Απουσία - Νέα Τάξη Πραγμάτων (ΝΤΠ) +Lyrics

Στίχοι: Νέα Τάξη Πραγμάτων, ΝΤΠ
Μουσική: Νέα Τάξη Πραγμάτων, ΝΤΠ
1. Νέα Τάξη Πραγμάτων, ΝΤΠ

Όταν η απουσία γίνει τρόπος ζωής
όταν ο πόνος γίνει δρόμος διαφυγής
όταν στα πρόσωπα του κόσμου βλέπω το προσωπό σου
όταν το δάκρυ μου στο χάρισα και έγινε δικό σου
όταν το εγώ μου είναι μισό και το αστέρι μου θολό
όταν ξέρω πως υπάρχω μα δε γίνεται να ζω
όταν μέσα μου κοιτώ βλέπω ένα απύθμενο κενό
γιατί δεν έπαψα στιγμή να σ' αγαπώ

Κάποτε είχα μια αγάπη που λαβώθηκε νωρίς
μα την κράτησα γιατί ένιωθα ανασφαλής
Κάποτε είχα μια αγάπη που άργησα να την πληγώσω
και όταν με πρόδωσε έπρεπε να τη σκοτώσω
θυμάμαι πριν να σε γνωρίσω έκλαιγε όλη η πλάση
και όλοι ψάχναν μια ελπίδα, την ελπίδα που είχα χάσει
όταν πλέον σε είδα είπα πως βρήκα την ελπίδα
αλλά μάλλον είχα βρει μια ακόμη παλλακίδα
Μόνη ασπίδα η λογική που κατέρρευσε και αυτή
όταν έδωσα και ένιωσες το πρώτο μας φιλί
μόνιμη θλίψη η χαρά και η νικοτίνη στα κρυφά
μα τότε είχα μέσα μου μια τζούρα μοναξιά
μα τώρα εξέπνευσα, εξέπνευσα της σχέσης τον καπνό
δώθηκα και προδώθηκα ψάχνοντας για το θεό
μέσα από την ένωση 2 σωμάτων μέσα από την αγάπη
αλλά δάκρυ μετά το δάκρυ δεν αντίκρυσα την άκρη
μονάχα έφτασα στα άκρα σε έδιωξα από κοντά μου
προτιμώντας να κρατήσω το κενό μες την καρδιά μου
προτιμώντας τη μοναξιά μου να γίνει η μνηστή μου
αφού ο δρόμος μου για λύτρωση ήταν η καταστροφή μου

Όταν η απουσία γίνει τρόπος ζωής
όταν ο πόνος γίνει δρόμος διαφυγής
όταν στα πρόσωπα του κόσμου βλέπω το προσωπό σου
όταν το δάκρυ μου στο χάρισα και έγινε δικό σου
όταν το εγώ μου είναι μισό και το αστέρι μου θολό
όταν ξέρω πως υπάρχω μα δε γίνεται να ζω
όταν μέσα μου κοιτώ βλέπω ένα απύθμενο κενό
γιατί δεν έπαψα στιγμή να σ' αγαπώ

Θυμάμαι τα ξανθά μαλλιά σου ν' ανεμίζουν
και τα πράσινα σου μάτια το άπειρο να ατενίζουν
θυμάμαι το χαμόγελό σου, τα 2 σου χείλη
όμως τώρα δεν είμαστε ούτε φίλοι
να `ταν η απόσταση γυαλί και ο χρόνος ψεύτης
να είμασταν πάντα μαζί και όταν στα χέρια μου πέφτεις
να σε σηκώνω και σαν κλέφτης να σου κλέβω τα αισθήματα
τα θρύμματα απ' τα ποιήματα αιώνια καταλλύματα
να `ταν ανέγγικτη στιγμή που τώρα έχει χαρακτεί
να μην ένιωθα ποτέ την ανάγκη για φυγή
ένας σταυρός είναι όλη η γη και πάνω εγώ να ατενίζω
το όνειρο που ζήσαμε και τώρα δεν αγγίζω
γυαλίζω τα όσα χώρισα μπροστα μου σε συγχώρησα
πιστή συνοδοιπόρισσα το ξέρω ολιγόρησα
και την ψυχή μου αφόρησα να γίνει κομμάτια
βιώνοντας την υδονή σε βρώμικα κρεβάτια
σημαδια αγνόησα προχώρησα με βλέμμα θολωμένο
κάθε βράδυ ξυπνώ και κάθε μέρα πεθαίνω
δεν ξέρω τι περιμένω πάντως όχι να φανείς
αφού η απουσία σου έγινε τρόπος ζωής

Όταν η απουσία....

[taniapapaeuaggelou]

2023 και παραμένει από τα καλύτερα κομμάτια

[draculas]

Οταν η απουσια γινει τροπος ζωης, οταν ο πονος γινει δρομος διαφυγής...αλλη μια κομματαρα απο ΝΤΠ ημασταν νια και γερασαμε αλλα το μυαλο, εκει κολλημα.

[ΣτυλιανόςΜακρίδης]

2020 και ακόμα από τα αγαπημένα τραγούδια!!!

[alexvas]

Το είχα πρωτοακούσει όταν ήμουν 4-5 ετών, αξέχαστο τραγούδι

[reastogiannou]

Η πραγματικη αγαπη συγχωρει τα παντα και προσπερναει τα παντα, αρκει να το θελουν και οι 2.το τι μπορει να αλλαξε τον αλλο μεσ τα χρονια ισως να μην το καταλαβεισ ποτε αλλα τα συναισθηματα μενουν ιδια...

[ΕΛΕΝΗΑΘΑΝΑΣΑΚΗ-θσ]

Πρώτα φορά το είχα ακούσει 5-6 μου το ειχαι βάλει ο θείος στο αμάξι μου μου άρεσε ο ρυθμός αλλά τότε από λόγια δεν έπερνα οπότε μετά από κάνα χρόνο το 《ξέχασα 》 και τώρα το βρίσκω στα 15 😥ευχαριστώ πολύ

[FactfactoryGreece]

Αυτό το τραγούδι θα έπρεπε να κερδίσει βραβείο Grammy

[illegalCommunityM]

Πολύ καλή δουλειά, τρομερό τραγούδι :)

[reastogiannou]

προτιμησα να κρατησω το κενο μες την καρδια μου παρα το κενο διπλα σου...λυπαμαι...

[prasinimagia]

Α ΡΕ ΚΑΡΙΟΛΑ ΤΙ ΜΟΥ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΑΚΟΜΑ ΨΆΧΝΩ ΝΑ ΔΩ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΣΤΑ ΚΡΥΦΑ