03.Xperimental - Γειτονιά

Στίχοι & Ερμηνεία:Persona Non Grata & Fog
Μουσική Παραγωγή: Fog
Mix-Master: Λόγος Απειλή
Artwork: Di El El & Doubleμ

Στίχοι

1ο κουπλέ

Το μυαλό μου κόβει βόλτες σε εμπειρίες του χθες
στα μέρη που μεγάλωσα εκείνες τις στιγμές
τόσες πολλές,που δεν μπορώ να τις μετρήσω
ο χρόνο πάει μόνο μπροστά δεν μπορώ να τις αφήσω
και έτσι πάνω στο χαρτί σ'αυτές θα εντρυφήσω
εποχή που το παιχνίδι με το ξύπνημα αρχίζει
και το βράδυ να τελειώνει
εποχή που βγαίναμε να παίξουμε με τρέλα μεσ'το χιόνι
τότε που δεν γνώριζα καλά ότι ο έρωτας σκοτώνει
με μόνο θέμα ποιός θα φέρει απλά τη μπάλα
ούτε χρέη ούτε νοίκια και ποιός ξέρει πόσα άλλα
Θεσσαλονίκη,φλώρινα έχω ζήσει και θα ζήσω και τις δύο
έχω δει και τα καλά τους έχω δει και τα σκατά τους
έχω νιώσει να θέλω να τις ξεράσω αλλά να πιω και στην υγειά τους
2 γειτονιές χιλιάδες ιστορίες γέλια λύπες και στραβές
τρέλα μαλακίες
αν άνοιγα το στόμα μου να τα εκφράσω όλα
θα μου'παιρνε τουλάχιστον μία μέρα ακόμα
δεν είναι ποζεριά,δεν είναι μούρη για να πουλήσω σε κάποια κοπελιά
είναι άνευ μετρητών χιπ-χοπ για γειτονιά...

ρεφραίν

Εμένα με μεγάλωσε η παλιά μου γειτονιά,
Εκεί που πρωτογνώρισα φιλία γνήσια,
Εμένα με μεγάλωσε η παλιά μου γειτονιά,
Εκεί που μια παρέα ήτανε και μια αγκαλιά. Χ2

2ο κουπλέ

Η παλιά μου γειτονιά για μένα είναι τόσα πολλά
Και όποτε περνάω μου έρχονται δάκρυα
Η όψη του σχολείου,οι μπασκέτες,το βουνό
Παγκάκι,Εύξεινος και πολιτιστικό
Νοσοκομείο,υδραγωγείο κλέφτες και αστυνόμοι
Εκεί που αν μπλέξεις σε καυγά κανένας δε σε σώνει
Εκεί που τίποτα δεν είχε σημασία
Και το παιχνίδι για όλους μας μοναδική ασχολία
Εκεί που μεγαλώσανε μάγκες με αξίες
Και μέχρι σήμερα θυμάμαι ιστορίες
Για τσαμπουκάδες μάγκες όχι γκόμενες και μαλακίες
Χωρίς ναρκωτικά νταλαβέρια και ληστείες
Όλο αυτό που περιγράφω είναι στα βορειοδυτικά
53100 και πόλη Φλώρινα
Εκεί που μια παρέα ήτανε και μια αγκαλιά
Εκεί που πρωτογνώρισα φιλία γνήσια
Περάσανε τα χρόνια λίγοι από τότε μείναν
Και οι αλλαγές των συνθηκών τη μνήμη μου την πλύναν
Μα είμαι τόσο σίγουρος ποτέ δε θα ξεχάσω
Τη γειτονιά εκείνη που μ’έκανε να κλάψω
Τη γειτονιά μου μ’έκανε να ξημερώσω βράδια
Τη γειτονιά που από παιδί το Λιάκο έκανε άντρα
Ένα πράγμα θα σου πω ευθέως και σταράτα
Το λόγο μου δίχως σκέψη κράτα
PNG, ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΣ, PERSONA NON GRATA
Ο ίδιος είμαι βλάκα…..ο ίδιος είμαι βλάκα…..

Ρεφραίν Χ2