The Zero Project - Lament (Σαχτούρης Μ.)

Ποίηση / Απαγγελία : Μίλτος Σαχτούρης
Μουσική : Dionisis Lo
Φωτογραφία : Laura Makabresku , Ellen Rogers , Fabien Claude

-Special thanks to Κ. for this video-

Θρήνος
Σκισμένα τα κορίτσια σα χαρτόνι
με στίγματα από θειάφι μέσα στο κεφάλι
με χόρτο θυμωμένο μες στο στόμα
να σπάζουν το φλιτζάνι τ’ ουρανού
με δάκρυα τεντωμένα μες στα μάτια
σα μαύρες ολοκαίνουργιες καρφίτσες
πότε το χρώμα των πουλιών θα τραγουδήσει;
πότε οι πεταλούδες θα χτυπήσουν τα μαχαίρια;
όταν στους ήλιους θα φυτρώσουν άλλα χέρια
κι ο ύπνος θα τους αδειάζει απ’ το σκοτάδι
κι η νύχτα θα ’ναι όμορφη σα μέρα

Κυριακή
Κύματα Κυριακής τα μάτια μου
κύματα μοναξιάς τα χέρια μου
τρίζουν από ύπνο αθώο
τα δόντια μέσα στην καρδιά μου
το πεθαμένο το παιδί
δεν ξενιτεύεται
πάει κρατώντας ένα
κόκκινο σκυλάκι
μέσα στο μαντίλι
τέρατα περπατούν
ανάποδα στα όνειρα
φυσάει ένας άγριος αέρας
πάνω απ’ τις λεμονάδες
πετάει μια νυχτερίδα
σαν πικραμένο ευαγγέλιο
μ’ ένα μαύρο πανί
μία γυναίκα
σκεπάζει το φεγγάρι

Κοιτάμε με τα δόντια
Δε φταίει το φεγγάρι για την πίκρα μας
καθώς στριφογυρνάει δαιμονισμένα
μέσα στο φωσφόρο
σκορπώντας δεξιά κι αριστερά τα κόκαλά του
καθώς και μεις στριφογυρνάμε στο σκοτάδι μας
σκορπώντας δεξιά κι αριστερά τα κόκαλά μας
δε φταίει το φεγγάρι για τους λεμονανθούς
δε φταίει το φεγγάρι για τα χελιδόνια
δε φταίει το φεγγάρι για την Άνοιξη και τους
σταυρούς
δε φταίει αν πάνω στα μάτια μας φύτρωσαν δόντια

Το καναρίνι
Τον έστησαν εκεί όπου φυσάει ο πιο
άγριος άνεμος τον έταξαν στις παγωνιές
του δώσαν ένα φόρεμα μαύρο και μία γραβάτα κόκκινη
έναν ήλιο τρυπημένο με καρφί
να στάζει μαύρα γυαλιά αίμα πάνω στο δηλητήριο
ένα κοντάρι κι ένα καναρίνι
τον έστησαν εκεί όπου τινάζεται ο πόνος
τον έδωσαν στο θάνατο να λάμπει ασημένιος

I do not own the rights to the photos.
No copyright infringement intended.