Μονοχρήστου Μάκης - Κυριακίδης Θεόφιλος 'Με ένα καρτέρεμα'

Με ένα καρτέρεμα Μουσική/στίχοι: Μονοχρήστου Χρυσόστομος/Κυριακίδης Θεόφιλος

Και έτσι με το καρτέρεμα περνούσαν μήνες χρόνοι,
γενιά με τη γενιά αναστεναγμοί και πάντα μόνοι.
Καρτέρεμα, καρτέρεμα και πάλι απ' την αρχή,
λευτεριά και λυτρωμό να δω σε αυτή τη γη.

Μεγάλωνα, περίμενα σαν δέντρο ριζωμένο
από τ' αστέρια καρτερώντας μαντάτο ειπωμένο.
Νύκτας κραυγή, νύκτας βοή η δική μου προσευχή
σφιχτοκρατώντας το όνειρο μήπως και χαθεί.

Και έτσι με το καρτέρεμα περνούσαν μήνες χρόνοι,
γενιά με τη γενιά αναστεναγμοί και πάντα μόνοι.
Καρτέρεμα, καρτέρεμα και πάλι απ' την αρχή,
λευτεριά και λυτρωμό να δω σε αυτή τη γη.

Στην ελπίδα δεν προσβλέπω αν είναι να γυρίσω,
το όνειρο του γυρισμού μόνος μου θα αναστήσω.
Χώμα δικό μου ριζιμιό, γη χιλιοπατημένη
σου τραγουδάω τώρα πια, δεν είμαστε ξεχασμένοι.

Κομμάτι γης, μια χαρακιά, σε τούτη τη γωνιά
να καρτερείς εσύ την ώρα τη μεγάλη,
να καρτερείς, να βρίσκεσαι σε γνώριμη αγκαλιά,
μαζί να θυμηθούμε περασμένα και παλιά.