νεράιδες δαίμονες - σημάδι prod. hak

Показать описание

νεράιδες δαίμονες

// στίχοι-ερμηνεία : σημάδι
// παραγωγή-μίξη: hak

// στίχοι :

νεραιδες δαιμονες,ζητουσαν τα παντα,τα παντα τα εδινες
μες στη φωτια να χορευεις γυμνος παντα μονος επελεγες
νεραιδες δαιμονες,ηπιαν το αιμα το αιμα που εφτυνες
σου τρωγαν τη σαρκα κεινα τα βραδια,τα βραδια που επεφτες.

ζητησα παλι να πιω παλι να γραψω γιατι ειχα καιρο
τη βολτα να κανω γυρω απ της πολης το πετρινο πολεμικο οχυρο.
καπως παλευω να βγω -πως;,καπως παλευω να βρω φως
καπως η πολη βρωμαει το καθε κεφαλι μου μοιαζει και βοθρος.

καπου ξυπνας στο ημιφως, πολεμιστης χωρις ξιφος,λαβωμενος
πισω σου πληθος,διαμελιζεται,κατω απ το γκρι φως,
πρεπει να αντεξεις να ζησεις με ηθος η να με πεθανεις με υφος,
γιατι ησουν ηλιθιος ισως,

τιποτα δε λεω ,περιαυτολογω,
ειναι που εκοψα το προλογο,
μπαινω αμπστρακτ,παντα
κ ακομα γραφω το μονολογο.

συνεχομενη πτωση,τ ωραριο μ εχει τεντωσει,
πουλαω τις στιγμες που θα ζουσα,για λιγα ευρω,
κ αυτο με εχει σκοτωσει,

απογοητευση τοση,δε θες τα γραπτα μου,
γιατι τα χεις νιωσει,
ο κοσμος που χτιζεις μια μερα σου λεν θα πεσει και θα σε πλακωσει,

το χω εμπεδωσει,το χω πληρωσει,
καθε μου λαθος που εχει λερωσει,
ανθρωπους που μ εχουνε νιωσει
οι αλλοι απλα,με θυμουνται σαν το σημαδι που δεν θα επουλωσει,

παρτο για να μαστε ενταξει,η μπιταρα αυτη μ εχει υποταξει,
δε ξερω αν αξιζουνε χιλια κουπλε,τοσο οσο μια αληθινη πραξη,
κι αφου δε λυγιζω,σιγουρα καπου εχω σπασει,
κι αφου συνεχιζω σαφως και δεν μ εχει πειραξει,

οχι δεν ειμαστε ενταξει,δεν ειμαστε πατσοι,
το παιζεται μπατσοι,
τρωτε το πεσιμο απ ολη τη ταξη,
ποτε δε ζητησαμε απολυτη ταξη,
μονο αλητεια και δραση,
σ ενα καζανι που βραζει,
ειν η φωτια που μας διασκεδαζει