Χρειάζομαι Διάλειμμα - Soulnek & Rsn (ΣτΊχοι)

Eρμνηνεία: Νεκτάριος Καραγιάννης

Χρειάζομαι διάλλειμα για σκέψη κι ένα κάλυμμα,
διακοπή, ξεκούραση, με στέγη και ασφάλεια.
Διάλλειμα, μια παύση, ένα άνοιγμα,
μια έξοδο κινδύνου κι ένα πάτημα.
Βαρέθηκα δουλειά, δουλειά, χωρίς καμιά χαρά,
να περιμένω μέρα, μέρα, να τελειώσει, πάλι σπίτι και δουλειά.
Ανάθεμα την ώρα που ξεκίνησα με μπόρα να καλύψω την ποριά βιαστικά.
Γεννήθηκα στην πόλη με τον ήλιο βασιλιά,
με πλατείες και με δρόμους που ‘χε δέντρα ζωντανά.
Με δώρο δυσλεξία, με πολλή ανησυχία
και με όπλο μου την φαντασία να μ’ ακολουθά.
Κουράστηκα, σιχάθηκα, πολύ δουλειά, μόνο μπλα-μπλα,
χωρίς διακοπή για διαφημίσεις και ποτά.
Διάλλειμα σε μια καρέκλα να καθίσω άνετα,
να συζητήσω με φίλους για αθλητικά,
οικονομικό-κοινωνικό-πολιτικά
παγκοσμιοποίηση, Ελλάδα, κρίση, μουσικά.
Ανέμελα να περπατήσω, πίσω τα προβλήματα μου να αφήσω,
όλη τη πίεση να σβήσω.

Χρειάζομαι διάλλειμα για σκέψη κι ένα κάλυμμα,
διακοπή, ξεκούραση, με στέγη και ασφάλεια.
Διάλλειμα, μια παύση, ένα άνοιγμα,
μια έξοδο κινδύνου κι ένα πάτημα.

Αισθάνομαι πως πάλλομαι, πιέζομαι και χάνομαι,
τεντώνει το σκηνή, ο χρόνος φεύγει, βιάζομαι.
Ρισκάρω με κατάρρευση, με μπόλικη εξάρτηση,
τσιγάρο, αυπνία και κατάπτωση.
Ο τρόπος που δουλεύω με τον τρόπο που ζητάνε
είναι λάθος στην ουσία, σαν θεοί μας χαιρετάνε.
Αλλάζω το τροπάριο, αλλάζω το σενάριο,
αλλάζω όλα τα ρούχα μου και δωμάτιο.
Αντίσταση στο κύμα η καρδιά μου αναθέτη,
ανάποδα στο ρεύμα κολυμπάω και στα πρέπει.
Ανάγκη και φροντίδα για το σώμα, αυτό που αναπνέει,
με όσα έχει υποστεί και έχει υποφέρει.
Μια φορά γεννιόμαστε και μια φορά αγαπάμε,
αυτή ειν’ η λεπτομέρεια που πάντα τη ξεχνάμε.
Το θέλω, το χρειάζομαι, το νιώθω και θα γίνει,
κρεβάτι όμορφο πλατύ με φόντο τη σελίνι.

Χρειάζομαι διάλλειμα για σκέψη κι ένα κάλυμμα,
διακοπή, ξεκούραση, με στέγη και ασφάλεια.
Διάλλειμα, μια παύση, ένα άνοιγμα,
μια έξοδο κινδύνου κι ένα πάτημα. (X2)