Μονοχρήστου Μάκης, Κυριακίδης Θεόφιλος 'Κύπρον, ου μ΄ εθέσπισεν οικείν Απόλλων'

Κύπρον, οὗ μ’ ἐθέσπισεν οἰκεῖν Ἀπόλλων
(αγναντεύω με τον νου) Μουσική/στίχοι: Μονοχρήστου Μάκης /Κυριακίδης Θεόφιλος

Πολλές φορές στου δειλινού την ώρα,
γυρνώ με μια ψυχή συλλογισμένη,
ξαναγναντεύω με τον νου τη χώρα,
που στέκει σιωπηλή και θαμπωμένη.

Tα σπίτια μες στον χρόνο αφημένα
άφωνες οι αυλές και ρημαγμένες,
τοίχοι, κατώφλια άγρια φυτρωμένα
κι οι γειτονιές στα πένθιμα ντυμένες.

Κι΄ όλα θαρρώ πως μοιάζουν ξένα
αλλιώτικο ήταν το νησί μου
τα παραθύρια αμπαρωμένα
δεν ήξερα έτσι τη ζωή μου.

Μπαίνω τα βράδια στα στενά της,
ούτε ψυχή να μ' απαντήσει,
στερνός περαστικός διαβάτης
σβήνει το φως κάπου στη δύση.

Kι η χώρα ολότελα σκοτεινιασμένη
βυθίζεται μες στη σιωπή μακριά μου,
γυρνώ και πάλι η νύχτα μόνη μένει
θύμηση ατέλειωτη της ερημιάς μου.