δάκρυον αφηρηκότα, παρθένε, Χριστόν κυήσασα.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς

Χαράς μου την καρδίαν πλήρωσον, παρθένε, η τής χαράς δεξαμένη τό πλήρωμα, τής αμαρτίας την λύπην εξαφανίσασα.

Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι

Λιμήν και προστασία των σοί προσφευγόντων, γενού Παρθένε και τείχος ακράδαντον, καταφυγή τε και σκέπη και αγαλλίαμα.

Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Φωτός σου ταίς ακτίσι λάμπρυνον, παρθένε, τό ζοφερόν τής αγνοίας διώκουσα, τους ευσεβώς Θεοτόκον σέ καταγγέλλοντας.

Κακώσεως εν τόπω τώ τής ασθενείας, ταπεινωθέντα, παρθένε, θεράπευσον, εξ αρρωστίας εις ρώσιν μετασκευάζουσα.

Άξιόν εστιν ώς αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και μητέρα του Θεού ημών.

Την τιμιωτέραν των Χερουβίμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφίμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον σέ μεγαλύνομεν.

Την υψηλοτέραν των ουρανών και καθαρωτέραν λαμπηδόνων ηλιακών, την λυτρωσαμένην ημάς εκ τής κατάρας, την δέσποιναν του κόσμου ύμνοις τιμήσωμεν.

Από των πολλών μου αμαρτιών ασθενεί τό σώμα, ασθενεί μου και η ψυχή, πρός σέ καταφεύγω, την κεχαριτωμένην, ελπίς απηλπισμένων, σύ μοι βοήθησον.

Δέσποινα και μήτηρ του λυτρωτου, δέξαι παρακλήσεις αναξίων σών ικετων, ίνα μεσιτεύσης πρός τόν εκ σού τεχθέντα, Ώ δέσποινα του κόσμου, γενού μεσίτρια.

Ψάλλομεν προθύμως σοι την ωδήν νυν τή πανυμνήτω Θεοτόκω χαρμονικώς, μετά του Προδρόμου και πάντων των Αγίων, δυσώπει Θεοτόκε, του οικτειρήσαι ημάς.

Άλαλα τά χείλη των ασεβών, των μή προσκυνούντων την εικόνα σου την σεπτήν, την ιστορηθείσαν υπό του αποστόλου Λουκά ιερωτάτου, την Οδηγήτριαν.

Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, αποστόλων η δωδεκάς, οι άγιοι πάντες, μετά τής Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εις τό σωθήναι ημάς.

Santísima Madre de Dios, sálvanos
Mis lágrimas derramo; no las menosprecies, Tú que engendraste a Cristo, oh Purísima, el que enjuga en cada rostro toda lágrima.

Santísima Madre de Dios, sálvanos
Inunda de alegría mi corazón, oh Virgen que recibiste la plena alegría, eliminando la tristeza del pecado.

Gloria al Padre, al Hijo y al Espíritu Santo.

Tus rayos luminosos, Virgen, que fulguren; y los que, con fe, te aclaman «Madre de Dios» sean librados de la oscura ignorancia.

Ahora y siempre, y por los siglos de los siglos. Amén.

Yaciendo en el sitio de los sufrimientos, me humillé, oh Purísima, cúrame y condúceme de la dolencia a la salud.

Es justo en verdad magnificarte, Oh Theotokos, siempre bienaventurada e inmaculada Madre de Dios nuestro, más honorable que los querubines e incomparablemente más gloriosa que los serafines; tú que sin mancilla diste a luz al Verbo Dios, verdaderamente eres la Madre de Dios, te engrandecemos.

A la que es más alta que las alturas y más transparente que el brillante rayo del sol, a quien nos ha quitado la maldición antigua, a la Reina del mundo, con himnos honrémosla.

Por causa de mis muchas iniquidades, se enferma mi cuerpo y padece mi alma; en ti me refugio, Plenísima de Gracia, Aliento de los tristes: Virgen, auxíliame.

Reina y Madre del Redentor, acepta los ruegos del indigno y pecador, para que intercedas ante el que a luz has dado; oh Reina del mundo, sé mi mediadora.

Cantémosle con júbilo y con tesón a la alabadísima Virgen Madre del Salvador: que, con todos los santos y el Precursor de Cristo, implores, Theotokos, piedad por nosotros.

Cállense los labios de los impíos, quienes no veneran tu icono que apreciamos, y que fue ilustrado por el Apóstol Lucas, icono que llamamos «la Conductora».

Que todo el ejército angelical, el Precursor de Cristo, los Apóstoles del Señor y Santos gloriosos, contigo, Theotokos, ofrezcan oraciones por nuestra salvación.