filmov
tv
TABURO BOTA - ΑΛΙΣΑΧΝΗ

Показать описание
Μουσική παραγωγή, Στίχοι, Ερμηνεία, Κιθάρα, Μίξη, Mastering: Taburo Bota
Ευχαριστούμε πολύ την Ματούλα Ζαμάνη για την παραχώρηση του sample από το κομμάτι της "Γίνε"
Βίντεο: Taburo Bota
Γυάλινα Γιάννινα. 2019
Στίχοι :
Αυτήν την ρότα την κόψαμε με κατάνα.
Τώρα φουμάρω την φρίκη χωρίς τζιβάνα.
Βολτάρω καταχείμωνο σε ξενικό λιμάνι,
με κοζάρουμε ντόπιοι και πολισμάνοι.
Μουσκεμένος απ'τα κύματα που σκάνε.
Οι γλάροι σαν δαιμονικά από πάνω μου πετάνε.
Ένας παλιόγερος μου 'πε να μην φοβάμαι.
Αν χρειαστει, ο ουρανός θα βρέξει ψάρια για να φαμε.
Και το παλεύω για να βγάλω τον χειμώνα.
Μένω λίγο παραπάνω απ' την σπηλιά του Ποσειδώνα.
Τα γράφω να τα βρούνε τον επόμενο αιώνα.
Ο Αίολος με χτύπησε στομάχι με αγκώνα.
Περνάνε μέρες και βαπόρια δεν περνάνε.
Βλέπω τρόμπες πάνω στο νερό να ξαναπερπατανε.
Μα οταν φτάνουν στην Ανάφη, ξεψυχάνε
σαν εξόριστοι που δεν είχανε τίποτα να φάνε.
Πόλεις του καλοκαιριού, ψαροχώρια του Νότου...
Σιγά μην είναι εδώ τα καταφύγια του ανθρώπου.
Είδα τα κρυμμένα μυστικά αυτού του τόπου.
Και είμαι ανεπιθύμητος, το 'δα το πρόσωπό του.
Κάτω απ' το κέντρο του Κύκλου είναι η άκρη του Κόσμου,
που 'μαι κομμάτι του , μα δεν είναι δικος μου.
Περιμένω στο λιμάνι τη Θεά της Σελήνης να αριβάρει ξανά και να μου φέρει πίσω το φως μου.
Να 'ναι οι ναυτικοί και τα βαπόρια τους καλά .
Ετούτη η φτώχεια χωρισε μανάδες και παιδιά.
Άναψε κάνα καντήλι άμα πας στην μεσσαριά
να 'ρθουν όλα τα ξενάκια μας απο την ξενιτιά.
Ακούμε τον Σατανά μεσοπέλαγα να σφυρίζει.
Ακόμα κι η "Ασπρη Θάλασσα" το χειμώνα μαυρίζει.
Αλισάχνη στο παλτό και το κορμί να σαπίζει.
Θεέ μου, πόσο μπλε ξοδεύεις για να μας χωρίζει;
Είμαι στο μέρος που ο Οδυσσέας δεν ήρθε ούτε μια μέρα,
θάψαν το κορμι του αλλού και την ψυχή του εδώ πέρα.
Κι είμαι σαν τον Οδυσσέα, μα όχι στα τελευταία...
Εσύ είσαι η Ιουλίτα μου και είσαι για πάντα νέα.
Ευχαριστούμε πολύ την Ματούλα Ζαμάνη για την παραχώρηση του sample από το κομμάτι της "Γίνε"
Βίντεο: Taburo Bota
Γυάλινα Γιάννινα. 2019
Στίχοι :
Αυτήν την ρότα την κόψαμε με κατάνα.
Τώρα φουμάρω την φρίκη χωρίς τζιβάνα.
Βολτάρω καταχείμωνο σε ξενικό λιμάνι,
με κοζάρουμε ντόπιοι και πολισμάνοι.
Μουσκεμένος απ'τα κύματα που σκάνε.
Οι γλάροι σαν δαιμονικά από πάνω μου πετάνε.
Ένας παλιόγερος μου 'πε να μην φοβάμαι.
Αν χρειαστει, ο ουρανός θα βρέξει ψάρια για να φαμε.
Και το παλεύω για να βγάλω τον χειμώνα.
Μένω λίγο παραπάνω απ' την σπηλιά του Ποσειδώνα.
Τα γράφω να τα βρούνε τον επόμενο αιώνα.
Ο Αίολος με χτύπησε στομάχι με αγκώνα.
Περνάνε μέρες και βαπόρια δεν περνάνε.
Βλέπω τρόμπες πάνω στο νερό να ξαναπερπατανε.
Μα οταν φτάνουν στην Ανάφη, ξεψυχάνε
σαν εξόριστοι που δεν είχανε τίποτα να φάνε.
Πόλεις του καλοκαιριού, ψαροχώρια του Νότου...
Σιγά μην είναι εδώ τα καταφύγια του ανθρώπου.
Είδα τα κρυμμένα μυστικά αυτού του τόπου.
Και είμαι ανεπιθύμητος, το 'δα το πρόσωπό του.
Κάτω απ' το κέντρο του Κύκλου είναι η άκρη του Κόσμου,
που 'μαι κομμάτι του , μα δεν είναι δικος μου.
Περιμένω στο λιμάνι τη Θεά της Σελήνης να αριβάρει ξανά και να μου φέρει πίσω το φως μου.
Να 'ναι οι ναυτικοί και τα βαπόρια τους καλά .
Ετούτη η φτώχεια χωρισε μανάδες και παιδιά.
Άναψε κάνα καντήλι άμα πας στην μεσσαριά
να 'ρθουν όλα τα ξενάκια μας απο την ξενιτιά.
Ακούμε τον Σατανά μεσοπέλαγα να σφυρίζει.
Ακόμα κι η "Ασπρη Θάλασσα" το χειμώνα μαυρίζει.
Αλισάχνη στο παλτό και το κορμί να σαπίζει.
Θεέ μου, πόσο μπλε ξοδεύεις για να μας χωρίζει;
Είμαι στο μέρος που ο Οδυσσέας δεν ήρθε ούτε μια μέρα,
θάψαν το κορμι του αλλού και την ψυχή του εδώ πέρα.
Κι είμαι σαν τον Οδυσσέα, μα όχι στα τελευταία...
Εσύ είσαι η Ιουλίτα μου και είσαι για πάντα νέα.
Комментарии