filmov
tv
ΕΝΑ ΜΑΧΑΙΡΙ-ΤΡΑΓΟΥΔΙ:ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΕΦΑΝΑΤΟΣ

Показать описание
Στο έργο του μουσικοσυνθέτη Θάνου Μικρούτσικου, ήταν αφιερωμένη η εκδήλωση που πραγματοποιηθηκε από τον Δήμο Ι.Π. Μεσολογγίου και το Πνευματικό Κέντρο, την Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2020.
Υποδεχθήκαμε το Φθινόπωρο, με μια συναυλία νέων καλλιτεχνών που ζουν και εργάζονται στο Μεσολόγγι, υπό την Καλλιτεχνική Διεύθυνση του Μαέστρου Σπύρου Χολέβα.
Τραγουδησαν: ο Σωτήρης Γκούβρας, ο Γιώργος Στεφανάτος , η Όλγα Τσίτση , και ο Γιάννης Πανουκλιάς . Μαζί τους ο Ανδρέας Βλαχογιάννης στα ντράμς, ο Γιώργος Κανούτας στο μπάσο, ο Γιώργος Αλετράς στην ηλεκτρική κιθάρα, ο Αλέξανδρος Χολέβας στην ακουστική κιθάρα, ο Δημήτρης Παππάς στο μπουζούκι, ο Αλέξανδρος Γιαννής στο βιολί και το σαξόφωνο ενώ στο πιάνο ήταν ο μαέστρος Σπύρος Χολέβας.
Δημιουργικό αφίσας Άννα Μανθάτη
Ήχος Παναγιώτης Αυγέρης
Το αφιέρωμα «Πάντα γελαστοί και γελασμένοι…» φιλοξενήθηκε στον προαύλιο χώρο του Τρικούπειου Πολιτιστικού Κέντρου
Απάνω μου έχω πάντοτε στη ζώνη μου σφιγμένο
ένα παλιό αφρικάνικο ατσάλινο μαχαίρι
όπως αυτά που συνηθούν και παίζουν οι αραπάδες
που από έναν γέρο έμπορο αγόρασα στ’ Αλγέρι.
Θυμάμαι, ως τώρα να ‘τανε, το γέρο παλαιοπώλη,
όπου έμοιαζε με μια παλιά ελαιγραφία του Γκόγια,
ορθόν πλάι σε μακριά σπαθιά και σε στολές σχισμένες,
να λέει με μια βραχνή φωνή τα παρακάτου λόγια:
«Ετούτο το μαχαίρι, εδώ, που θέλεις ν’ αγοράσεις
με ιστορίες αλλόκοτες ο θρύλος το `χει ζώσει,
κι όλοι το ξέρουν πως αυτοί που κάποια φορά το `χαν,
καθένας κάποιον άνθρωπο δικό του έχει σκοτώσει.
Ο Δον Μπαζίλιο σκότωσε μ’ αυτό τη Δόνα Τζούλια,
την όμορφη γυναίκα του γιατί τον απατούσε.
ο Κόντε Αντόνιο, μια βραδιά, τον δύστυχο αδελφό του
με το μαχαίρι τούτο εδώ κρυφά δολοφονούσε.
Ένας αράπης τη μικρή ερωμένη του από ζήλια
και κάποιος ναύτης Ιταλός ένα Γραικό λοστρόμο.
Χέρι με χέρι ξέπεσε και στα δικά μου χέρια.
Πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μα αυτό μου φέρνει τρόμο.
Σκύψε και δες το, μια άγκυρα κι ένα οικόσημο έχει,
είναι αλαφρύ για πιάσε το δεν πάει ούτε ένα κουάρτο,
μα εγώ θα σε συμβούλευα κάτι άλλο ν’ αγοράσεις.»
Πόσο έχει; Μόνο φράγκα εφτά. Αφού το θέλεις πάρ’το.
Ένα στιλέτο έχω μικρό στη ζώνη μου σφιγμένο,
που η ιδιοτροπία μ’ έκαμε και το ‘καμα δικό μου,
κι αφού κανένα δε μισώ στον κόσμο να σκοτώσω,
φοβάμαι μη καμιά φορά το στρέψω στον εαυτό μου…
Καλλιτέχνης: Παπακωνσταντίνου Βασίλης
Άλμπουμ: Ο Σταυρός του Νότου
Συνθέτης: Μικρούτσικος Θάνος
Στιχουργός: Καββαδίας Νίκος
Έτος Κυκλοφορίας: 1979
Υποδεχθήκαμε το Φθινόπωρο, με μια συναυλία νέων καλλιτεχνών που ζουν και εργάζονται στο Μεσολόγγι, υπό την Καλλιτεχνική Διεύθυνση του Μαέστρου Σπύρου Χολέβα.
Τραγουδησαν: ο Σωτήρης Γκούβρας, ο Γιώργος Στεφανάτος , η Όλγα Τσίτση , και ο Γιάννης Πανουκλιάς . Μαζί τους ο Ανδρέας Βλαχογιάννης στα ντράμς, ο Γιώργος Κανούτας στο μπάσο, ο Γιώργος Αλετράς στην ηλεκτρική κιθάρα, ο Αλέξανδρος Χολέβας στην ακουστική κιθάρα, ο Δημήτρης Παππάς στο μπουζούκι, ο Αλέξανδρος Γιαννής στο βιολί και το σαξόφωνο ενώ στο πιάνο ήταν ο μαέστρος Σπύρος Χολέβας.
Δημιουργικό αφίσας Άννα Μανθάτη
Ήχος Παναγιώτης Αυγέρης
Το αφιέρωμα «Πάντα γελαστοί και γελασμένοι…» φιλοξενήθηκε στον προαύλιο χώρο του Τρικούπειου Πολιτιστικού Κέντρου
Απάνω μου έχω πάντοτε στη ζώνη μου σφιγμένο
ένα παλιό αφρικάνικο ατσάλινο μαχαίρι
όπως αυτά που συνηθούν και παίζουν οι αραπάδες
που από έναν γέρο έμπορο αγόρασα στ’ Αλγέρι.
Θυμάμαι, ως τώρα να ‘τανε, το γέρο παλαιοπώλη,
όπου έμοιαζε με μια παλιά ελαιγραφία του Γκόγια,
ορθόν πλάι σε μακριά σπαθιά και σε στολές σχισμένες,
να λέει με μια βραχνή φωνή τα παρακάτου λόγια:
«Ετούτο το μαχαίρι, εδώ, που θέλεις ν’ αγοράσεις
με ιστορίες αλλόκοτες ο θρύλος το `χει ζώσει,
κι όλοι το ξέρουν πως αυτοί που κάποια φορά το `χαν,
καθένας κάποιον άνθρωπο δικό του έχει σκοτώσει.
Ο Δον Μπαζίλιο σκότωσε μ’ αυτό τη Δόνα Τζούλια,
την όμορφη γυναίκα του γιατί τον απατούσε.
ο Κόντε Αντόνιο, μια βραδιά, τον δύστυχο αδελφό του
με το μαχαίρι τούτο εδώ κρυφά δολοφονούσε.
Ένας αράπης τη μικρή ερωμένη του από ζήλια
και κάποιος ναύτης Ιταλός ένα Γραικό λοστρόμο.
Χέρι με χέρι ξέπεσε και στα δικά μου χέρια.
Πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μα αυτό μου φέρνει τρόμο.
Σκύψε και δες το, μια άγκυρα κι ένα οικόσημο έχει,
είναι αλαφρύ για πιάσε το δεν πάει ούτε ένα κουάρτο,
μα εγώ θα σε συμβούλευα κάτι άλλο ν’ αγοράσεις.»
Πόσο έχει; Μόνο φράγκα εφτά. Αφού το θέλεις πάρ’το.
Ένα στιλέτο έχω μικρό στη ζώνη μου σφιγμένο,
που η ιδιοτροπία μ’ έκαμε και το ‘καμα δικό μου,
κι αφού κανένα δε μισώ στον κόσμο να σκοτώσω,
φοβάμαι μη καμιά φορά το στρέψω στον εαυτό μου…
Καλλιτέχνης: Παπακωνσταντίνου Βασίλης
Άλμπουμ: Ο Σταυρός του Νότου
Συνθέτης: Μικρούτσικος Θάνος
Στιχουργός: Καββαδίας Νίκος
Έτος Κυκλοφορίας: 1979