Αποδέξου και αγάπησε τον εαυτο σου (χωρίς να σταματήσεις να εξελίσσεσαι!)

STALKERS UNITE :

[thatbeautifulsoul]

Χαίρομαι που υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη αυτόν που μετατρέπει σε λέξεις όσα δεν μπορώ να εκφράσω όταν είμαι κουράδα στον άνεμο ...

[kiriaki-mariatsigarida]

Μαρακι πάντα βλέπω τα βίντεο σου κ ας μην σχολιάζω.
Ψυχολόγος εδώ με πολλά χρόνια εμπειρία και τα τελευταία χρόνια μένω Αγγλία όποτε αν ποτε θες μια βόλτα και καφέ, θα χαρώ.
Στο θέμα μας:
Δεν ευθυνόμαστε για τις πράξεις των άλλων. Ευθυνόμαστε για ένα μεγάλο μέρος των συναισθημάτων καθώς είμαστε μέρη του κοινωνικού συνόλου. Υπάρχει μια αντικειμενική πραγματικότητα στην οποία πχ αν σου είμαι ένας σημαντικός άλλος και σου πω πως είσαι σκουπίδι θα σε πληγωσω. Ευθύνομαι για αυτό. Δεν ευθύνομαι για το ότι εσυ πχ μπορεί σαν απάντηση να με χτυπήσεις γιατί θύμωσες. Ευθύνομαι για τον θυμό σου εν μέρει. Όχι για την εκδήλωση αυτου.
Σε έναν ιδανικό κόσμο οι άνθρωποι θα μιλούσαμε ανοιχτά για το πως νιώθουμε όταν ο απενταντι κάνει κάτι και μας πληγώνει λ/θυμώνει και αν ο απέναντι έδινε κάποιες εξηγήσεις και με τη σειρά μας κατανοούσαμε η απορρίπταμε λέγοντας τους λόγους.

Η ψυχολογια δίνει τα skills αυτά που λες γις την αντιμετώπιση της τοξικότητας πχ στην οικογένεια. Σου λέει κόψε τα σκοινια όμως όταν δεις πως και με τα skills αυτά πάλι δυσκολεύεσαι να ανταπεξέλθεις. Για αυτό άλλωστε είναι η ψυχοθεραπεία. Ανακαλύπτεις πράγματα για σένα και βλέπεις τα όρια σου. Οποιαδήποτε κατεύθυνση δεν είναι ψυχοθεραπεία. Μασημένη τροφή δεν είναι ψυχοθεραπεία σε καμία περίπτωση.

Απόλυτη αποδοχή του εαυτού δεν υπάρχει. Τα άτομα που γνώρισες προφανώς νομίζεις πως αποδέχονται τον εαυτό τους αλλά σου στοιχηματίζω πως δεν τον αποδέχονται. Είναι άμυνα γιατί φοβούνται την αλλαγή so they come across as perfectly fine.

Αν έχεις διαβάσει για το jo harris window ουσιαστικά με την ψυχοθεραπεία κατανοούμε πράγματα που ούτε οι άλλοι ούτε εμείς βλέπουμε σε μας. Τα τυφλα σημεία. Που εξηγούν πολλά! Σκοπός είναι η αυτοβελτίωση και όχι η πλήρης απόλυτη αποδοχή, καθώς αυτό δεν υφίσταται. Μπορεί να έχεις φτάσει σε ένα επίπεδο οκ διαχείρισης κ αποδοχής και να είσαι λειτουργικός και να σταματήσεις. Όταν εμφανιστεί ένα πρόβλημα ξεκινάς ξανά! Και είναι οκ. Γιατί είσαι άνθρωπος γιατί δεν γνωρίζεις όλα τα triggers σου καθώς μπορεί να μην έρχεσαι η έχεις έρθει ακόμη αντιμετωπ@ με αυτά !

[xarapanagiwtopoulou]

Με προβληματισαν πολύ αυτά που είπες και μπορώ να πω πως "έλυσα" κάποια πράγματα στο κεφάλι μου συνέχισε έτσι εμένα με βοήθησες αρκετα❤

[zoefotaridou]

Μαρία σε θαυμάζω, συνεχώς προβληματίζεσαι, ανανεώνεις τις γνώσεις σου και έπειτα μας τη μεταλαμπαδεύεις. Είσαι εξαιρετική ! (Με θλίβει λίγο ότι τα βίντεο αυτά δεν έχουν την ίδια απήχηση μετά murder corner)

[ΕλένηΧονδρού-οο]

Ήταν ειλικρινά από τα καλυτερότερά σου βίντεο!Χαίρομαι που σε ξέρω έστω και από εδώ και χαίρομαι επίσης γιατί μου ζέστανες λιιιιγο παραπάνω την ψυχή απόψε! <3

[Maria_str]

Ευχαριστούμε πολύ Μαρία 🖤 εμένα ένα ακόμη πράγμα που με ενοχλεί είναι όταν ακούω την φράση "οι άνθρωποι δεν αλλάζουν" είναι λες και το βλέπουν προκαθορισμένο ότι θα είσαι έτσι.. και είναι πολύ άσχημο να σε κατατάσσουν σε αυτο παρόλο που έχεις αλλάξει εντελώς

👻

[elenadark]

Μου γλύκανες το μέσα μου εκεί που λες ότι είμαστε οι πρόγονοι μας… ❤️❤️

[thirstymoon]

Από τα πιο ωραία βίντεο ψυχολογικου περιεχομένου που έχεις κάνει. Πολύ true συμβουλές οι οποίες πηγάζουν από σένα και από το πώς εσύ έχεις προσεγγίσει το θέμα! Ξεφευγει εντελώς από τα τετριμμένα. Σε ευχαριστούμε ❤️

[sofiakoronarchi]

"έτσι είμαι και δεν αλλάζω για κανέναν κ αν σαρεσει κάτσε κ αν όχι φύγε" φράση που τη χρησιμοποιούν οι νάρκισσοι εννοοντας ότι "δεν αλλάζω και οι άνθρωποι για μένα είναι αναλώσιμοι οπότε είτε κάτσεις είτε όχι εγώ θα σε αντικαταστήσω"

[sophia_pitykake]

Σε παρακαλώ μην φύγεις ποτέ από τις οθόνες μας. Είσαι το comfort character μου.

[mariakwstoula]

Η οπτική μας γωνία είναι μια ανάμεσα στις πολλές. Η συνειδητοποίηση της ανθρώπινης φύσης μας και της μερικής μόνο κατανόηση των πραγμάτων που έχουμε, θα μας οδηγήσει τελικά στην αποδοχή τοσο του δικού μας Είναι, όσο και του άλλου. Όσο πιο ανοιχτοί είμαστε στο βίωμα μας, στα δυνατά και τα τύφλα σημεία μας, τόσο πιο πολύ μπορούμε να δεχτούμε και τον Αλλο. Είμαστε όντα σχεσιακα, που ζούμε εν τω κοσμω. Ακόμη και όταν ζω μόν@, έχω πάντα την επίγνωση του Αλλου, κ επηρεάζομαι. Random σκέψεις με αφορμή το βίντεο.

[aspasiamarina]

Πολύ καλό βίντεο, θέματα που είχα και εγώ στο μυαλό μου και με προβλημάτιζαν.. έχω πτυχίο ψυχολογίας και τώρα είμαι στο μάστερ μου και αναγνωρίζω όλα αυτά τα μικρά κενά όσο αφορά τη θετική ψυχολογία. Ένα σχόλιο μόνο για την αποδοχή του εαυτού είναι πως ουσιαστικά πρέπει ο καθένας μας να δέχεται τυχόν ελαττώματά του που δέν τον βοηθάνε να πάει μπροστά και να μήν κρατάει στάση άμυνας αλλά να τα αντικαθυστά με πιο λειτουργικές συμπεριφορές που θα τον βοηθήσουν να πάει μπροστά!!

[EffrosyniPng]

Πάρα πολύ όμορφο βίντεο! Έχει τύχει κι εγώ πολλές φορές να νιώθω απαξίωση από άτομα που λένε "δεν είναι δικό μου θέμα το πως νιώθεις αλλά δικό σου" "δε χρειάζεται να συμβιβάζεται κανείς από τους δύο, ο καθένας κάνει ο, τι θέλει" και πραγματικά ένιωθα σα να λειτουργεί ο καθένας ως μονάδα και όχι ως σύνολο των 2, 3, 4, 5... Ευχαριστώ γι αυτό το βίντεο το χρειαζομουν 🌻

[elenk]

Η φωνη σου με νανουρίζει έκανα ολη την βραδυνή μου ρουτίνα ακούγοντας σε και τώρα θα κοιμηθώ γαλήνια!
Πολύ ωραιο θέμα
Φιλάκια, καληνύχτα!
Τα είπες τέλεια!! Ποσο

[megaartchannel]

Εγώ δεν καταλαβαίνω που είναι η γραμμή στο ότι δεν νιώθω καλά να έχω αυτοπεποίθηση να κυνηγήσω τους στόχους μου και θέλω να κάτσω κάποιο καιρό στην άλλη μεριά της γραμμής ποτέ πρέπει να πιέσω τον εαυτό μου και να ξανά σηκωθώ. Αυτοί της αυτό βελτίωσης λένε προσπάθησε βρες τους μηχανισμούς να βελτιωθεις και η ψυχολογία λέει δώσε όσο καιρό χρειάζεται να νιώσεις καλύτερα. Όμως οι μήνες γίνονται χρόνια και είσαι όλο και πιο μακριά από τους στόχους σου αν και δεν έχεις δύναμη να τους κυνηγησεις.

[foteinikampa]

Πολύ ωραία η θεματολογία και το δίλλημα που έθεσες! :) Και ειδικά η συμβουλή στο τέλος για την εμφάνιση μου ζέστανε λίγο το μέσα μου.

Σχετικά με την απόλυτη αποδοχή, αυτό που έχω καταλάβει εγώ από την δουλειά που έχω κάνει στην θεραπεία, είναι πως έχει να κάνει με την απενοχοποίηση των συμπεριφορών μας και με την αποβολή των προσήμων απο αυτές. Νομίζω πως όσο αποβάλεις την κριτική και τα θετικά ή αρνητικά πρόσημα απο συμπεριφορές και χαρακτηριστικά, τόσο πιο λίγες άμυνες προβάλλεις άρα τόσο πιο κοντά είσαι στο να μαθεις τον εαυτό σου. Άρα ίσως η απόλυτη αποδοχη είναι η απόλυτη κατανόηση του εαυτου. Τώρα πως θα προχωρήσεις με αυτή την κατανόηση και αν θα την εκμεταλλευτείς για να εξελιχθείς ή αν απλά θα πεις αυτό είμαι και τέλος έχει να κάνει με αλλά πράγματα όπως πχ. την ενσυναίσθηση. Δηλαδή είναι άλλο να καταλαβαίνω ότι αυτο που κάνω προκαλεί «κακό» και άλλο να μπορώ να βιώσω το κακό που προκαλώ. Στην δεύτερη περίπτωση θα προσπαθήσω να εξελιχθώ στην πρώτη απλά θα προχωρήσω στην ζωή μου.

Είναι πολύ μεγάλη (και ωραία) κουβέντα και μακάρι να μπορούσαμε να ανταλλάξουμε live τις απόψεις μας πάνω σε αυτό!!

Keep up the good work 😇

[AgnesAliceMariakaki]

Πόσο σωστές τοποθετήσεις... ευχαριστούμε πολύ

[sofiatsiakalou]

Πάνω στο "δεν ευθυνόμαστε για τα συναισθήματα του άλλου" και γενικά αυτή τη "θολή γραμμή" μεταξύ αυτού και πώς οι πράξεις μας επηρεάζουν τους άλλους, αν καταλάβα καλά, θα συμφωνήσω στο ότι σίγουρα κάποιες φορές μπορούμε να είμαστε πιο ευγενικά honest.
Από την μία θα μου πεις ότι φιλτράρεις πολύ αυτά που θα πεις, οπότε δεν θα είσαι ο αυθεντικός σου εαυτός, από την άλλη θα έχω να απαντήσω εγώ ότι το πώς αντιδράμε και μιλάμε με τους άλλους έχει να κάνει με αυτήν την αποδοχή του εαυτού αλλά και την συνειδήτη μας ΕΠΙΛΟΓΗ για το πώς θέλουμε στ'αλήθεια να είμαστε (το οποίο όπως είπες κι εσύ αγαπημένη θέλει λίγο λίγο, χωρίς μαστίγια, αλλά και χωρίς υπερβολική βολικότητα του "έτσι είμαι"). Κάποιες φορές αυθόρμητα μπορούμε να πούμε κάποια μαλακία, που εμείς εκείνη την ώρα να νιώθουμε ότι ρε φίλε μας εκφράζει και πρέπει να την πούμε. Όμως ίσως να χρειάζεται λίγη δουλειά κι αυτό. Να χτίσουμε μέσα μας λίγη ενσυναίσθηση, κι αυτό είναι ένα χρήσιμο χαρακτηριστικό, ή πιο σωστά δεξιότητα. Ίσως να ακούγεται λίγο "Sims Theory" όλο αυτό, ότι διαλέγουμε τι θέλουμε και τι δεν θέλουμε να έχουμε στην προσωπικότητα μας, όπως και στο παιχνίδι, αλλά νιώθω ότι εν μέρει αυτό ισχύει.. κάπου έχει ειπωθεί αυτό στην Ψυχολογία, είμαι σίγουρη, το έχω διαβάσει, αλλά δεν θυμάμαι πού χΔ Κι έτσι, τέλος πάντων, που θα χτίσουμε, που χτίζουμε δηλαδή καθόλη τη ζωή μας (πέρνουμε κομματάκια από παντού και φτιάχνουμε το παζλ του εαυτού μας), μπορούμε να είμαστε και αυθόρμητοι, κι αληθινού, χωρίς να είμαστε αρχίδια. Γιατί έχουν αξία τα συναισθήματα μας, αλλά έχουν και του άλλου, και οφείλουμε και οι δυο πλευρές να σεβόμαστε και τις δύο, ταυτόχρονα. Πολύ ώριμο, ναι, αλλά νομίζω πως όλοι καλό θα ήταν, για όλους, να το έχουμε κατά νου.
Αυτά, καληνύχτα <3

[sketchios]

pause στο 7:45 να πω πως σκεφτομαι ΑΚΡΙΒΩΣ το ιδιο πραγμα τον τελευταιο καιρο (και ηθελα να σου ζητησω να κανεις καποιο βιντεο σχετικα με αυτο lol ) . Λογο ψαξιματος περι ψυχολογιας κλπ., ειδικα μεσα στην καραντινα, εχω κανει περα ανθρωπους αλλα οσον αφορα ατομα του στενου οικογενειακου κυκλου τελευταια αναρωτιεμαι με ποιον τροπο αντιμετωπιζεται αυτο. Γιατι υπο αυτην τη λογικη λες δεν θα φαω τη ζωη μου να προσπαθω να αλλαξω εναν ανθρωπο, εχω να κοιταξω και τον εαυτο μου, που ειναι καλο, ΑΛΛΑ απο την αλλη ενθαρυνεις το "δεν ανεχομαι το ενα δεν ανεχομαι το αλλο" mindset και ισως καταληγεις να τους αποφευγεις ολους ξερω γω. Ισως δεν το εχω ψαξει αρκετα αυτο το κομματι ακομα αλλα το "που τραβαμε την γραμμη ειναι ευλογο ερωτημα.
Καλο αυτο που ειπες και το κραταω περι self acceptance : ολοι κατι εχουμε, και με αγαπαω γιατι ως ανθρωπος μου αξιζει.

[ΑθηνάΣιδερή-λπ]

Ειλικρινά ο, τι χρειαζόμουν αυτή τη στιγμή