Büyük Ev Ablukada - Hayaletler (Tekli Şekli)

preview_player
Показать описание
Fırtınayt şeklimizin ilk teklisi OLMADI KAÇARIZ PLAKÇILIK 2016

Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Gün geçtikçe ne azalıyor ki
Bi yandan hep aynı hep aynı
Devam ediyormuş hissi
Neden bazı günler ötekilerden daha güzel
Bi yandan hep aynı hep aynı
Devam ediyormuş gibiler
Kaç kaç kaçımız kaçamıyoruz
Kaç kaç kaçımız kaçamıyoruz
Hayaletler dolanıyor
Aramızdan süzülerek
Sana bana dokunarak
İçimizden koparıyor
Merhaba ben hangimizdim?
Hepimiz kim oluyorduk?
Hayallerin mi bi sorunu var?
Başka bi şeylere dönüyor bu
Ödünüzü koparacak bir fikrim var
Hepimiz yok olacağız
Ve hükümdar, bi onun haberi yok
Haberi yok
Dil boşa dönüyor herkes günahkar
Hayaletler dolanıyor
Aramızdan süzülerek
Renksiz ve şekilsiz, eşsiz ve tatsız
İçimizden koparıyor
Biz bu değiliz
Bu bizden geriye kalan
Biz bu değiliz
Bu bizden geriye kalan
Kupkuru bir kalabalık

idilkat
Автор

Yav şaka maka değişiminizi izledik. Başta akustikti rahattı sakindi bi yerlerimiz ağrıyodu sonra baktık gürültülüydü bağırmalıydı etraf fullfaça doluydu şimdi de elektro vari kopmalı patlamalı coşmalı fırtınaytlı... Çok güzelsiniz lan çok!

ArdaOrem
Автор

OTOMATİK OYNATTAN SÜREKLİ MUSTAFA YILDIZDOĞAN'A GEÇİYOR DELİRDİM ŞU AN

inancalds
Автор

Çılgın bulduğumu belirtebileceğim düşüncesindeyim.

dilayayaya
Автор

Gayet keyifli özellikle synthesizer soundları pek şık olmuş.

EFEFLOW
Автор

Olum efsane olmuş. Adını tam yazamadığım şu siynitzer aletinin nimetlerine bak hele. Fırtınayt ulan.

desert
Автор

Türkiyede sizin gibi müzik yapan insanların olması güzel bir şey :)

ZeminKatTv
Автор

Gün geçtikçe ne azalıyor ki, kendimden başka? Gerçekten artan o kadar yalnızlık, sevgi ihtiyacı, kafamdaki dumanlar varken neyin azaldığını söyleyebilirim? İnsan hayatı bir sigaraya benzer, ölümüne kadar çekersin içine alacağın zarara ve benliğindeki azalmana engel olamadan.

Bir yandan da düşünüyorum, günler ve geceler hep aynı ve hep aynı devam ediyormuş hissi veriyor bana. Geceler sürekli, kendi yıldızlarını kaybetmemek için kendisini uzatıyor ve gündüz de devamlı olarak bir aydınlatma peşinde. İnsanların karanlıkta uyanıklar ve aydınlıkta uyuyanlar olarak ikiye ayrıldığı bir dünyada bu neyin kafasıdır gündüz ve gece? Yoksa gitmeli miyiz gündüz gece? Aşık Veysel'i haklı çıkarmak uğruna.

Bazı günler bana gerçekten ötekilerden daha güzel hissini verirler. Bu his, aynı bir kadına baktığımız zaman ötekilerden daha güzel hissini almamız gibidir. O kadın varken öteki kadınların, o gün varken öteki günlerin bir anlamı yoktur. Bu yüzdendir günleri ötekileştirmemiz.

Kaç, kaç, kaç ulan kaç! Sığın! Kimden kaçıyorsun? Kendinden mi? Başka neyden kaçacaktın? Yakacak, yiyecek, giyecek gibi bir kelime bu kaçacak? İnsan, kaçacak olmak için mi doğmuştur? Doğduktan sonra kulağına fısıldanan ismi bir kaçacak mıdır? Bu arada kaçımız kaçamıyoruz ve kaçımız kaçabiliyoruz? Sana tekrar soruyorum ey burayı okuyan. Kaçımız kaçamıyoruz ve kaçımız kaçabiliyoruz? Eminim ki şu an bütün İsviçreli bilim adamları ve istatistik bilimi mezunları toplansa bu soruları cevaplayacak verileri sonsuza kadar toplayamazdı.

Aramızda hayaletler dolanıyor süzülerek, bak dinle, önem ver buna. Çay mı içiyorsun? Demdir senin süzülen dertlerin, insan demli bir hayat yaşamak ister körü körüne ve o süzülen hayaletler ne kadar fazla olursa o kadar acı olur içtiğin hayat da. İnsan ruhu da aynı böyledir. Bilimsel açıdan varlığı henüz kanıtlanamamış olan ruh insanın süzgeci olan vicdanından geçebilmek için hayatı boyunca id-ego-süperego reaksiyonunda kendine bir yol bulmaya çalışır. Bulur mu? Sana ya da bana dokunarak buluyorsa bulur. Hem de öyle bulur ki! İçimizden kopararak bulur yolunu! Zaten bu hayatta ne varsa, ne yaratılmışsa, ne evrimleşmişse -her ne boksa- içimizden kopararak bulur yolunu...

Kopanlar bir suskunluk kaynağıdır. Susmamızı emrederler bize, çünkü yazıların ve sözlerin olmadığı yerde müzik vardır. Goethe, mimari donmuş müzik ve müzik akan mimaridir, derken yalan söylememişti. Synthesizerlar, evet evet, lanet olası synthesizerların hepsini sana hediye ediyorum Goethe! Tüylerin diken diken olup gözeneklerinden fırlaması gibi üstüne adrenalin hormonları damlatılmış çiçeklerimin hepsini senin mezarının üstüne bırakıyorum ve Hayaletler parçasıyla mezarının üstünde dans ediyorum renk diye cevaplanarak!

Merhaba! Ben hangimizdim bu arada? Umberto Eco'nun çift kişiliği mi yoksa Dostoyevski'nin Yakov Petroviç'i mi? Alter ego mu doppelgänger mı? Çift kişilik mi ruh ikizi mi? Hepimiz kimiz, biri bunu açıklayabilir mi bana? Yazarlar bile bu soruyu cevaplayamıyorsa, bir tek "kimsin sen" sorusunda suskun kalıyorsam nedir bu olayın sırrı, söyleyecek olan kimse yok mu?

Hayallerin bir sorunu vardır, bir de sınırı... Bu iki kelime arasındaki seslilerin farklılığı senin sesin ile benim sesim arasında gidip gelen bir yankıdır. Bu yankının adı sevgidir. Sesliliğine kavuşturduğumuz kelimeler bizim sınırlarımızı ve sorunlarımızı belirler, araya koyduğumuz harfler ise bakışlarımızdır. Böyle böyle cümleleşiriz, ilişkilerimiz olur kitapların kıskanacağı.

Ödünüzü koparacak bir fikrim var şimdi bakın, bakın, toplanın. Hepimiz yok olacağız bu yazılar bu yazıyı okuyan sen de dahil ne bakıyorsun sadece bakmakla kalan sen de dahil hepimizin yok olacağını bildiğin halde bu yazıyı okumaya ve şimdiki zamanını benleştirmeye devam ediyorsun yok olmak ve yok olmanın ardından gelen sonrasızlık mı yoksa var olmak ve var olmanın önünden gelen öncesizlik mi daha ilgi çekicidir sence? Ezel kavramını elinde tutan hükümdara sorsak mı bu soruyu? Onun dünyadan haberi yok! Hatta bir onun haberi yok. Herkes günahkarken, herkes acı içinde kıvranıp sefalet içinde boğuluyorken, çocuğunu yiyen insanlar, kendi kardeşini düzen yalıtılmışlar varken boşa dönmüyor muyuz sence dünyacım? Bir düşün. Ben bu kadar düşündüm, sen niye hiç düşünmezsin?!

Ah ulan, aramızda dolanan hayaletlerden başka hiçbir şeyimiz yok artık. Renksiz, şekilsiz, eşsiz ve tatsız. Aynı dile koyduğun o şeffaf kağıt gibi artık sadece geçmişimiz kaldı elimizde ikimize ait bir hayalet olarak. Başka hiçbir şey yok. Hiçbir şey yok. Hiçbir şeyyok. Hiç birşey yok. Hiçbirşeyyok. İmlalar bile yanılır sana bakıldığında ihtimalsiz kalmalarca.

Sana son sözlerim, biz bu değiliz, emin ol. Bu, bizden geriye kalanlardır. Bizden geriye kalanlar varken, bizi biz yapan parçaların ne önemi vardır? Bu bizi "biz" kümesinden uzaklaştırıp irrasyonel ve sahte sevgilere yakınsatmaz mı? Yoksa geriye kalanlarımızı satmayı mı düşündün? Hayır, ben onları kendi Masumiyet Müzemde sonsuza kadar saklayacağım.

Kupkuru bir kalabalık ve ıslanan tek şey gözlerimin içi. Gözlerimle gördüğüm bu kalabalığın hiç mi ıslanmaz gözleri?

alintilarlayasiyorum
Автор

Gün geçtikçe ne azalıyor ki

Bi yandan hep aynı hep aynı

Devam ediyormuş hissi

Neden bazı günler ötekilerden daha güzel

Bi yandan hep aynı hep aynı devam ediyormuş gibiler

Kaç kaç kaçımız kaçamıyoruz

Kaç kaç kaçımız kaçamıyoruz Hayaletler dolanıyor

Ayağımızdan süzülerek

Sana bana dokunarak

İçimizden koparıyor

Merhaba ben hangimizdim?

Hepimiz kim oluyorduk?

Hayallerin mi bi sorunu var?

Başka bi şeylere dönüyor bu

Ödünüzü koparacak bir fikrim var

Hepimiz yok olacağız

Ve hükümdar, bi onun haberi yok

Haberi yok

Dil boşa dönüyor herkes günahkar

Hayaletler dolanıyor aramızdan süzülerek

Renksiz ve şekilsiz, eşsiz ve tatsız

İçimizden koparıyor

Biz bu değiliz

Bu bizden geriye kalan

Biz bu değiliz

Bu bizden geriye kalan

Kupkuru bir kalabalık

enissuleymanoglu
Автор

Aynı kıyafetler, aynı masa, aynı kalem ve aynı bilgisayar. Bacaklarım titremekten kendini alamıyor bugün.5 yılın biraz fazlası. Gözlerim fıldır fıldır bugün. Aynı şeyleri tekrar ettiğim 18'inci kalemimi tüketiyorum. Kafam karışık bugün. Ama hissediyorum, bugün bir şeyler farklı olacak. Kafamın içinde fillerin tepindiğini nefesimi tuttuğum anda anlıyorum. Elimde kalemin erdiğini hissediyorum, işte beklediğim mesaj! ! Sessiz ve seri bir bakışla etrafımı gözlüyorum ve kimseye söylemeden terk ediyorum ofisi. Asansör beklemeye mecalim yok. 9.kattan koşarak aşağı iniyorum. Arkamdan bağırtılar duyuyorum. Bakman gerekenler, zorunlulukların, çocukların, ailen! Hiçbir güç beni bu monotonluk silsilesinde 5 dakika daha tutamaz. Üzerinden atlıyorum turnikelerin. Bütün sokaklar, parklar ve caddeler benim! Artık hayır diyemem, yıllardır içimde tuttuklarımı deneme vakti. Kartı kesip atmadan önceki son para ile saksafon satın alıyorum. Kendimi zapt edemiyorum. Taksiden gördüğüm ilk kalabalıkta iniyorum. Cüzdanımı unuttuğumu farkediyorum ama koşup yakalamaya ihtiyacım yok. Yıllardır dinlediğim soloları dilimin döndüğünce öttürmeye başlıyorum. Aklım almıyor. Etraf gözlerimde silik amansızca öttürüyorum. On dakikalarca öttürdüğümü susuzluktan ağzım kuruduğunda farkediyorum. Hisediyorum.. Bu sefer ki tek seferlik bir zevk değil. Bundan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. İçimde hissettiğim duygular sonsuz güven veriyor. Cesaretim tavan. İçime attıklarımı boşaltmanın bana verdiği yeni pencereden bakıyorum. Artık her şey daha berrak! Kısık gözlerimden etrafımda insanların danslarını seziyorum. Özgürlüğü kalbimin derinlerine dek hissediyorum. Başka bir ben çıkıyor yıllardan beri içimde bekleyen.
MERHAABA BEN HANGİNİZDİM? Ödünüzü koparacak bir fikrim var; hepimiz yok olucaz! Bir onun haberi yok..
Biz bu değiliz, bu bizden geriye kalan.
Biz bu değiliz, bu bizden ger
Biz bu değiliz, bu bizden g
Kupkuru bi kalabalık.
Kupkuru bi kalabal
Kupkuru bi kala
Kupkuru bi ka
Kupkuru bi k
Kupkuru b

Neden yeni bir gelenek olmasın BEA parçalarını hayal etmek? #Zihniniboşalt

bedirhankoc
Автор

lan sözler hem anlamsız hem anlamlı çok iyi

burakkahya
Автор

plastik sandalyesine yandığım. sabah akşam günde 3 kez dinlemezsem uyuyamıyorum. uuu uuu uuu uuu

hakkisk
Автор

Lyrics:

Gün geçtikçe ne azalıyor ki
Bi' yandan hep aynı hep aynı
Devam ediyomuş hissi
Neden bazı günler ötekilerden daha güzel
Bi' yandan hep aynı hep aynı
Devam ediyomuş gibiler
Gün geçtikçe ne azalıyo ki
Bi' yandan hep aynı hep aynı
Devam ediyomuş hissi
Neden bazı günler ötekilerden daha güzel
Bi' yandan hep aynı hep aynı
Devam ediyomuş gibiler
Kaç, kaç, kaçımız kaçamıyoruz
Kaç, kaç, kaçımız kaçamıyoruz
Hayaletler dolanıyor
Aramızdan süzülerek
Sana bana dokunarak
İçimizden koparıyor
Merhaba ben hangimizdim?
Hepimiz kim oluyoduk?
Hayallerimin bi' sorunu var
Başka bi' şeylere dönüyor bu
Ödünüzü koparacak bi' fikrim var
Hepimiz yok olucaz
Ve hükümdar, bi' onun haberi yok
Haberi yok
Dil boşa dönüyor herkes günahkar
Hayaletler dolanıyo
Aramızdan süzülerek
Sana varan renksiz ve şekilsiz
Dokunarak eşsiz ve tatsız
İçimizden koparıyor
Biz bu değiliz
Bu bizden geriye kalan
Biz bu değiliz
Bu bizden geriye kalan
Kupkuru bi' kalabalık
Kupkuru bi' kalabalık
Kupkuru, kupkuru, kupkuru bi' kalabalık

djklmnx
Автор

Profesyonellik artınca, samimiyet düşer.

Автор

evet alışık olduğumuz o sounddan daha farklı olmuş ama bi kaç kez daha dinlesem alışıp sevecekmiş gibi hissediyorum ♡

TheAnyone
Автор

Zeytinli 2016 En iyi sahne performanslarından birini bu şarkıyla yaptılar bende efsaneydi

omertuna
Автор

Lan aylardır dinliyorum, klibin hareketli olduğunu daha bugün farkettim :D

byyourself
Автор

Nice music guys, greetings from Greece!

vasangelis
Автор

hadi bi kere daha bi kere daha dinleyeyim diye saat 09.21 oldu daha uyucaz, yapmayın böyle güzel şarkılar

tolunaysimsek
Автор

olum yıldızları halüsinasyon sanmıştım ilk başta. meğer tribin etkisi değilmiş hakkaten dolanıyorlarmış onlar. şarkı bildiğin trippin balls be kardeşim. konserde uçarız biz. devam.

saqhan