ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ ΕΛΟΥΝΤΑΣ

Σύννεφα του νότου πάλευαν με το βοριά ζωγραφίζοντας τον ουράνιο θόλο, στον κόλπο του Μεραμπέλλου . Την Κυριακή 18 του Μάρτη, με τον Ορειβατικός Σύλλογος Λασιθίου φτάσαμε στην πανέμορφη Ελούντα. Θαυμάζουμε τη γραφική ομορφιά που γαληνεύει στα ήσυχα νερά του όρμου της Σπιναλόγκας.
Με αρχηγούς την Ελπινίκη Κασαπάκη και την Ελένη Μύτη, διασχίσαμε τις άλλοτε Αλυκές και περάσαμε το Σχίσμα του Πόρου που ενώνει τη χερσόνησο Ελούντα με τον κυρίως κορμό της Κρήτης. Συνεχίσαμε βορειοανατολικά διασχίζοντας το ξερονήσι, ανάμεσα στην περιοχή Λουτρα και το λόφο Κεφάλα. Με κόντρα τον άνεμο να μας παίρνει τα καπέλα, περάσαμε το ανακαινισμένο εκκλησάκι του Αγίου Λουκά και συνεχίσαμε νοτιοανατολικά. Πανοραμικά αντικρίζουμε το μικρό νησάκι Κολοκύθα που προστατεύει ένα μικρό τμήμα της χερσονήσου νοτιοανατολικά. Βρισκόμαστε κοντά στην παραλία, πάνω από τον αρχαιολογικό χώρο που είναι δίπλα της. Μια ωραία αμμουδερή παραλία που ξεκουράζετε τούτη την εποχή χωρίς κανένας να την ενοχλεί. Από εδώ κακοτράχαλο μονοπάτι, με βορειοανατολική κατεύθυνση, μας οδηγεί προς το εκκλησάκι του Αγίου Φωκά. Περνάμε από ένα παλιό ασβεστοκάμινο και συνεχίζουμε ανάμεσα στους θάμνους να ανεβοκατευαίνουμε τις ανατολικές παρυφές του λόφου. Μετά από δύο ώρες πεζοπορίας φτάσαμε στο εκκλησάκι του Αγίου Φωκά. Ο αέρας λυσσομανούσε. Αφού προσκυνήσαμε, καθίσαμε πίσω από το ιερό που κάπως, έκοβε ο αέρας. Ξεκουραστήκαμε για λίγο κερνώντας ο ένας τον άλλο με τα καλούδια που κρατούσαμε. Συνεχίσαμε τη διαδρομή μας σε μπερδεμένα μονοπάτια ανάμεσα σε τράφους. Όλη η περιοχή του λόφου των Πελεκητών, μα και όλου του νησιού, είναι τραφογυρισμένη με ξερολιθιές από τοπική πέτρα που εδώ είναι άφθονη. Της άνοιξης μικρά αγριολούλουδα άρχισαν να ξεπροβάλλουν ανάμεσα στις πέτρες χρωματίζοντας το άχρωμο τοπίο. Με δυτική κατεύθυνση περάσαμε κάποια σπιτάκια πετρόκτιστα, φαίνονται εγκαταλειμμένα, μα είναι μάλλον βοσκών που τα χρησιμοποιούν όταν τυροκομούν. Βλέπουμε πρόβατα περίγυρα. Φτάσαμε στον όρμο Βαθύ στη βορειοδυτική πλευρά της χερσονήσου. Η άγρια ομορφιά μας ακολουθεί στα δύσβατα μονοπάτια. Ανηφορίζουμε τα πρανή του λόφου για να βρεθούμε ξανά στον όρμο της Ελούντας. Αντικρίζουμε το χωριό Μαυρικιανό δυτικά και κάτω την Ελούντα παραλιακά κτισμένη σε όλη την ακτογραμμή του νοτιοδυτικού τμήματος του όρμου, μέχρι και τις αλυκές. Συνεχίζοντας την πεζοπορία μας φτάσαμε στο σχίσμα μετά από τέσσερις ώρες περίπου συνολικής πεζοπορίας.
Βασίλης Δρόσος