Trening umiejętności społecznych - czy warto? Jak stworzyć?

preview_player
Показать описание
Wiem, że po tym materiale, sporo placówek i terapeutów TUS będzie niezadowolonych. Celem takiego treningu jest POPRAWA FUNKCJONOWANIA OSOBY WŚRÓD INNYCH. W wielu miejscach TUS nie jest zbyt efektywnie prowadzonych. Wiem to z przypadku mojego syna, a także od wielu, naprawdę wielu rodziców asów. Nie przekreślam istoty, ani roli TUSów. Wręcz przeciwnie - uważam, że w spektrum autyzmu, umiejętności społeczne są kluczowe i krytyczne! Dlatego zwracam uwagę, że w wielu przypadkach są prowadzone mało umiejętnie. Jak zaprojektować w skrócie dobry trening umiejętności społecznych dla dziecka (nie tylko jako terapeuta, ale jako rodzic): Odpowiedz na następujące pytania:
1. Jak dziecko zachowuje się w klasie, w rodzinie, na podwórku?
2. Jakie zachowania nie akceptowane społecznie przejawia dziecko? np.:
a) czy umie przegrywać?
b) co robi, jak mu coś/ktoś przeszkadza?
c) czy stosuje zasady savoir vivre'u/kultury osobistej?
d) czy jest serdeczny dla innych/uśmiecha się?
e) czy i w jakich sytuacjach stosuje agresję (słowną i fizyczną)?

- Po odpowiedzi na powyższe pytania, określ obszary, w których pojawia się problem funkcjonowania społecznego

- zadbaj o to, żeby w ramach kolejnych treningów (czy to w placówce, czy w momentach zaaranżowanych przez Ciebie - rodzica) - dziecko mogło ćwiczyć te sytuacje, w których pojawiają się problemy (jeśli np. dobrze funkcjonuje w rodzinie i jest bardzo kulturalny, ale boi się kolegów na podwórku - nie ma sensu, aby ćwiczyć zachowania przy stole rodzinnym).

- zadbaj o to, aby kilka razy w miesiącu ćwiczyć sytuacje, w których dziecko ma trudności.

- nie strofuj i nie wskazuj dziecku jego braków. Dawaj dziecku zadania, np. co ma powiedzieć i jak zareagować.

Ciesz się i uśmiechaj do dziecka po każdym dobrze wykonanym zadaniu.
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Matko jak Pan mi pomaga zrozumieć syna i inne osoby ze spektrum. Dziękuę

-euq
Автор

Dziękuję że PAN jest proszę o dalsze pogadanki

lauradren
Автор

Bardzo konkretne podsumowanie problemu-jak na AS-a prztstało. Brawo. ♥️

agulec
Автор

Super potrzebne informacje. Dobrze, że Pan edukuje ludzi nie znających się na psychoterapii

aniakowal
Автор

Genialne są gry planszowe i karcianki, szczególnie kooperacyjne czy z serii 'life skills'. Moim zdaniem to więcej daje niż zmuszanie dzieciaków do zajęć typu TUS. Na planszówki chętnie gościmy praktycznie każdego kto ma ochotę pograć a ogólnie wszelkie grupy nas wręcz przerażają.

ktosktosiowaty
Автор

Bardzo dobrze pan mówi! Moje dziecko nie mając 3 lat zaczęło kopiować zachowania kiepsko funkcjonujących dzieci. Zaczęło wyć, piszczeć, bić, nie słuchać nas i uciekać. Bił głową o podłogę. 😔 Zrezygnowałam, pomimo oburzenia terapeutów i ich opinii, że robię synkowi krzywdę.

a.s.
Автор

Zgadzam się z Panem i mówię to jako terapeuta dzieci z zaburzeniami rozwoju. Uważam że istotne dla dzieci z wyzwaniem rozwojowym jest cieniowanie (1 terapeuta na jedno dziecko) go w tym czasie może to być terapeuta, może to być rodzic po instruktazu od terapeuty. Pamiętajmy o tym o czym Pan wspomina terapia powinna odbywać się w naturalnym środowisku.

agatasapeta
Автор

Ten odcinek był zdecydowanie za krótki. Dziękuję

emiliaulinowska
Автор

Jak to wygląda w przypadku dorosłych? Myśli Pan, że wygląda to tak samo? Jeśli tak to jaka alternatywa? Bo przecież dorosły nie wyjdzie z mamą na miasto by ta mu mówiła jak się ma zachować.

radekw-ghln
Автор

Syn chodzil przez dwa lata, również półkolonie. Wszystko zrozumiał ale poza tym. Nie potrafi wprowadzic tego z życie. Drugi raz nie posłałabym go, nawet za darmo. ❤ dziekuje

magdasii
Автор

To prawda, moj syn (jeszcze nie zdiagnozowany ZA i nie wiem czy go ma), byl na TUS, ale szczerze mowiac nic to mu nie dało. Zachowania zle sa tylko poza domem i co ciekawe tylko w zerówce, szkole itp instytucjach. U syna jest tak, ze im wiecej osob tym gorzej z zachowaniem, piszac wiecej mam na mysli liczbe osob powyzej 6 skupionych w jednym miejscu, np klasa w szkole. Na placu zabaw jak jest duzo dzieci syn ladnie sie bawi - moze dlatego, ze zazwyczaj tych dzieci nie zna?

Ingalill_EwelinTe
Автор

Wszystko ładnie i pięknie, ale w teorii świat wygląda trochę inaczej niż w rzeczywistości i zadaniowe podejście do sprawy, gdzie mój syn z ZA potrafi przerwać grę dorosłym osobom na osiedlowym boisku - uważając, że do korzystania z niego mają wszyscy równe prawo tu i teraz - nie zawsze jest możliwe. No bo przecież nie zaproponuję, aby pokiwał się z tymi dirosłymi...
Pozdrawiam

pawepieczka
Автор

@Psychologia ZA Cześć to co mówisz jest dla mnie ciekawe.Ja mam 22lata i biorę udział w Treningach chodź nie dokońca jestem zadowolony(w grupie są osoby, które są bardziej zaburzone mają "wieksze trudności niż ja") i myślę, że nie do końca też je wykorzystuje.Moje problemy po części się rozwiązały.Co możesz mi polecić?

krzysztofjedrzejczyk
Автор

Czy jakieś dziecko chodziło na takie zajęcia ? Jaki efekt ?

etienette
Автор

Witam, powiedz mi jak sobie radzić z lękiem przed muchami z Aspim ??? tragedia, niewiem co robić, synek potrafi cały dzień siedzieć w szafie ze strachu....

tomaszlapkiewicz
Автор

Moja 18 letnia córka właśnie dostała skierowanie na terapię grupową. Sama nie wiem co robić, mam mieszane uczucia. Chciałabym aby poznała inne osoby z ZA i zobaczyła jak radzą sobie z problemami. Podpowiedzcie gdzie warto się zgłosić i ewentualnie sprawdzić czy wogóle warto.

izaka
Автор

Ale gdzie tu narażenie? :) Przecież to oczywiste oczywistości. Jednak z drugiej strony może dziecko z ZA nie wyniesie z takiej grupy zbyt wiele, ale te osoby bardziej zaburzone mogą się od niego uczyć. :)

madokamadi