filmov
tv
Γίνε σιωπή | Βαγγέλης Καζαντζής

Показать описание
Από την εμφάνιση του Βαγγέλη Καζαντζή και της μπάντας του με τη Φωτεινή Βελεσιώτου στο "Rythmo Live Stage" το Φθινόπωρο του 2014
Φωτεινή Βελεσιώτου : Τραγούδι
Βαγγέλης Καζαντζής : Κιθάρες Σάζι τραγούδι
Δημήτρης Μπρέντας : Νέυ Κλαρίνα Γκάιντες
Διονύσης Μακρής : Μπάσο - Κιθάρα
Γιώργος Μαγγαλιός : Νταούλι -Τύμπανα
Γίνε σιωπή
Στιχοι: Βασίλης Μανέλας
Μουσική: Βαγγέλης Καζαντζής
Εσύ στα πέρατα μικραίνεις την αλήθεια
και εγώ είμαι εδώ
χωρίς ανάσα στα βαθιά σου παραμύθια,
σε καρτερώ
Εσύ μακραίνεις στα πιο απόκρημνα τοπία
κι εγώ ρωτώ πότε η αλήθεια σου θα γίνει ουτοπία
Θε' μου να σταθώ πλάι στο γκρεμό
Ξεχνάς τα βήματα που βγάζουν σε ξωκλήσια
σε καρτερώ
καυτή η ανάσα σου ζεσταίνει ερημονήσια,
κι εγώ είμαι εδώ
Μέσα στα δίχτυα σου τη σκέψη μου τυλίγεις
πάει καιρός που όλο γυρίζεις
πως θα φύγεις ψιθυρίζεις
Θε'μου είσαι αλλιώς πέρασε ο καιρός
Είναι η συνήθεια σου πιο μαύρη απ την αλήθεια
πικρή σταγόνα σε ποτήρι με κρασί
αν αγαπάς άνοιξε μόνη σου
το δρόμο για τα αστέρια
λήθη δώσε μου να πιω κι έλα μαζί
νύχτα θολή γίνε σιωπή
Αν δε παλέψεις στον καθρέφτη δε χαρίζεις
δε μένει τίποτα να δώσεις πουθενά
μονάχα φτύνεις κι ό, τι καίγεται
στο δέρμα σου μυρίζει
ό, τι ανθίζει το ξεχνάς παντοτινά
στα σκοτεινά γυρνάς ξανά
Φωτεινή Βελεσιώτου : Τραγούδι
Βαγγέλης Καζαντζής : Κιθάρες Σάζι τραγούδι
Δημήτρης Μπρέντας : Νέυ Κλαρίνα Γκάιντες
Διονύσης Μακρής : Μπάσο - Κιθάρα
Γιώργος Μαγγαλιός : Νταούλι -Τύμπανα
Γίνε σιωπή
Στιχοι: Βασίλης Μανέλας
Μουσική: Βαγγέλης Καζαντζής
Εσύ στα πέρατα μικραίνεις την αλήθεια
και εγώ είμαι εδώ
χωρίς ανάσα στα βαθιά σου παραμύθια,
σε καρτερώ
Εσύ μακραίνεις στα πιο απόκρημνα τοπία
κι εγώ ρωτώ πότε η αλήθεια σου θα γίνει ουτοπία
Θε' μου να σταθώ πλάι στο γκρεμό
Ξεχνάς τα βήματα που βγάζουν σε ξωκλήσια
σε καρτερώ
καυτή η ανάσα σου ζεσταίνει ερημονήσια,
κι εγώ είμαι εδώ
Μέσα στα δίχτυα σου τη σκέψη μου τυλίγεις
πάει καιρός που όλο γυρίζεις
πως θα φύγεις ψιθυρίζεις
Θε'μου είσαι αλλιώς πέρασε ο καιρός
Είναι η συνήθεια σου πιο μαύρη απ την αλήθεια
πικρή σταγόνα σε ποτήρι με κρασί
αν αγαπάς άνοιξε μόνη σου
το δρόμο για τα αστέρια
λήθη δώσε μου να πιω κι έλα μαζί
νύχτα θολή γίνε σιωπή
Αν δε παλέψεις στον καθρέφτη δε χαρίζεις
δε μένει τίποτα να δώσεις πουθενά
μονάχα φτύνεις κι ό, τι καίγεται
στο δέρμα σου μυρίζει
ό, τι ανθίζει το ξεχνάς παντοτινά
στα σκοτεινά γυρνάς ξανά