Μεγαλώνοντας με την απουσία των γονέων: ιστορίες ζωής. Live 6/3/2022

Σε ένα πρόσφατο βίντεο μιλήσαμε για την περίπτωση κάποιος/κάποια να έχει μεγαλώσει με γονείς που τον/την είχαν αφήσει για χρόνια για να πάνε να δουλέψουν στο εξωτερικό
Στο βίντεο αυτό υποστηρίχτηκε η άποψη πως κάτι τέτοιο επηρεάζει αρνητικά τη ζωή των παιδιών. Βιώνουν κάτι τέτοιο ως εγκατάλειψη και αποτελεί ένα παιδικό τραύμα. Στο λάιβ που κάναμε την Κυριακή 6 Μαρτίου 2022 διαβάσαμε ιστορίες ζωής παιδιών που οι γονείς τους απείχαν για χρόνια από τις ζωές τους λόγω μετάβασης στο εξωτερικό για εργασία. Μου έχετε στείλει πολλές επιστολές και διάλεξα κάποιες να τις ακούσουμε και να τις συζητήσουμε και να αναζητήσουμε τρόπους ώστε να απαλυνθεί ο ψυχικός πόνος αυτών των ενήλικων πλέον παιδιών. Όταν καταλαβαίνουμε πως το παρελθόν μας επηρεάζει το παρόν μας, όταν εντοπίζουμε τα παιδικά μας τραύματα και όταν τα παίρνουμε στην ψυχοθεραπεία, τότε αναλαμβάνουμε την ευθύνη του να γιατρέψουμε το πληγωμένο παιδί μέσα μας.

Η ψυχολόγος και συγγραφέας Θέκλα Πετρίδου ανεβάζει καθημερινά στο κανάλι της στο YouTube, αναρτήσεις με βίντεο ή αλλιώς Vlogs, στα οποία ασχολείται με θέματα ψυχοεκπαίδευσης.

Πατήστε subscribe ή εγγραφή στο κανάλι, ώστε να μπορείτε να σχολιάζετε στα βίντεο και να βλέπετε τις αναρτήσεις στην κοινότητα. Πατήστε επίσης το καμπανάκι για ειδοποιήσεις, ούτως ώστε κάθε φορά που ανεβαίνει νέο βίντεο ή αρχίζει ένα live να παίρνετε ειδοποίηση ώστε να συμμετέχετε! Το να πατήσει κάποιος subscribe ή εγγραφή και το καμπανάκι είναι ΔΩΡΕΑΝ.

Εάν θέλετε επιπλέον να συμμετέχετε στο κανάλι παίρνοντας ένα από τα δύο πακέτα οικονομικής στήριξης του καναλιού, πατήστε τον ακόλουθο σύνδεσμο:
Αυτή η λειτουργία είναι προαιρετική.

[ev.kyr.]

Πολλά μπράβο Κα Θέκλα. Έχω κι εγώ την προσωπική μου ιστορία, που με πονάει ακόμα, κι ας πλησιάζω τα 60. Τα αποτελέσματα της απουσίας των γονέων κ της έλλειψης αγάπης μας συνοδεύουν σε όλη μας την ζωή.
Συνεχίστε να μας βοηθάτε με τις γνώσεις κ τον ωραίο λόγο σας!

[ΕυαγγελιαΡαφτοπουλου-ψσ]

Και εγώ πήγα στην Γερμανία αλλά πήρα και το 2, 5 χρονών αγόρι μαζί μου..μετά από 5 χρόνια γέννησα και το δεύτερο φρόντισα όμως τα παιδάκια να πάνε στο νηπιαγωγείο και έπειτα στο σχολείο κανονικά..ευχαριστώ πολύ...

[Kristilleshi]

Είμαι κι εγώ παιδί από μετανάστες γονείς και πραγματικά οι ιστορίες που ακούω εδώ με γύρισαν πολλά χρόνια πίσω. Εμείς σαν οικογένεια ήμασταν πάντα μαζί, και είχα γενικά καλή οικογένεια, όμως οι γονείς μου δούλευαν πολύ και σχεδόν δεν τούς βλέπαμε εγώ και η αδερφή μου. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την ευθύνη του σπιτιού να την έχουμε εγώ και η αδερφή μου από μικρές, εγώ βέβαια περισσότερο γιατί ήμουν και η μεγάλη. Θέλω να στείλω μια μεγάλη αγκαλιά στις κύριες που έστειλαν τα γράμματα αλλά και γενικά σε όλους και όλες έχουν μεγαλώσει χωρίς γονείς, γονείς αδιάφορους και γονείς που ενώ ήταν σπίτι, δεν τούς βλέπαμε σχεδόν ποτέ. Την καλημέρα μου σε όλη την παρέα 🤗🤗😊

[ΕυαγγελιαΡαφτοπουλου-ψσ]

Καλησπέρα σε όλοι την παρέα....από Θεσσαλονίκη..

[elenitsoleridou]

Εγώ δεν μεγάλωσα με γονείς που ήταν στην Γερμανία αλλά η μαμα μου η οποία κουβαλάει ακόμα και σήμερα αυτήν την στέρηση στα 63 της. Από την άλλη ο πατερας μου με γονεις παραμελιτικους . Ο πατερας μου έφυγε στα 50 και του είχα πολύ θυμό που δεν ηξερα από που προερχόταν . Φυσικά η μητέρα μου δεν θέλει να κατανοήσει και να παραδεχτεί ότι αυτήν η κατάσταση την έκανε υπερπροστατευτική, απειλητική και καταπιεστική όταν φυσικά αποφάσιζε να ασχοληθεί μαζί μου . Το ίδιο λάθος έκανα και εγώ με τα παιδιά μου. Ευτυχώς το πηρα χαμπάρι στα 40 μου και πλέον προσπαθώ να Καλυψώ όσο το δυνατόν γίνεται αυτά τα κενά στα παιδιά μου . Είναι απίστευτα δύσκολο να γιατρέψεις τα δικά σου κενά και ακόμη πιο δύσκολο των παιδιών σας . Εδώ και 2 χρόνια που ξεκίνησα την ψυχοθεραπεία βλέπω τεράστια βελτίωση και σε μένα αλλά και στα παιδιά μου . Έχουμε όμως πολύ αγώνα ακόμα . Εύχομαι εάν θα έχω εγγόνια να είναι σε καλύτερη κατάσταση . Η προσωπική ανάπτυξη θεωρώ ότι είναι ότι καλυτερο δωρο μπορεί να κάνει ο καθενας στον εαυτό του . Καλή Σαρακοστή σε όλους !!!!

[margaritales]

Πολύ συγκινητικές ιστορίες. Στέλνω θερμές ευχές σε όλους μας. 🧡

[Anastasia_Boura]

Οι ιστορίες των ανθρώπων που μας διάβασες Θέκλα μας καλή με άγγιξαν πολύ. Νιώθω μεγάλη συμπόνια για τα παιδιά αυτά. Και ένας θεός ξέρει πόσοι άλλοι ζήσανε παρόμοια… λυπάμαι. Δεν παύει να με συγκλονίζει κάθε φορά το γεγονός πως οι γονείς είναι σε θέση να στιγματίσουν τα παιδιά τους με τραύματα τα οποία τα κουβαλάνε μια ολόκληρη ζωή! Ένα κανονικό πνευματικό σακατεμα… πολύ κρίμα. Χαίρομαι που μας δίνεις την ευκαιρία αυτή να εκφράζει ο καθένας τον πόνο του στο κανάλι αυτό το υπέροχο ❤️ είναι μεγάλη παρηγοριά πιστεύω για τον κάθε ένα . Στέλνω την αγάπη μου κ μια ζέστη αγκαλιά στο κάθε ένα παιδάκι που έχουμε όλοι μέσα μας κ ειδικά σ αυτά τα παιδάκια τα τραυματισμένα κ παραμελημένα. Σ αυτά μια ιδιαίτερα σφιχτή αγκαλιά ❤️❤️❤️☀️☀️☀️❤️❤️😍

[mariapapoutselli]

Ειναι πολυ συγκινητικες οι ιστοριες παιδιων που βιωσαν την απουσια των γονιων!
Ενδιαφερον και το live και ενα προηγουμενο βιντεο με το ιδιο θεμα!
Καλη Σαρακοστη και να περασουμε καλα την Καθαρη Δευτερη!🎭

[notakavaratzi]

Μου άρεσε η απειλή για την Γερμανία προς τον Λάκη!!χαχαχ!!γελαωωωω!!μπορεί να έχει μετατραυματικό στρες!!!

[MsChristaki]

εγώ το περνάω διαβάζοντας και γράφοντας. να περάσετε τέλεια!!!καλή Σαρακοστή!!

[ΦινιαΜωραιτη]

Πολυ ενδιαφερον το Live. Kαλη Σαρακοστη υγεια και αγαπη σε ολους!!!!

[ntaliantalia]

Ελα βρε Θέκλα μου...Σου ειχα γράψει σε προηγούμενο βίντεο για τοξικές εργασιακές συνθηκες και σχέσεις. Πραγματικά με θεωρω ηρωιδα με πολλά κότσια, δυνάμεις και κουράγιο πρέπει να πω. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένη, μιλω για την οικογένεια αυτη τη φορά. Παρόλο που μεγαλωσα σε οικογένεια με γονείς, μεγαλωσα παντελώς μονη μου. Κι ομως γίνεται. Μεσα σε ενα δωμάτιο, στο δωματιο του πστρικου μου με πολλη μελετη και ευχές να φυγω. Κ εφυγα. Κι έκανα πολυ καλή δουλειά ΠΛΗΝ του ότι τοτε έδινα πολλή σημασία και στα προβλήματα των άλλων μελών της οικογένειας. Με σκληρή διαπιστωση: βρεθηκα πρόσφατα με αυτοανοσο σοβαρουτσικο . Ξερω πολύ καλά πώς προέκυψε: υπερτατο αγχος και στενοχωριες ηδη απο την παιδική μου ηλικια για την μανιοκατάθλιψη της μανας (και προσφατα, πολύ σοβαρά οργανικα- εκφυλιστικα θεματα υγειας), την κατάθλιψη και μετέπειτα διαγνωσμενη σχιζοφρένεια της αδελφής, τον ναρκισσισμό ολων και του φασιστοειδους πατέρα. Ο αδελφός, ως "Άντρας", ηταν και είναι "μόσχος" κυριολεκτικά και μεταφορικά. Λοιπόν, πολυ μεγαλο μάθημα το αυτοανοσο μου. Αν κ απο πριν δουλευα στα άσχημα templates που μου ειχαν δημιουργηθεί μεσα στην οικογένεια, στο να τα σπασω, γιατί ηταν εμμ πώς να το πω, αρρωστα, σα να ηρθε η νόσος και να μου είπε, πολύ αργείς, τελείωνε, γιατι περιμενω στη γωνία να σε περιλαβω και του λόγου σου. : ) Δηλωνω και είμαι καλα παρά τη νόσο η οποία νοσος μου λέει: ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ το αγχος και η στενοχώρια. Και παλι συγγνωμη για σεντονι, ήθελα να τα πω.

[ΕυαγγελιαΡαφτοπουλου-ψσ]

Τι να γράψω πρώτα τα δικά μου παιδικά χρόνια, , τα χρόνια πού με παντρεψαν και έζησα τα χειρότερα, , η τώρα πού έχω εδώ και 12 χρόνια τα δύο μου εγγόνια πού τα άφησε η μάνα τους και έφυγε στο εξωτερικό και δεν την είδαν ξανά τα μεγαλώνουμε μαζί με τον μπαμπά τούς...θέλω να σου τα γράψω όλα αλά θα χρειαστεί πολλές σελίδες κάποια στιγμή θα τα καταφέρω!!!

[chatzigeorgioua]

Η μητέρα μου πρόσφατα μου ζήτησε συγνώμη για τον τρόπο που μου φερόταν όταν ήμουν παιδί κ εγώ αυτόματα αναρωτήθηκα γιατί μου ζητάει συγνώμη, διότι πραγματικά δεν θυμάμαι τίποτα από όταν ήμουν παιδί. Όντως έχουμε μια τεταμένη σχέση με τη μητέρα μου μέχρι που πριν πέντε χρόνια έφυγα από τον τόπο καταγωγής μου, άλλαξα πόλη και η απόσταση μάλλον μας βοήθησε να έρθουμε πιο κοντά.

[chrysoula_petropoulou]

Με τσάκισε ψυχικά όλο το διάστημα που διάβαζες τις επιστολές. Ήμουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στο χωριό με παππού και γιαγιά. Πίστευα πως η γιαγιά ήταν η μαμά μου. Κάποια στιγμή ήρθε η μαμά με το λεωφορείο στο χωριό και όταν πήγα με όλα τα παιδάκια του χωριού κοντά στο λεωφορείο, ήταν μεγάλο γεγονός ότι ήρθε λεωφορείο από Αθήνα στο χωριό, προσπάθησε να με πάρει αγκαλιά και τρόμαξα. Έτρεξα σπίτι βρήκε την γιαγιά και της είπα: μάνα ήρθε με το λεωφορείο από Αθήνα μία ξένη γυναίκα και προσπάθησε να με πάρει αγκαλιά. Τόσο πολύ τρόμαξα. Άσε... Τα θυμήθηκα όλα αυτά και άλλα πολλά και δεν μπορώ να σταματήσω να κλαίω. Να είσαι πάντα καλά. Σ' ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου που κάνεις όσα κάνεις για να μας βοηθήσεις να ανοίξουμε τα μάτια της ψυχής μας! Πολλά φιλιά ❤❤❤

[ΒασιλικήΚαλλιαντέρη-λκ]

Καλησπέρα, πως μπορεις να πείσεις ένα παιδί η έναν έφηβο να πάει σε ψυχολόγο και μάλιστα για αρκετό καιρο; Θα είχε πολυ ενδιαφέρον να γίνει σαφές τί λέμε και πως.... έχω δεί και αλλα βιντεο με εφήβους κλπ που ανεβάζετε αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να αντιληφθώ την προσέγγιση.
Ευχαριστώ πολύ,