ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ : Ψυχρό πηγάδι-Βόλικα-Μηλέ-Σπηλιάρα-Καμαρόλες-Γεφύρια. Κεραμιανή Μαδάρα , Λευκά Όρη.

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ :
Ψυχρό πηγάδι-Βόλικα-
Μηλέ-Σπηλιάρα-
Καμαρόλες-Γεφύρια
Κεραμιανή Μαδάρα
Λευκά Όρη
Ξεκινήσαμε το Σάββατο 26 Σεπτέμβρη λίγο πριν τη Θέση «ψυχρό Πηγάδι» αφού αφήσαμε πίσω τους Κάμπους Κεραμιών και ακολουθώντας στην αρχή λίγο χωματόδρομο μπήκαμε σε ένα καλοδιατηρημένο μονοπάτι και σε 2 μιση ώρες φτάσαμε στο Καταφύγιο Βόλικα το ΕΟΣ Χανίων όπου έχοντας προβλέψει και προμηθευτεί μερικές μπριζόλες έχοντας και αρκετό κρητικό κρασί περάσαμε μια βραδιά παρείστικη πίνοντας και τραγουδώντας , αρκετοί προτίμησαν να κοιμηθούν κάτω από τον έναστρο ουρανό μ’ένα Φεγγάρι γεματάρη ! Η έγερση μας βρήκε το πρωί ευδιάθετους κι’έτοιμους για την καταπληκτική μας περιπέτεια , ΄έτσι ανηφορίσαμε βιαστικά με κατεύθυνση τη φημισμένη Μηλέ όπου σε μιάμιση ώρα περίπου την αντικρίσαμε . Το σπηλαιοβάραθρο «Μηλέ» που βρίσκεται στη βορεινή πλευρά της οροσειράς των Λευκών Ορέων σε υψόμετρο 1.800 μέτρων , είναι ένας ορεινός παράδεισος που γνωρίζουν από πρώτο χέρι οι φυσιολάτρες και οι ορειβάτες και που όσοι καύσωνες και να έχουν περάσει, όσα ζεστά καλοκαίρια, το χιόνι στο σημείο εκείνο παραμένει για αιώνες καθώς δεν το βλέπει ποτέ ήλιος. Από τη λέξη “Μηλέ” καταλαβαίνει κανείς ότι πήρε το όνομά της από ορισμένες αγριομηλιές που είναι διασκορπισμένες στα γύρω σημεία. Ο κύριος λόγος ότι έχει όλο το χρόνο χιόνια είναι διότι ο ήλιος σε ένα μέρος του σπηλαίου πέφτει για ελάχιστη ώρα και σε συνδυασμό με το υψηλό υψόμετρο που το χειμώνα πέφτει πολύ χιόνι, δεν προλαβαίνει να λιώσει μέχρι ως ότου ξαναχιονίσει , γ’αυτό τον παλιό καιρό και πριν το Ηλεκτρικό Ρεύμα γίνει αγαθό όλων , οι χωρικοί της περιοχής εμπορεύονταν τον πάγο από τη Μηλέ τον οποίο κουβαλούσαν με τα άλογα και τα γαϊδούρια τους σε κοφίνια με άχυρο για μόνωση , στην Πόλη των Χανίων για τη λειτουργία των ψυγείων με πάγο ! Στη συνέχεια αφού ανεβήκαμε και κατεβήκαμε την κορυφή του Κριαρικού σε ακόμα μιάμιση ώρα επισκεφτήκαμε την επίσης μαγευτική «Σπηλιάρα» δηλαδή ένα πανομοιότυπο σπηλαιοβάραθρο λίγο μικρότερο από τη Μηλέ με την ιδιομορφία πως εδώ το χιόνι μπαίνει από μια μεγάλη τρύπα στην οροφή !Αμέσως μετά τη Σπηλιάρα σειρά είχαν οι «Καμαρόλες» που είναι ένα «φιόρδ» σπηλαίων
όπου εδώ το παράδοξο είναι πως το χιόνι διατηρείται παγωμένο και έξω ακόμα ,στην αυλή δηλαδή του συμπλέγματος η οποία βέβαια περιβάλλεται από πανύψηλεςβραχώδεις πλευρές μη επιτρέποντας και εδώ τις αχτίδες του ήλιου να το λιώσουν ,
εδώ λόγω στενότητας χρόνου θαυμάσαμε την ομορφιά μόνο από ψηλά για να συνεχίσουμε όπου περνώντας δεξιά της « Μαύρης ‘Ορνιο» και της « Μαύρης Βενιζέλος»και αφού περάσαμε το αυλόχι «του Μπάη το σκαλί» βρεθήκαμε στη πηγή «Γεφύρια»όπου το νερό ανάβλυζε διαυγές πεντακάθαρο και τελείως παγωμένο !Μια πραγματική όαση στα Λευκά Όρη. Ξεδιψάσαμε και ξεκουραστήκαμεπαίρνοντας το δρόμο της επιστροφής για το καταφύγιο περνώντας πάλι δεξιά της«Ψαρής»
Μετά από μερικές κακοτράχαλες πλαγιές χωρίς σήμανση κα μονοπάτι και αφού αφήσαμε πίσω τον αθηνόλακο και διασχίσαμε τη μικρή κοιλάδα που είχε πέσει πέρυσι η 2η χιονοστιβάδα πήραμε το μονοπάτι για το Καταφύγιο
που ξεκινά από εκεί , ο ήλιος μας έστελνε τις τελευταίες ακτίδες του κι’εμείς βιαστικά τακτοποιήσαμε τα καταφύγιο και κατηφορίσαμε για το πριν το ψυχρό πηγάδι Προορισμό μας για να καταλήξουμε στους Κάμπους Κεραμιών και να τελειώσουμε
την ημέρα με τα κεράσματα και τις Ρακές από το Φιλόξενο Φίλο Ιδιοκτήτη του τοπικού Καφενείου.
Ε , είναι δυνατόν μια τέτοια ημέρα να μην είναι Παραμυθένια! έ ;
Υ.Γ. θα καταλάβατε βέβαια πως μας είχαν κλέψει τα βλέμματα αυτά τα μεγαλουργήματα της Φύσης τα υπεραιωνόβια κυπαρίσσια , που κόντρα στους πολύ δυνατούς ανέμους που φυσούν στη Μαδάρα έχουν αγκαλιάσει σφιχτά τους βράχους φυτρώνοντας στην κυριολεξία μέσα τους και παίρνοντας σχήματα που και ο πιο ευφάνταστος καλλιτέχνης δεν θα μπορούσε να αποδώσει προσπαθούν να μας διδάξουν πως αν αγαπάς τη Ζωή με Πείσμα και Πάθος θα τα καταφέρεις όσο δύσκολες κι’αν είναι οι συνθήκες που Ζεις !
Αντώνιος Καλατζάκης