Sofi │Ahmet Enes

bak sofi
şu gördüğün insanları yaşatan tek şey umuttur
bu yığınlar
her geçen gün
çektikleri acı ve gördükleri kötülüğe rağmen
hala öldürmüyorlarsa kendilerini
yarın
istedikleri hayatı yaşayacaklarına dair
besledikleri inanç yüzündendir
ve ben sofi
çok umut kaybettim
yine de öldürmedim kendimi
çünkü benim de içimde
yarın
istediğim hayata
kendime biçtiğim değere karşılık bulacağıma dair
inancım var
ve bu inanç sofi
herkese doğuştan verilmiştir
kitlesel facialar olmasın,
bu yığınlar kendilerini öldürmesinler diye

şimdi
geçmişe bakıp gülüyorsan hayallerine
ya da yediğin dayağın sebebine hayıflanmıyorsan
büyümüşsün demektir
görkemli elbiselere bürünmek yerine
eski gömleğine ve kot pantolonuna katlanabiliyorsan
ve bunu kendine bir şekilde izah edebiliyorsan
işte o zaman
bir şeyleri anlamışsın demektir
her değer verdiğin
ya da her verdiğin değer
ellerinden kayıp gidince
üzülürsün
bekleme elinden tutsun diye biri
ya da yakınma kaybettiklerin dönsün diye geri
arkana hiç bakma sofi
çünkü yalnız kaderini yaşamaktan korkanlar
tercih eder geçmişle avunmayı

hiç düşünme sofi
öğretmiyor hiçbir öğretmen
nasıl ayakta durabileceğini
en sevdiklerin seni terk ettiğinde
gözyaşlarına hükmedebilmeyi...

öyle acı ki sofi
milyonlarca ihtimaldik
her şey olabilirdik
hiçbir şey olamadık ne yazık ki
kendimizden başka hiçbir şey olamadık
doğduğu yerde ölmeye mahkum insanlar topluluğu
ya da yeni okyanuslar keşfetmek için
kıyıyı kaybetmeyi göze alamayanlar da denebilir
işte biz onlar olarak
bulunduğumuzdan başka hiçbir yerde olamadık
ne sevgilinin kalbinde yer edinebildik
ne kalbimizde gerçek bir sevgiye yer verebildik
biz ve en çok da ben sofi
yaşamak için yalnızca öldürmeyi bildik
öyle acı ki...

artık
son birkaç damla hayal var göz pınarlarımda
ağladıkça dökülüp gidecekler
ve kimse umursamayacak ne gözümü
ne gözü yaşlı hayallerimi
kimse kimseyi gerçekten anlayamaz sofi
kimse kimsede bir ömürden fazla duramaz

hoş geldin ama
önemli olan nasıl geldiğin değil sofi...

(hayallerimde yaşayan -kim bilir belki bir gün gerçekten yaşayacak olan- kızım sofi'ye...)

şiir / yorum: ahmet enes
müzik: karuan - dunya