Μαχαιρίτσας & Πορτοκάλογλου Η στερνή συναυλία του ΛΑΥΡΕΝΤΗ- Δίψα - Βόλος 6/9/2019

Λαυρέντης Μαχαιριτσας.
Γεννήθηκε πριν 63 χρόνια στον Πτελεο Μαγνησίας.
Ήρθε, έκανε την τελευταία του συναυλία στα μέρη του, και...
Έφυγε πάλι από εδώ...
Αυτη, όντας η τελευταία ζωντανή συναυλία του Λαυρέντη,, προκαλεί, ιδιαίτερα σε μας που ειμασταν εκεί, μια τρομερή συναισθηματικη φόρτιση.
Άλλωστε, ένα από τα κύρια χαρακτηριστικα της μουσικής, είναι το συναισθηματικο της φορτίο.
Θα μείνει κάτι από τη φωτιά Λαυρέντη!!!!!!!!!!!!!!!....
Ακολουθεί, κατά το ειθιστε η τυπική περιγραφή της εκδήλωσης.

Δύο τραγουδοποιοί με παράλληλες διαδρομές σχεδόν τεσσάρων δεκαετιών, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και ο Νίκος Πορτοκάλογλου, συναντήθηκαν τον χειμώνα που μας πέρασε για πρώτη φορά στη σκηνή του Γυάλινου Μουσικού Θεάτρου διαγράφοντας μια θριαμβευτική τροχιά εμφανίσεων από τον Νοέμβριο μέχρι το Πάσχα.

Η παράσταση αυτή με τίτλο «Τι έχει μείνει απ’τη φωτιά», ήταν ταυτόχρονα απολογισμός και γιορτή, φόρος τιμής στις ετερόκλητες επιρροές τους και αναδρομή στις μεγάλες στιγμές της πορείας τους. Εμπλουτίστηκε με τη συμμετοχή πολλών εκλεκτών καλεσμένων, τραγουδοποιών και ερμηνευτών και κέρδισε επάξια τον τίτλο του σχήματος της χρονιάς 2019.

Συμμετέχουν:
Steve Tesser κιθάρα, τραγούδι,
Αγάπη Διαγγελάκη τραγούδι, γιουκαλίλι, κρουστά

Μαζί τους οι :

Βύρων Τσουράπης - μπάσο, μαντολίνο, φυσαρμόνικα, τραγούδι
Ηλίας Λαμπρόπουλος - βιολί, τρομπέτα,κλαρίνο, μπουζούκι, τραγούδι
Άκης Αμπράζης - μπάσο, κρουστά
Δημήτρης Καλονάρος - τύμπανα, κρουστά
Φίλιππος Σπυρόπουλος - κρουστά, τύμπανα

Δίψα

Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου

Δεν είν' η Κίρκη,
η μάγισσα, του σεξ η θεά,
η Καλυψώ, η Ναυσικά
με του μπαμπά τα λεφτά.
Δεν είν' η θάλασσα, ο ήλιος,
τα χαμένα νησιά.
Δεν είναι τίποτα απ' όλα
κι είναι όλ' αυτά...

Είν' η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα που σε κρατά ζωντανό.
Είν' η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα για καθαρό ουρανό.

Δεν είν' οι φίλοι, τα ξενύχτια,
τσιγάρα, ποτά
οι μουσικές, οι μουσικές
γύρω απ' την ίδια φωτιά.
Παλιά σου όνειρα, ταξίδια
με καινούργια πανιά
Δεν είναι τίποτα απ' όλα
κι είναι όλ' αυτά...

Είν η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα που σε κρατά ζωντανό
Είν' η κρυφή σου,η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα για καθαρό ουρανό.

Παλιές σου νίκες και ήττες
και λάθη σωστά.
Η ξενιτιά, η ξενιτιά
του γυρισμού η χαρά
κι αυτός ο κάποιος που σου γνέφει
απ' το λιμάνι μακριά
Δεν είναι τίποτα απ' όλα
Κι είναι όλ' αυτά...

Είν η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα που σε κρατά ζωντανό
Είν' η κρυφή σου,η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα για καθαρό ουρανό.

Για ουρανό
που χρώματα αλλάζει
και σαν ποτάμι μοιάζει,
σαν νερό.
Σαν το νερό
που σκύβεις και το πίνεις
μα τη φωτιά δε σβήνεις,
δε σβήνεις τον καημό
για ουρανό...

Είν η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα που σε κρατά ζωντανό
Είν' η κρυφή σου,η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα για καθαρό ουρανό.