Μέγα το της θαλάττης κράτος. (Μεσόγειος)

Να σ΄ αγναντεύω θάλασσα να μη χορταίνω…
Αφόρμησή μας αποτελούν τα αρχαιολογικά κατάλοιπα των τειχών του Πειραιά από τη μεριά της Αττικής και το απομεινάρι από το μνημείο νίκης που στήθηκε μετά τη νίκη των Ελλήνων στη Σαλαμίνα. Η μορφή του τροπαίου, μια τετράγωνη υπερυψωμένη βάση με λιθόπλινθους, ένας κίονας με ιωνικό κιονόκρανο επάνω στο οποίο θα βρισκόταν άγαλμα Νίκης και το οποίο ήταν ορατό τότε από την Ακρόπολη των Αθηνών. Απομεινάρι του μνημείου εκείνου είναι η λαξευμένη πέτρα που είναι τοποθετημένη στο άκρο της Κυνόσουρας, που σχεδόν εισχωρεί μέσα στη θαλάσσια περιοχή του λιμανιού του Πειραιά. Από την ακτή της Αττικής, ο τάφος του Θεμιστοκλή, ο Φάρος του Κανθάρου και τα Κονώνεια τείχη της Ακτής Θεμιστοκλέους μαρτυρούν την ανάγκη προάσπισης της ελευθερίας και της δημοκρατίας του τόπου μας ήδη από τον 5ο αιώνα π. Χ.
Μια ιστορική αναδρομή μέσα από τα βιβλία του Ιδρύματος της Αικατερίνης Λασκαρίδου μας έκανε να σκεφτούμε ένα λίγο παράτολμο για να μην πούμε παράλογο δρώμενο, το οποίο παρουσιάσαμε στο Εκπαιδευτικό Συνέδριο Πολιτιστικών θεμάτων της ΔΔΕ Πειραιά στις 17 Μαϊου 2024.
Η πιο όμορφη θάλασσα
είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει.
Ας ελπίσουμε πως θα την βρούμε … (Ναζίμ Χικμέτ)

Υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί:
Βεντούρη Ελένη, Πατέρου Κωνσταντίνα, Κουτσούκου Σοφία, Μιχαλακοπούλου Λουίζα (ΖΑΝΝΕΙΟ ΠΓΕΛ ΠΕΙΡΑΙΑ)
Οικονόμου Στέφανος, Λέκκα Κυριακή (ΓΕΛ ΚΑΛΛΙΠΟΛΗΣ)
Βελτανισιάν Παναγιώτης (ΓΕΛ ΑΜΠΕΛΑΚΙΩΝ)