ΔΠΘ - ΟΝΕΙΡΑ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ |ΣΤΙΧΟΙ|

preview_player
Показать описание
27 κομμάτια από τον Δ.Π.Θ. άλλα λιγότερα γνωστά άλλα πιο γνωστά, κομμένα κουπλέ από συμμετοχές και καινούργια κομμάτια από την επόμενη δουλεία (τα οποία δεν είναι πλήρως τελειοποιημένα και ίσως διαφέρουν στην τελική τους εκδοχή.
Tracklist
1 Πηγάδι γεμάτο ψυχές 2:59
2 Κάθε κατεργάρης 2:08
3 Γκρίζα πολιτεία 5:06
4 Λευκό σύστημα 4:43
5 Εύστοχες ασάφειες 3:16
6 Μυαλά στο πάτωμα 1:20
7 Είναι τιμή σου 1:52
8 Ψεύτικα όνειρα 1:40
9 Όνειρα στην γωνία 2:02
10 Άν αφεθώ 6:28
11 Διάσπαση 2:05
12 Παλιά κακιά συνήθεια 1:36
13 Στεγνός 2:16
14 Άντε να δούμε που θα βγεί 2:08
15 Ασέλγεια 1:36
16 Δοκίμασε την μαγεία 1:26
17 Δίχως σάλιο 1:24
18 Βαθειά μέσ' το σκοτάδι 2:07
19 Είναι μια ιστορία 3:18
20 Πόνος 1:36
21 Για μιά παραίσθηση 1:52
22 Όμορφη πόλη 1:40
23 Μαγικό κουτί 2:00
24 Γενιά του Boom Bap 2:58
25 Λαγωνικά 2:56
26 Ζωής πορεία 4:23
27 Κυανός ανθός 4:29
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Κάπου στην άκρη της χιονισμένης οθόνης τρεμοπαίζουν φιγούρες, αιωρούνται μόρια σκόνης
Με λόγια λίγα κι απλά τόσο γλυκά με σκοτώνεις
Κάνω τα πάντα να 'μαι δίπλα σου μα εσύ με διώχνεις κατ' εξακολούθηση, συνεχώς κι επανειλημμένα
Τοπία γνώριμα, χιλιάδες πρόσωπα μου 'ναι τελείως ξένα
Μ' ένα μολύβι ζωγραφίζω τον κόσμο μου και μένα
Τα συναισθήματα μου αποσκευές που χάνονται στον ορίζοντα σαν τρένα
Συχνά κάνοντας στάσεις σε τοπία μαγεμένα
Ανασύροντας απ' το βυθό όσα είχα μέχρι τώρα ξεχασμένα
Ναι, τ' όλο θέμα μου μοιάζει με τρέλα κι αν έχεις λίγο χρόνο κλέψε κι έλα
Μ' απορροφά με βία το σύστημα σαν προπέλα
Μπερδεύοντας τ' αληθινό με την οφθαλμαπάτη
Η χορήγηση υπερβολικής δόσης υπνωτικών που και που μου κάνει κάτι
Καταστολή προκαλεί μα ο θόρυβος απ' έξω μ' ενοχλεί κι εν τέλη δεν θα κλείσω μάτι
Μα ακόμα κι αν τα καταφέρω θα 'χει μπλοκάρει το μυαλό απ' τα χάπια
Ακόμα κι αν ονειρευτώ δεν θα το ξέρω
Μέσα στο λήθαργο νιώθω ότι κινούμε με ταχύτητα φωτός
Έδωσα περισσότερα απ' όσα μπορούσα κι έμεινα κενός
Πίσω μου ρέμα, μπροστά μου γκρεμός
Ελάχιστα άλλαξα απ' όταν ήμουν πιο μικρός
Όλα μηχανικά και τα όνειρα μένουν εκτός τώρα πια
Μα κάτι μου θυμίζει η σκοτεινή σου ματιά, κάτι με ξυπνά, εφιάλτες με σάρκα κι οστά
Τα όνειρα καμιά φορά βγαίνουν αληθινά, τα όνειρα καμιά φορά βγαίνουν αληθινά
Κι έτσι τα αδύνατα γίνονται δυνατά

artenakia