Μάριος Φραγκούλης - Πειρασμός.

Από την συναυλιακή παράσταση που πραγματοποιήθηκε στις 28/3/2007 στο θέατρο Badminton,με αφορμή την συμπλήρωση 150 χρόνων,από τον θάνατο του εθνικού μας ποιητή,Διονυσίου Σολωμού.Η συναυλία ήταν κεντρική τιμητική εκδήλωση για το "Έτος Σολωμού".

Στον ρόλο της αφήγησης του έργου η μεγάλη μας τραγωδός Άννα Συνοδινού.
Ερμήνευσαν ο Μάριος Φραγκούλης, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και ο Λάκης Χαλκιάς που ήταν και στην πρώτη παρουσίαση του έργου,30 χρόνια πριν,με τους Ειρήνη Παππά,Ηλίας Κλωναρίδη και τον μεγάλο απόντα-παρόντα Νίκο Ξυλούρη!!!
Συμμετείχαν, η Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, η μικτή χορωδία του Δήμου Αθηναίων, σύνολο της ορχήστρας Παλίντονος Αρμονία μέλη από την χορωδία της "Ιεράς Πόλεως" του Μεσολογγίου και το φωνητικό σύνολο Εν Φωνές.
Ο Γιάννης Μαρκόπουλος άρχισε να συνθέτει πάνω στα σχεδιάσματα του ποιήματος από την δεκαετία του 60. Έπειτα με αφορμή τους αγώνες της νεολαίας στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας συνέχισε από το 72 έως το 74 να εργάζεται πάνω στο ποίημα και το 1975 δίδει στο έργο την οριστική μορφή της Λαϊκής λειτουργίας.

Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Ποίηση: Διονύσιος Σολωμός
Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι
Λαϊκή λειτουργία
Ερμηνεία: Μάριος Φραγκούλης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης
Αφήγηση: Άννα Συνοδινου

Πειρασμός.

Αφηγήτρια:
Η ωραιότης της φύσης που τους περιτριγυρίζει,αυξαίνει εις τους εχθρούς την ανυπομονησία να πάρουν την χαριτωμένη γη,και εις τους πολιορκημένους τον πόνο ότι θα τη χάσουν.Μάγεμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη,η μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι.Με χίλιες βρύσες χύνεται,με χίλιες γλώσσες κρένει.Όποιος πεθάνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει.

Έστησε ο έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη
Κ' η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκειά της ώρα
Και μες τη σκιά,που φούντωνε και κλει δροσιές και μόσχους
Ανάκουστος κηλαϊδησμός και λιποθυμισμένος
Νερά καθάρια και γλυκά,νερά χαριτωμένα
Χύνονται μες την άβυσσο τη μοσχοβολισμένη
Και παίρνουνε το μόσχο της κι αφήνουν τη δροσιά τους
Κι ούλα στον ήλιο δείχνοντας τα πλούτια της πηγής τους
Τρέχουν εδώ,τρέχουν εκεί και κάνουν σαν αηδόνια
Εξ' αναβρύζει κι η ζωή σ' γη.σ'ουρανό ,σε κύμα
Αλλά στης λίμνης το νερό,π'ανίκητο 'ναι κι άσπρο
Ακίνητ' όπου κι αν ιδής,και κάτασπρ' ως τον πάτο
Με μικρόν ίσκιον άγνωρον έπαιξ'η πεταλούδα
Πούχ' ευωδίσει τσ'ύπνους της μέσα στον άγριο κρίνο
Αλαφροΐσκιωτε καλέ,για πες απόψε τι 'δες
Νύχτα γιομάτη θαύματα,νύχτα σπαρμένη μάγια
Χωρίς ποσώς γης,ουρανός και θάλασσα να πνένε
Ουδ'όσο καν' η μέλισσα κοντά στο λουλουδάκι
Γύρου σε κάτι ατάραχο,π'ασπρίζει μες τη λίμνη
Μονάχο ανακατώθηκε το στρογγυλό φεγγάρι
Κι όμορφη βγαίνει κορασιά ντυμένη με το φως του.

[ifigeneiageorgiades]

Έστησε ο έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη
Κ' η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκειά της ώρα
Και μες τη σκιά, που φούντωνε και κλει δροσιές και μόσχους
Ανάκουστος κηλαϊδησμός και λιποθυμισμένος
Νερά καθάρια και γλυκά, νερά χαριτωμένα
Χύνονται μες την άβυσσο τη μοσχοβολισμένη
Και παίρνουνε το μόσχο της κι αφήνουν τη δροσιά τους
Κι ούλα στον ήλιο δείχνοντας τα πλούτια της πηγής τους
Τρέχουν εδώ, τρέχουν εκεί και κάνουν σαν αηδόνια
Εξ' αναβρύζει κι η ζωή σ' γη.σ'ουρανό, σε κύμα
Αλλά στης λίμνης το νερό, π'ανίκητο 'ναι κι άσπρο
Ακίνητ' όπου κι αν ιδής, και κάτασπρ' ως τον πάτο
Με μικρόν ίσκιον άγνωρον έπαιξ'η πεταλούδα
Πούχ' ευωδίσει τσ'ύπνους της μέσα στον άγριο κρίνο
Αλαφροΐσκιωτε καλέ, για πες απόψε τι 'δες
Νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια
Χωρίς ποσώς γης, ουρανός και θάλασσα να πνένε
Ουδ'όσο καν' η μέλισσα κοντά στο λουλουδάκι
Γύρου σε κάτι ατάραχο, π'ασπρίζει μες τη λίμνη
Μονάχο ανακατώθηκε το στρογγυλό φεγγάρι
Κι όμορφη βγαίνει κορασιά ντυμένη με το φως του.

[TheSchouwb]

Thank you, beautiful!!
TheSchouwb68

[mihamike]

@marakii881 ...σαν να έβαλες σκοπό να επιβεβαιώσεις τον Κοέλιο!!! χα χα χα :)) Να' σαι πάντα καλά!! :)))