Αθυμόλακος: Αποχαιρετισμός του Χειμώνα & Μεθεόρτια Εορτής της Γυναίκας.

Είναι αλήθεια ότι ο χειμώνας τελειώνει και δεν μας έδωσε τα χιόνια που επιθυμούσαμε , έτσι λίγο πριν τη δύση του αποφασίσαμε να τον αποχαιρετήσουμε με τον τελευταίο χιονάνθρωπο της χρονιάς σε μία επίσκεψη στον Αθυμόλακο στην κεραμιανή μαδάρα και να γιορτάσουμε την ημέρα της Γυναίκας που ήταν 4 ημέρες πριν. Η πρόβλεψη του καιρού έλεγε για βροχή στις 14:00 αλλά εμείς δεν πτοηθήκαμε.Έτσι ξεκινήσαμε στις 9μιση από τα Χανιά με κατεύθυνση τους Κάμπους Κεραμιών και το ψυχρό πηγάδι .Η διαδρομή είναι αρκετά σύντομη μέχρι την εκκλησία του Αγίου Μόδεστου - προστάτη των βοσκών - όπου και σταθμεύσαμε τα οχήματα. Κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας , που επίσης ήταν όχι κοπιαστική αλλά ευχάριστη και επίσης σύντομη , ο καιρός ήταν καταπληκτικός και η παρέα ευδιάθετη και χαρούμενη. Στον Αθυμόλακο - ή προς το σωστότερο Θυμόλακκο , όπως τον αποκαλούν οι ντόποιοι - δηλαδή στο λάκκο με τους θύμους (θυμάρια) , ο οποίος είναι ένα αρκετά μεγάλο οροπέδιο με το ξακουστό Μητάτο του Δημοτάκη να στέκει παλληκαρίσια στη βόρεια μεριά του , δεν υπήρχε χιόνι ούτε για δείγμα , έτσι αφήσαμε τα σακίδια εκεί και συνεχίσαμε την πορεία λίγο πιό πάνω από το σημείο που η προπέρσυνη χιονοστιβάδα είχε κουρέψει τα κυπαρίσσια της πλαγιάς, όπου μας περίμενε το πεδίο Μάχης δηλαδή μιά χιονούρα για το χιονοπόλεμο της ημέρας , το στήσιμο του χιονάνθρωπου και τον αποχαιρετισμό του φετινού χειμώνα. Στη συνέχεια επιστρέψαμε στον Αθυμόλακκο όπου βαλθήκαμε να μαγειρεύουμε για να γιορτάσουμε τις Γυναίκες συνορειβάτισσες οι οποίες είχαν φέρει και τα δικά τους καλούδια από το σπίτι. Ο καιρός αντιστάθηκε στις προβλέψεις που τον ήθελαν να μας τα χαλάει και γιόρτασε μαζί μας με κατακλείδα τη μαγική κατσιφάρα (ομίχλη) που μας έφερε κατά την επιστροφή μας που όλα ντύθηκαν με το ρούχο του ονείρου. Το φινάλε βέβαια - εξ'αιτίας των γενεθλίων του Φίλου Κώστα - ήταν ένας αχταρμάς από γαστριμαργικές απολαύσεις που γευτήκαμε στο παραδοσιακό καφενείο του Φίλου Αντώνη που από παστή ρέγγα με λάδι και λεμόνι , τις ελιές με παξιμάδι χωριάτικο και ντόπιο τυρί , συνοδεψαμε τις ρακές μας για να τελειώσουμε με φρούτο παπάγια και επιδόρπιο γιαούρτι με μέλι και ολόφρεσκο εκλέρ. Το θέμα βέβαια που προκαλεί έκπληξη είναι που στην ευχή τα χωρίσαμε όλα αυτά που προηγουμένως τρώγαμε πάνω από 2 ώρες. Αυτά ! και σε άλλα καλύτερα.
Υ.Γ Ο φίλος μας Μανώλης μιά που βρεθήκαμε δυό Αντώνηδες και που ο ίδιος έχει Γιό Αντώνη μας εκμηστηρεύτηκε με υπερηφάνεια την Εξής Μαντινάδα που ομολογουμένως με ενθουσίασε..." είδες στ'αλάτι σκούληκα , και σκόνη εις το χιόνι ; είδες και Άντρα μερακλή , να μην τον λέν'Αντώνη ;

δωδέκατη ημέρα Μάρτη 2023
αντώνιος καλατζάκης