50η Ερώτηση: ΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ;

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ
Εισηγητής: αδ. Νικολόπουλος Θάνος.
Από την 95η συνάθροιση μέσω της πλατφόρμας ZOOM της ΑΕΕ Τρικάλων την Κυριακή 27/11/2022.

O Ιωάννης, στο 9ο κεφάλαιο του Ευαγγελίου του μας αναφέρει το γεγονός με τη θεραπεία του εκ γενετής τυφλού.
Σαν είδαν τον τυφλό, οι μαθητές ρώτησαν τον Κύριο: «Κύριε, ποιος αμάρτησε, αυτός ή οι γονείς του για να γεννηθεί τυφλός;»
Σύμφωνα με την αντίληψη που επικρατούσε τότε, το να υποφέρει κάποιος, είναι μόνο συνέπεια της αμαρτίας. Εδώ όμως γεννήθηκε το ερώτημα στους μαθητές: α) εάν μεν η τύφλωσή του οφείλεται σε αμαρτία του ιδίου, πότε πρόλαβε να την κάνει, αφού γεννήθηκε τυφλός; β) Εάν οφείλεται σε αμαρτία των γονέων του, δεν θα είναι αδικία στον Θεό, να τιμωρείται αυτός για τους γονείς του;

Την απάντηση απ’ το στόμα του Κυρίου: «Απεκριθή Ιησούς, ούτε ούτος αμάρτησε ούτε οι γονείς αυτού, αλλά για να φανερωθούν τα έργα του Θεού σ’ αυτόν.»
Εδώ ο Κύριος μας εξηγεί ότι ο ατομικός πόνος δεν συνδέεται πάντα με κάποια συγκεκριμένη αμαρτία αυτού που υποφέρει ή με αμαρτία του περιβάλλοντός του και, ως εκ τούτου, δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να κρίνουμε αυτόν που υποφέρει ή το περιβάλλον του.

Να προχωρήσουμε λίγο πιο κάτω. Το θαύμα της θεραπείας του τυφλού ξεσήκωσε θύελλα στους Ιουδαίους, που δεν ήθελαν να πιστέψουν στον Κύριο. Ο συλλογισμός τους: Το έκανε Σάββατο, άρα παρέβη τη σχετική διάταξη περί Σαββάτου (να μην κάνουν καμία εργασία), άρα θαύμα δεν υπάρχει. Δεν μπορεί ο Θεός να δίνει την δύναμή Του σ’ έναν παραβάτη των θρησκευτικών διατάξεων.
Κάπως έτσι διαλογίζονται και σήμερα οι αντίθετοι των θαυμάτων του Κυρίου, μόνο που αντικαθιστούν τη θρησκευτική διάταξη με το επιστημονικό αξίωμα: "Το υπερφυσικό δεν μπορεί να υπάρξει, γιατί δεν μπορεί να το αποδείξει η Επιστήμη. Άρα, όσο καλά τεκμηριωμένα και αν αποδεικνύονται τα θαύματα του Ιησού, δεν υπάρχουν". Και αποδύονται σε έναν αγώνα χρησιμοποιώντας ψέματα, ακρότητες και φθάνοντας πολλές φορές σε θέσεις γελειότητας για να στηρίξουν το αξίωμά τους, τις θέσεις τους ενάντια στην αλήθεια, ενάντια στο ιστορικό γεγονός. Τελικά όμως το γεγονός, η αλήθεια, θα θριαμβεύσει πάνω στις διάφορες ανθρώπινες διατάξεις και τα επιστημονικά αξιώματα, εξαναγκάζοντάς τα να υποκύψουν. Τι μπόρεσε να σταθεί ενάντια στην αλήθεια του Ευαγγελίου και δεν γκρεμίστηκε;
Ασκήθηκε μεγάλη πίεση στον τυφλό και στους γονείς του να κρύψουν το θαύμα. Σαν κόπασε η διαμάχη (διαβάζουμε στο εδάφιο 35), «Ήκουσεν ο Ιησούς ότι εξέβαλον αυτόν έξω, και ευρών αυτόν…» Βλέπουμε ότι ήταν ο Ιησούς που έψαξε να βρει τον τυφλό και όχι ο τυφλός τον Ιησού.

Η ερώτησή μας: Τι το ειδικό είχε αυτός ο άνθρωπος που ο Κύριος έψαξε να τον βρει;
Αυτός έκανε κάτι πολύ απλό. Το συμφέρον του ήταν να τα έχει καλά με την άρχουσα τάξη και να αρνιόταν το θαύμα. Το να τον έκαναν αποσυνάγωγο, εάν το εφάρμοζαν όπως το εννοούσαν, ισοδυναμούσε με φυσική του εξόντωση· είναι σαν να σου έπαιρναν σήμερα την ταυτότητα, να σε έσβηναν από το Δημοτολόγιο, να σε θεωρούν ότι δεν υπάρχεις. Αλλά, παρ’ όλη την πίεση που δέχθηκε, αυτός έβαλε την αλήθεια πάνω από το συμφέρον. Ανήκε σ’ εκείνη την κατηγορία ανθρώπων που ο Κύριος τους ονόμασε, «οι εκ της αληθείας». Αυτούς ψάχνει και βρίσκει μέχρι τώρα.

Ερχόμαστε τώρα σ’ εμάς. Υπάρχουν δυο τρόποι να πορευθούμε σε τούτη τη ζωή με τα τόσα της φορτία, τις μέριμνες, τα άγχη, τους φόβους και τις ανησυχίες της: Ο ένας να τα φορτωθούμε στην πλάτη μας, ο άλλος να τα παραδώσουμε στον Κύριο, κάνοντας όμως αυτό που μας λέγει στο Ματθαίος 6/33: «Ζητείτε πρώτα την βασιλείαν του Θεού, και την δικαιοσύνην αυτού· και όλα αυτά θα σας προστεθούν.» Είναι αυτή η προϋπόθεση που βάζει για να σηκώσει τα βάρη μας, «να ζητάμε πρώτα την βασιλεία του Θεού και την δικαιοσύνη αυτού». Συχνά την ξεχνάμε, τα βάρη μένουν επάνω μας, κι εμείς αγκομαχάμε.

Ερώτηση: Τη Βασιλεία του Θεού τη ζητάμε συνέχεια στην προσευχή μας («Ελθέτω η βασιλεία σου»). Τι σημαίνει όμως πρακτικά να ζητώ πρώτα τη Βασιλείαν του Θεού και τη δικαιοσύνη Του, στην καθημερινότητά μου;
Σημαίνει να κάνω ό,τι έκανε αυτός εδώ ο τυφλός: Όταν έρχεται το δίλημμα, η επιλογή, όταν είμαι σε σταυροδρόμι, όταν έχω να διαλέξω, βάζω πρώτα στην επιλογή μου, τι είναι καλό, τι είναι δίκαιο, τι είναι αλήθεια και όχι τι με συμφέρει, τι με ευχαριστεί, τι με υψώνει, τι με αναπαύει. Εκεί μένω και δίνω, με τη βοήθεια του Θεού, τον αγώνα μου, εάν χρειασθεί.
Τότε ο Θεός θα είναι μαζί μου και, κατά την υπόσχεσή Του, θα αναλάβει όλα που με απασχολούν.
«Και ήταν ο Κύριος μετά του Ιωσήφ, και ήτο άνθρωπος ευοδούμενος», μας λέγει στο Γένεση 39/2.
Και ο Ισαάκ είχε τόσα προβλήματα με τους Φιλισταίους. Όπου άνοιγε πηγάδι πήγαιναν αυτοί και το έχωναν. Έδωσαν, πήραν, στο τέλος απέκαμναν. Τον βρίσκουν και του λένε: «Είδομεν φανερά ότι ο Κύριος είναι μαζί σου, και είπαμε, Ας γείνει τώρα όρκος μεταξύ ημών, και σου, και ας κάμομεν συνθήκην μετά σου…τώρα εσύ είσαι ευλογημένος του Κυρίου» (Γένεση 26/28,29).
Το παν, να είναι ο Κύριος μαζί μας. Και θα είναι εάν πρώτο στη ζωή μας βάζουμε την αλήθεια, το καλό, την αγάπη, το θέλημά Του.