365 Ποιήματα | Τα κρίνα του φθινοπώρου - Κωστής Παλαμάς #267

Показать описание

Χαίρετε, αγαπητοί φίλοι του βιβλίου!

Σε αυτήν την σειρά βίντεο, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την αγάπη μου για την ποίηση. Θα προσπαθήσω για 365 μέρες να σας χαρίζω και ένα ποίημα κάποιου γνωστού ή και άγνωστου ποιητή.

Τα κρίνα του φθινοπώρου, Κωστής Παλαμάς

Τα κρίνα του φθινόπωρου τα πιο μεθυστικά
προτού να μαραζώσουν και να σβήσουν
τους τελευταίους ανασασμούς ήρθαν γλυκά γλυκά
στα πόδια μου να τους σκορπίσουν.

Τ’ αγγελοθώρητα όνειρα των είκοσι χρονώ
το δρόμο τους αγνάντια μου κρατήσαν,
μ’ είδανε μάτια σαν το φως και σαν το ουρανό
μ’ είδανε σα να μ’ αγαπήσαν.

(Κύλα το ρέμα σου βαθύ, της Λύρας ποταμέ!)
Όνειρα, κρίνα, εκστατική ευτυχία,
ποιά ψυχοπόνια υπέρτατη σας έστειλε σ’ εμέ;…
Ποιά, τάχα, υπέρτατη ειρωνεία;

Μουσική: Concerto No.3 In F Major Op. 8 No. 3, Rv257, Autumn

©Δεν έχω πνευματικά δεδομένα επί του έργου. Η αναπαραγωγή γίνεται αυστηρά για εκπαιδευτικούς σκοπούς.

#365ποιήματα #ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ #ΠΟΙΗΣΗ