filmov
tv
Τα φύλλα (Φ. Χατζηχάννα-Κ.Γεωργίου)

Показать описание
ΤΑ ΦΥΛΛΑ (Ποίηση:Φ. Χατζηχάννα -Μουσική: Κ.Γεωργίου)
Τραγουδούν οι μαθητές της Γ1 (2010-11) του 1ου Δημοτικού Σχολείου Βέροιας.
Με αυτό το πανέμορφο ποιηματάκι της Φιλίσας Χατζηχάννα ξεκινάει το βιβλίο της γλώσσας στη Β' Δημοτικού.
Από τη μεριά μου θεώρησα πως η καλύτερη γνωριμία με αυτά τα παιδιά που τα έπαιρνα σ' αυτή την τρυφερή ηλικία να τα οδηγήσω στο δύσκολο δρόμο του δημοτικού σχολείου και της προγραμματισμένης ύλης, θα ήταν να γίνει μέσω της μουσικής. Πιο άμεσο και πιο ευχάριστο το μάθημα, που η γνώση μπορεί να έρθει μέσα από χαρά και διασκέδαση και όχι από καταναγκαστική εργασία, δηλαδή αγγαρεία!!! Γιατί η γνώση δεν έρχεται με εξαναγκασμό αλλά μέσα από τη δημιουργικότητα και τη χαρά που πηγάζει από αυτήν. Πιάστηκα λοιπόν από αυτήν την ευκαιρία, που το βιβλίο της Β΄ Δημοτικού σαν πρώτη επαφή με το μάθημα της γλώσσας έχει αυτό το υπέροχο ποιηματάκι και το μελοποίησα για να τους το διδάξω. Έτσι κάναμε το πρώτο μάθημα και κανείς δεν το εξέλαβε σαν μάθημα. Τα παιδάκια το διασκέδασαν ιδιαίτερα και μάλιστα κάθισαν και έγραψαν με προτροπή μου ένα γράμμα στην κ. Χατζηχάννα λέγοντάς της πόσο τους άρεσε το ποιηματάκι της. Ότι το κάναμε τραγουδάκι, αλλά επειδή είναι μικρούλι τελειώνει γρήγορα και πολύ ευγενικά της ζητούσαν αν θα ήθελε και αν ήταν δυνατόν να προσθέσει μερικές στροφούλες ακόμη για να γίνει ένα κανονικό τραγούδι. Τι μεγάλη απογοήτευση όμως όταν ήρθε η ώρα να το ταχυδρομήσουμε και ψάξαμε να βρούμε στο ίντερνετ περισσότερα στοιχεία για τη ζωή της και για τη διεύθυνση που θα έπρεπε να της το στείλουμε!!! Μάθαμε ότι δεν βρίσκονταν πια ανάμεσά μας, είχε φύγει ξαφνικά, στα 52 της μόλις χρόνια. Προσπαθήσαμε να το «συμπληρώσουμε» εμείς, αλλά η απόπειρα είχε μόνο παιδαγωγικό χαρακτήρα. Ήταν καταδικασμένη εξ' αρχής να αποτύχει όχι μόνον επειδή τα παιδιά ήταν πολύ μικρά, αλλά πώς να συμπληρώσεις ένα τόσο όμορφο ποίημα που μέσα από λίγους στίχους σου δίνει τόσο ζωντανές και ολοκληρωμένες εικόνες!!! Ήταν μόνο μια αφορμή για να προσπαθήσουν να γράψουν τα παιδιά και ομολογώ πως από αυτή την πλευρά το πείραμα είχε απόλυτη επιτυχία μιας και το έκαναν με πολύ μεγάλη χαρά και μπορώ να πω με πολύ καλά αποτελέσματα για την ηλικία τους.
Η ηχογράφηση του τραγουδιού έγινε την επόμενη χρονιά, όταν τα παιδιά ήταν στην Γ΄ τάξη. Την κάναμε στην τάξη μας και κατόπιν πρόσθεσα όργανα και το επεξεργάστηκα κατ' ιδίαν. Το βίντεο το επεξεργάστηκα τώρα με την ευκαιρία της αποφοίτησής τους από το δημοτικό. Ας πούμε κάτι σαν αποχαιρετιστήριο δώρο, μαζί με κάποια ακόμη. Με πολύ αγάπη από τον παλιό τους δάσκαλο.
Τραγουδούν οι μαθητές της Γ1 (2010-11) του 1ου Δημοτικού Σχολείου Βέροιας.
Με αυτό το πανέμορφο ποιηματάκι της Φιλίσας Χατζηχάννα ξεκινάει το βιβλίο της γλώσσας στη Β' Δημοτικού.
Από τη μεριά μου θεώρησα πως η καλύτερη γνωριμία με αυτά τα παιδιά που τα έπαιρνα σ' αυτή την τρυφερή ηλικία να τα οδηγήσω στο δύσκολο δρόμο του δημοτικού σχολείου και της προγραμματισμένης ύλης, θα ήταν να γίνει μέσω της μουσικής. Πιο άμεσο και πιο ευχάριστο το μάθημα, που η γνώση μπορεί να έρθει μέσα από χαρά και διασκέδαση και όχι από καταναγκαστική εργασία, δηλαδή αγγαρεία!!! Γιατί η γνώση δεν έρχεται με εξαναγκασμό αλλά μέσα από τη δημιουργικότητα και τη χαρά που πηγάζει από αυτήν. Πιάστηκα λοιπόν από αυτήν την ευκαιρία, που το βιβλίο της Β΄ Δημοτικού σαν πρώτη επαφή με το μάθημα της γλώσσας έχει αυτό το υπέροχο ποιηματάκι και το μελοποίησα για να τους το διδάξω. Έτσι κάναμε το πρώτο μάθημα και κανείς δεν το εξέλαβε σαν μάθημα. Τα παιδάκια το διασκέδασαν ιδιαίτερα και μάλιστα κάθισαν και έγραψαν με προτροπή μου ένα γράμμα στην κ. Χατζηχάννα λέγοντάς της πόσο τους άρεσε το ποιηματάκι της. Ότι το κάναμε τραγουδάκι, αλλά επειδή είναι μικρούλι τελειώνει γρήγορα και πολύ ευγενικά της ζητούσαν αν θα ήθελε και αν ήταν δυνατόν να προσθέσει μερικές στροφούλες ακόμη για να γίνει ένα κανονικό τραγούδι. Τι μεγάλη απογοήτευση όμως όταν ήρθε η ώρα να το ταχυδρομήσουμε και ψάξαμε να βρούμε στο ίντερνετ περισσότερα στοιχεία για τη ζωή της και για τη διεύθυνση που θα έπρεπε να της το στείλουμε!!! Μάθαμε ότι δεν βρίσκονταν πια ανάμεσά μας, είχε φύγει ξαφνικά, στα 52 της μόλις χρόνια. Προσπαθήσαμε να το «συμπληρώσουμε» εμείς, αλλά η απόπειρα είχε μόνο παιδαγωγικό χαρακτήρα. Ήταν καταδικασμένη εξ' αρχής να αποτύχει όχι μόνον επειδή τα παιδιά ήταν πολύ μικρά, αλλά πώς να συμπληρώσεις ένα τόσο όμορφο ποίημα που μέσα από λίγους στίχους σου δίνει τόσο ζωντανές και ολοκληρωμένες εικόνες!!! Ήταν μόνο μια αφορμή για να προσπαθήσουν να γράψουν τα παιδιά και ομολογώ πως από αυτή την πλευρά το πείραμα είχε απόλυτη επιτυχία μιας και το έκαναν με πολύ μεγάλη χαρά και μπορώ να πω με πολύ καλά αποτελέσματα για την ηλικία τους.
Η ηχογράφηση του τραγουδιού έγινε την επόμενη χρονιά, όταν τα παιδιά ήταν στην Γ΄ τάξη. Την κάναμε στην τάξη μας και κατόπιν πρόσθεσα όργανα και το επεξεργάστηκα κατ' ιδίαν. Το βίντεο το επεξεργάστηκα τώρα με την ευκαιρία της αποφοίτησής τους από το δημοτικό. Ας πούμε κάτι σαν αποχαιρετιστήριο δώρο, μαζί με κάποια ακόμη. Με πολύ αγάπη από τον παλιό τους δάσκαλο.