Yaygın Anksiyete Bozukluğu | Psikoloji / Akıl Sağlığı

52 dilde 140+ milyon öğrencinin faydalandığı, dünyanın en büyük ücretsiz öğrenme platformu Khan Academy’de, matematikten sanat tarihine, ekonomiden fen bilimlerine, basit toplamadan diferansiyel denklemlere, ilkokul seviyesinden üniversite seviyesine her yaş için binlerce ders videosu, konu anlatımı, soru çözümü, interaktif alıştırma ve daha fazlasına tamamen ücretsiz ve reklamsız olarak ulaşabilirsiniz.

Tek Bir Şeyi Bilmelisin: #HerŞeyiÖğrenebilirsin

Khan Academy Türkçe
Eğitimde fırsat eşitliği için herkese, her yerde, dünya standartlarında ve ücretsiz eğitim.

Dünyanın en büyük ücretsiz öğrenim platformu Khan Academy’nin İngilizce ve diğer dillerdeki dersleri için:

Generalized anxiety disorder

#KhanAcademyTürkçe #psikoloji #uzaktaneğitim #eğitim #okul #ders #onlineeğitim #khanacademy

[seymadzdz]

Bende de bu hastalik var dogustan beri hemde. En kucuk durumlari bile kafamda buyutuyorum geceleri bazen sabahliyorum. Sosyal ortamlarda surekli kaygili ve huzursuzum. Biriyle konusurken heyecanlandigim icin mantikli konusamiyor, sacmaliyorum. Komik bir sey oluyor mesala arkadaslar guluyor ben komik olsa bile gulemiyorum cunku huzursuzluk oluyor. Surekli en farkli en guzel seyi ben soylemeliymisim gibi. Yaptigim seylerde hicbir hata olmamaliymis gibi hissediyorum eger bir hata yaparsam vay halime kendimi bitiriyorum resmen. Bunun caresi ne bilmiyorum ama HAYAT ARTIK DAYANILMAZ GELIYOR. BENIM GIBI OLANLAR BENI ANLARLAR. TEK CARE BEYNIN UYUSTURULARAK SUREKLI OLUMSUZ DUSUNMENIN ENGELLENMESI. ALLAH HEPIMIZIN YARDIMCISI OLSUN

[arifcelik]

Ben yıllarca bu hastalığı çekmiş ve her yolu denemiş birisi olarak bir abiniz olarak tavsiye ediyorum ki bu hastalığı geçirmenin tek yolu" ARTIK BENCİL OLUN İYİ BİR İNSAN OLMAKTAN VAZGEÇİN " diyorum bakın nasıl geçecek hastalığınız ..

[inutile]

Susuyorum, çünkü konuştuğumda insanlar beni duymadı. Duymamakta ısrar ettiler. Kalbim endişe, ve korkuyla dolup taşmış gibi

[cerenyilmaz]

Ankiyeteyi tetikleyen 9 şey
1 herseyi kontrol etme zorunluluğu hissetmek
2 herkesi memnun etmeye çalışmak
3 çok az uyumak
4 kafeine bağımlı olmak
5 aşırı alkol
6 düzensiz olmak
7 kahvaltı yapmamak
8 hareketsiz bir yaşam tarzını benimsemek
9 rafine şekeri fazla tüketmek

[zehra]

Ailedeki en ufak tartışmalarda bile en kötü sonuçları düşünmek sürekli sevdiklerini kaybetme korkusu gün boyunca düşündüğümüz başka bir şey olmuyor çok zor

[jsjsjsjsjsjsj]

Arkadaşlar benim tavsiyelerim:Ana odaklanin, çocuklarla zaman geçirin ki bu direkt ana odaklanmayi sağlıyor.Meditasyon yapın, kitap okuyun, namaz kılıyorsanız yavaş yavaş hissederek kılın, duygusal değil de mantıksal düşünmeye çalışın, aşırı duygusal müzik film vs. uzak durun, nefes egzersizi yapın.Allah hepimizin şifasını versin.

[saniyekayaci]

Bende 15 senedir çekiyordum bu derdi Allah yardım etsin çekmeyen bilemez ne varki bunda derler.ilaclada biryere kadar gittim daha sonra vaaz dinledim namazlarımı güzel kılmaya başladım çok şükür şuan iyiyim hiç bir ilacın hiç bir terapinin bana vermediği huzuru ibadette buldum çok şükür.

[ismetseker]

Bi göğüsum agriyo bi nefesim daraliyo kendime herturlu hastaligi yapistiriyorum aslan gibi bir genctim devrildim allah herkese safi ismiyle sifalar versin insallah

[dertprovince]

Uykusuz bir gece daha. Bıktım artık kendimi kesmek istiyorum kafamdaki senaryolar bitmiyor. Susmuyor. Kendi kendime geçmişte olan kötü diyalogları veya o gün içinde yasadığım diyalogları aklıma getiriyor (bir an bile çıkmıyo aklımdan) kendimi kendi kendime tepki gösterirken buluyorum söylemek istediğim ama sonradan aklıma gelen seyi söylerken buluyorum. Artık stresten ölmek üzereyim düşünmek istemiyorum. Sadece bu değil insanlarla konuşmak istemiyorum. Telefonda konuşurken heyecanlanıyorum. Biriyle konuşmadan önce 100 kere prova yapıyorum dışarı çıkmak istemiyorum herkes bana bakıyor benim hakkımda konuşuyor bana bakıp gülüyor gibi hissediyorum delirmek üzereyim

[denizakca]

Bu hastalıkla 25 yasinda tanistim. 30 yasindayim. Sizler gibi mantiksiz oldugunu bile bile engel olunamaz bi kaygi bozuklugu yasiyordum. son 1 yila yakın radikal kararlar alip yasam felsefemi degistirdim. Bencil oldum ve bunu uygulamali olarak tam 1 yildir yaptim. Tam 1 yildir istemedigim hic biseyi yapmadim. Hayir demeyi ogrendim. Samimi gelmeyen tum insanlari hayatimdan cikardim. Ve bunu sagligimi kazanmak icin yaptim.Kendimi o kadar guclu ve mutlu hissediyorum ki suan. Anksiyetenin o ağır yükü kalkti sadece cok hafif kaldı. Ekstra artısı da var. Özgüven tavan yapiyor arkadaslar. Sagliginiza kavusmak icin bence denemenizde fayda var.

[ordanburdantv]

allahim yarabbim sen bilirsin ya hayattan bir gram zevk alamaz oldum hep korku stres endise huzursuzluk canima yetti artik bu durumda olanlari ve beni bu durumdan kurtar yarabbim

[seiren]

Sürekli olarak bir şeyleri düşünmekten, kendimi ve doğamı reddetmekten, bu yazıyı bile elli kere düşünüp yazıp silmekten, aileme layık olamamaktan, başarısızlıklarımdan yoruldum artık. Şuanda gece bu yazıyı nefes alamadığım için yazıyor olmaktan bıktım. Umarım, umarım yorumlarda bahsedildiği gibi kurtulabiliriz bu hastalıktan.

[gokhanduran]

Bu rahatsızlık yufka yürekli insanlarda olur. Bu doğuştandir. Bunu sadece psikoterapi ile düşünce kalıplarına yön vererek bastirabiliriz. . . Kitap okumayı tavsiye ederim. Hele ki pskolog David. A. Clark kitabı olan kaygı ve endişe çalışma kitabı. Bu kitabı şiddetle tavsiye ediyorum. Okuyup farkı gorun bana teşekkür edeceksiniz. Mutlu günler...

[Shortvideos-nf]

3 yıl anksiyetem var insan oğlu 1 kere ölür sen birçok kere ölürsün

[ervakaratas]

2020 yks sınavına bu belirtiler eşliğinde hazırlanmaya çalıştım. 2 yılı aşkın okulumun rehberlik servisiyle görüşüyor ve konuşuyordum. Büyük hedeflerimden bahsederken bu hedefleri gerçekleştirecek potansiyelim olduğunu biliyordum ve bir anda çalışmaya başlıyordum ancak ardından gelen yoğun stres, çocukluk dönemimden kalma kırgınlıklar ve olumsuz olayların beraberinde büyük bir çöküş yaşıyordum. Çevremdeki insanların benden memnun olmadığı, tavırlarımdan, sözlerimden ve hareketlerimden rahatskz olup sıkıldığı düşüncesiyle herkese "canını mı sıkıyorum" "çok mu saçma konuşuyorum" "farkındayım aptalca ama engel olamıyorum" ya da benden rahatsız olduklarını düşünerek hem duygu sömürücü hem de iğneleyici bir tavırla geri dönüş yapıyorum. Kimi zaman herkesten sıkılıp uzaklaşmak istiyorum kimi zaman ise herkesle sohbet etmek istiyorum. Çevremdeki insanlarla bu şekilde aramı açıyorum. Kendi kontrolümü sağlamak ve sağlıklı düşünceler elde edebilmek için onlarca kişisel gelişim kitabı okudum ve yöntemler denedim. 18 yaşında hukuken yetişkin bir birey olmama rağmen psikiyatra gitmeme ailem müsaade etmiyor. Evlatlarına saçma sapan teşhis konulacağı korkusu mu yoksa ilaçların etkilerinin korkusu mı emin değilim ama gerçekten bu durumla başa çıkamıyorum. Üniversite sınavına tekrar hazırlanmaya çalışıyorum ama yapamıyorum. Sürekli yorgun hissediyorum sağlıklı beslenip uyku düzeni yapmaya çalışıyorum ancak yapamıyorum. Kimi zaman ise hiç uyuyamıyorum bu tip zamanlarda tonlarca kabus görüyorum. Günlük 4 saatlik uyku yeterli oluyor kimi zaman, kimi zaman ise 12 saat yataktan çıkmasam bile yorgun hissediyorum. Vitamin ve mineral değerlerimin, kanımın, şekerimin defalarca kontrolünü yaptım. Yaşadıklarımla ilgisi olabileceğini düşünüp eksik olanları takviye olarsk aldım ama yine de değişen bir şey olmadı. Cidden dayanamıyorum hüznümü yorgunluğumu ve bıkkınlığımı biriyle paylaşmak istiyorum ama saçmalamış gibi hissediyorum.

[Aozl]

Genelde bu rahatsızlıgı yaşayan kişilerde geçmişte yapmış olduğu hatadan/hatalardan dolayı kendini affedememe ve büyük bir pişmanlık duyma durumu oluyor. Bu pişmanlığınızı sürekli düşünmesenizde beynininizin arka planında size her anınızda sıkıntı, stres veriyor "sen busun işte" diyor adeta. Bu yüzdendir ki özgüveniniz düşüyor kendinizi suçlu gördügünüz için baskalarının sizi sevecegine, size önem verecegine inanmak istemiyorsunuz. Cünkü beyin sürekli size buna layık olmadiginizi fısıldıyor. Öncelikle huzura ihtiyacınız var. Huzur deyince akliniza ne geliyorsa oraya gidin, o şeyi yapın. Ailenizde sizi etkileyen, özgüveninizi aşagıya ceken insanlar varsa uzaklaşın derim. Her şeyden önce kendinizi sevmelisiniz, sacmalamayı sevmelisiniz. Bu hayatta hicbir sey boşuna degil, hicbir sey tesadüf degil eğer böyle bir rahatsızlık yaşıyorsanız mutlaka bir sebebi var hepimiz dünyaya belli bir amacı gerceklestirmek icin geliyoruz ve kendimize yükledigimiz anlamlar dışında hepimizin seçemedigimiz, farkında olmadan taşıdıgımız bir rolü var. Baska hayatlara dokunuyoruz, bambaska bakıyoruz hayata ve bu dünyanın da bizim bakış açımıza ihtiyacı var. Daima kendiniz olun. Kendiniz olarak sevimleyi haketmiyor musunuz? Yoksa yapmacık sevgiler mi istersiniz? Ha bu arada ibadet edin, spor yapın, kendinizi geliştirin. Beyni bos bırakırsanız kuruntu üretir ve bir seyleri basardıkca kendinize olan güveniniz gelecek yavas yavas iyilestigibizi hissedeceksiniz ama bunu takdir görmek icin degil, kendinizi takdir etmek icin yapmalısınız. Ölüm korkusu olanlar özellikle ibadetlere yönelsin ve dini arastırmalar yapsınlar derim, ölümün kötü bir sey olmadıgını aksine sevgiliye kavuşmak demek oldugunu göreceksiniz 🙏 Ölmek isteyen kardeşlerim hicbirimiz bu dünyaya çivi cakmayacagız ama her yeni gün umuttur, unutma. Bir cicegi koklamak, bir bebegi sevmek, hafif yagan yagmurda ıslanmak... Bak bu dünyayı güzel yapan seyler var. İyi ki var. İyi ki varsınız

[zeyneprukiyeorak]

4.10 bence en büyük ve tek sebep baskı ( aile, toplum ...)

[seherr]

Yaklasık iki yıldır covid durumu yüzünden okula gitmiyordum.Bu sene okul başlayınca okula gitmeye tekrar başladım.İlk gittiğim günü hatırlıyorum o kadar stresliydimki biri beni boğuyormus gibi hissediyordum.Okul başlamadan bir ay önce streslenmeye başlamıştım.Ve her gün kabus görüyordum.Okulun ikinci gününde hoca benim ingilizce bir metin okumamı istedi.Tüm yaz boyunca okuma pratikleri yapan ben her şeyi karıştırıp, mahvetmiştim.Sesim ve ellerim titriyordu terliyordum.Bitirdikten sonra ne okuduğumu bile hatırlayamadım.Son sınıf olduğum için okula nadir gidiyorum ama her gittiğimde durum aynı.Yolda ilerlerken her zaman çok dikkatli yürümeye çalışıyorum.Çünkü insanların önünde düşersem büyük ihtimalle yıllarca hatırlayıp utanıp ağlarım.Geçen gün otobüs beklerken bir kadın gelip bana yol tarifi sordu normal bir şekilde cevao verdikten sonra içimden "Ses tonum nasıldı? Neden elimle işaret ettim?Boş mu konuştum?" gibi şeyler geçip durdu. Aslında sadece sağlık ocağının yanında demiştim.Gerçekten çok zor bir şey böyle bir durumun içinde olmak.Sürekli biri tarafından kontrol ediniliyormus gibi.Ama kendinizi aşağı çeken tek kişi yine sizsiniz

[adembey]

Hayatim karardi vallahi billahi 5 vakit namazimi kiliyorum dualarla geziyorum çalışiyorum ama yine ayni 2 çocuğum var ışten cikarilma ihtimalim var ne yapicam bilmiyorum Allah'im sen düşmanıma bile verme bu hastaligi pelperişan oldum vallaa

[batmay]

Bu hastalığın kattığı şeyler insanları kendisinden bile iyi tanımak bazen çok takmak bazen umursamamak ama sadece kendini düşünmeyi anlamak